Is van de zotte dat de man en SGP helemaal voorbijgaat aan de rede is waarom de palingstand zo slecht is in ons land en Europa. Grote bedrijfstakken verdwijnen in ons land met een pennenstreep. Een bedrijfstakje die zelf de strop op haar nek aantrekt blijft men ten koste van (Gods) natuur en hengelsport steunen.

De werkelijke rede van het hoe en waarom zal deze heer u nooit vertellen. Is net als overal in de wereld het geloof heeft ons op een paar uitzonderingen na helaas weinig goeds gebracht. Gaat en vermenigvuldig u gaat bij hun enkel op voor de mensheid blijkt nu wel. De goede man komt in conflict met het 10 gebod dat luid. Zet uw zinnen niet op het huis van een ander, en evenmin op zijn vrouw, op zijn slaaf, zijn slavin, zijn rund of zijn ezel, of wat hem ook maar toebehoort.

Geachte heer Maljaars,
Uw ingezonden stuk op TF nodigt mij uit tot een reactie. U spreekt over wij en de SGP, dus ik neem aan dat u de SGP vertegenwoordigt c.q. in deze partij een belangrijke rol speelt.
U schrijft over de verdeling van visrechten in de jaren “70. Die splitsing is er gekomen , omdat de overheid constateerde dat er weinig belangstelling was bij de beroepsvisserij voor schubvisrechten. De reden hiervoor was, dat de schubvis het vervoeren van de vis niet waard was. M.a.w. men kon er niets aan verdienen.
Aan de andere kant zag de overheid, dat de maatschappelijke betekenis van de sportvisserij, zowel sociaal, als economisch enorm toenam. Een mooi voorbeeld hiervan is de totale uitkoop van de beroepsvisserij in Friesland. Er is door de Friese Federatie veel geld betaald aan de beroepsvisserij voor de schubvisrechten. Met andere woorden: de beroepsvisser heeft toen gekozen voor de aal en niet voor schubvis, vanwege de minimale prijzen voor de schubvis.
Dat de beroepsvisserij –overal in den lande!- toch schubvisrechten heeft zou u moeten weten en ook moeten vermelden. Het gaat hier over honderden hectare’s.
Het valt mij op, dat u de VBC’s aanhaalt. En uit uw verhaal maak ik op, dat ook u maar één reden kunt bedenken om in een VBC zitting te nemen: benutten, benutten en benutten. Dat benutting slechts kan plaatsvinden bij een biomassa die voor de toekomst voldoende moet zijn, lees ik helaas niet. Duurzaamheid is: Planet, People, Profit. Niet voor niets staat “profit” als laatste genoemd.
Ook gaat U volledig voorbij aan de verandering die momenteel optreedt in het water. De schubvisbestanden nemen drastisch af doordat het water steeds helderder wordt. In bijna alle wateren is er helemaal geen ruimte voor benutting!
Waar u ook niet over rept zijn de wateren met het dioxine probleem. Natuurlijk heeft de beroepsvisserij die niet veroorzaakt. Dat is helder. Maar wanneer hoor ik de stem van de SGP, waar het gaat om de ongeboren vrucht in de moederschoot? Uw partij is principieel tegen abortus. Dat is uw goed recht. Maar wat als er kinderen worden geboren met afwijkingen? Zou uw partij daar dan ook niet op moeten reageren? Of gaat het geldelijk belang van uw leden (een groot deel van de beroeps binnenvisserij) voor het belang van de vrouw? De moeder?
In mijn visie wordt het tijd om de binnenvisserij te saneren. Het “echte” aantal binnenvissers is zeer gering. Op de ledenlijst van de Combinatie staan 100 “bedrijven”. Hoeveel “echte” bedrijven zijn daar onder? En hoeveel “bedrijven” met nevenfuncties?
Dan het maatschappelijk belang van de sportvisserij. De georganiseerde sportvisserij biedt ruimte aan meer dan 500.000 mensen die lid zijn van een vereniging. Die daar andere mensen ontmoeten, vriendschappen maken etc. etc. Voor de controle in door de sportvisserij gehuurde wateren zijn landelijk zo’n 100 boa’s actief. Allemaal op eigen kosten van hengelsportorganisaties/federaties. En als de sportvisserij de hand uitsteekt om ook de beroepsvisserij te controleren, ontmoet men vaak een afwijzend gebaar. Zij heeft zelf geen enkel controleapparaat en leunt –ook financieel- op de overheid.
Dan uw aanval op de schubvisrechten. Als er in de tuin van uw buren mooiere bloemen staan dan in uw tuin, gaat u daar dan plukken i.p.v. in uw eigen tuin? Heeft u zo weinig respect voor uw naaste?
Ik heb het maatschappelijk/sociaal belang al aangegeven. Nu nog het economisch belang. De sportvisserij in Nederland heeft een economisch belang van ongeveer 750 miljoen euro. Denk daarbij niet alleen aan de verkoop door detaillisten of groothandels. Maar ook aan visgidsen, botenverhuur, boten verkoop, horeca etc. etc.
Het wordt in mijn ogen tijd, dat wij het beestje bij de naam gaan noemen. Sanering. Als het slecht gaat in de kwekerijen die aal produceren en een bedrijf moet 30 mensen ontslaan hoor ik geen SGP. Als er morgen 100 bouwbedrijven of garagebedrijven failliet gaan, hoor ik geen SGP. Maar beroepsvisserij bedrijven?
En toch hoop ik, heer Maljaars, dat de beroepsbinnenvisserij niet op een houtje hoeft te bijten. Dat gun ik niemand. Of een “warme”sanering er in zit, kan ik ook nog niet overzien. Maar weet dat de sportvisserij graag bereid is bij sanering haar verantwoordelijkheid te nemen. Ook als het gaat om het opkopen van schubvisrechten tegen een aanvaardbare prijs. Uiteraard in gebieden waar er veel sportvisserij is en in wateren waar er voldoende schubvis zit. Dat bij een sanering er ook ruimte moet zijn voor bestaande –professionele- beroepsvisserijbedrijven is mij ook duidelijk.
Als u –als SGP- met deze inzet uw bijdrage zou willen leveren aan het probleem in de binnenvisserij, dan zou dat kunnen betekenen, dat er voor de overblijvende bedrijven weer hoop is. En met de overblijvende bedrijven kan men dan verder bouwen aan een duurzaam beheer. Duurzaam: nooit meer oogsten, dan biologisch kan!

Vriendelijke groet,
Utrecht:
Petrus

Petrus uit Utrecht,

Een prima verwoording van een gedeelte van het probleem. De heer H. Maljaars heeft deze reactie echter niet zelf op TF gezet. Voor rechtstreeks contact je stuk a.u.b. mailen naar .(JavaScript must be enabled to view this email address)

Beste Jodocus,

Als beroepsvisser vind ik de brief van Petrus een begrijpelijke en aanvaardbare reactie.
Ook de brieven van SN en groothandel aan de vast kamercommissie e.a.vind ik begrijpelijk.
Maar wat zijn volgens jou dan de andere problemen?
Als ik als beroepsvisser mij nou kan vinden in de stelling van SN en groothandel en het roer om kan gooien in overleg met of met behulp van,wat staat mij dan nog meer te wachten?

Met vr.gr.

Beroepsvisser

Een goed stuk Petrus.

Beroepsvisser,

Hoe zie jij je toekomst en hoe zie je de toekomst van de totale binnenvisserij?

Beste Piet,

Ik ben een full-time palingvisser uit het benedenrivieren gebied.
Hoe mijn toekomst er uit gaat zien is afhankelijk van een aantal factoren.
Je kent natuurlijk de problemen met de dioxine's en pcb's.
Op dit punt is nog veel mogelijk als palingvisser maar kan alleen als sportvissers,overheid,Dupan en beroepsvisers de handen ineen slaan.
Het is mogelijk om als beroepsvisser in die zin nog enige inkomsten te genereren en tergelijk bij te dragen aan het herstel van de palingstand.
Ik heb in een discussie met Fuut hier al eens over gesproken en zelfs deze kon mij geen ongelijk geven.
Daarnaast zie ik het tourisme en het bestrijden van stroperij wel zitten maar hier moeten overheid/gemeenten ook aan mee willen werken.
Mijn toekomst is dus afhankelijk van het willen meewerken van div.instanties zodat ik het roer gemakkelijk om kan gooien en toch mijn bedrijf kan behouden.
Voor de totale binnenvisserij ben ik minder optimistisch.
Niet iedereen heeft immers een keuze te maken door bijv.leeftijd of heeft niet de financiele mogelijkheid te investeren om te schakelen op bijv.bemonsteringen van visstanden als tourisme,stroperijbestrijding en pootaal niet haalbaar is.
Voor deze mensen zou saneren een oplossing bieden maar is lastig in een tijd waarin 18 miljard bezuinigd moet worden.
Persoonlijk denk ik dat er een gedeelte van de beroepsvisserij in stand kan blijven en dat een ander gedeelte in een juridische procedure terrecht komt door een gebrek aan keuze mogelijkheden.
Er is nog een mogelijkheid over hoe ik de totale binnenvisserij in de toekomst ziet en dat is geen visserij.
Als schubvisrechten weer bij het beroep komen zou het zo kunnen zijn dat SN in samenwerking met groothandel beroepsvissers systematisch uit gaan kopen om daarmee de belangen van hun leden en klanten te beschermen en natuurlijk hun eigen belangen.
Doen ze dit niet dan kan ik ook de oproep aan de vaste kamercommissie niet begrijpen.
We moeten natuurlijk wel eerst door 1 deur kunnen met elkaar en dat is,na het afgelopen jaar te hebben geevalueerd,best lastig maar niet onmogelijk.Er zijn zeker nog wel beroepsvissers bereid om de weg van samenwerking in te slaan.

Met vriendelijke groet,

Beroepsvisser

Beste Beroepsvisser,
Ik kan je een heel eind volgen tot je begint over de teruggave van de schubvisrechten aan de beroepsvisserij. Ten eerste: hebben veel beroepsvissers in het Rivierengebied al de schubvisrechten. Ten tweede: Heeft de sportvisserij in het verleden op veel andere wateren - soms met overheidssteun - de schubvisrechten van het beroep gekocht. Nu zouden dus volgens de SGP die schubvisrechten gratis en voor niks weer aan de beroepsvisserij moeten worden terugGEGEVEN. Waarna de sportvisserij - volgens jou - de visrechten nogmaals mag terugKOPEN ?
Ik kan je even niet meer volgen. De logica lijkt me hier ver te zoeken!

Maatregelen van de overheid waarbij men als beroepsvisser een minimum aan ha moest hebben is ook een lachertje geweest. Zo werden onderlinge afspraken gemaakt om witvis vangsten die dan niet meer konden plaats vinden veilig gesteld.

Tel u zegeningen,
Peter

Beste Paling,

Ik heb alleen geprobeerd een beeld te schetsen van situaties zoals ze mogelijk kunnen gaan worden.
Tevens is het zo dat de schubvisrechten in de meeste staatswateren toch echt wel bij de sport zitten.
Ik claim verder helemaal niets en de voorgeschiedenis doet er niet toe als zaken feiten worden of dit nu in het voordeel van sport of beroeps is maakt ook niets uit.
Er wordt mij wat gevraagd en ik ben bereid mijn mening te geven,een kijkje in de keuken van een beroepsvisser.
Thats it.

Met vriendelijke groet,

Beroepsvisser

Peter,

Die mensen waar jij het over hebt zijn gewoon sportvissers met een uit de hand gelopen hobby.
Ik zie deze ook graag vertrekken maar zij hebben mazen in de wet gevonden waardoor de achterliggende gedachte totaal niet van de grond komt.

gr,

beroepsvisser

U wilt toch niet stellen dat o.a. P.K die ook zijn deuntje mee blaast een sportvisser is?

Jullie hebben als beroepsvisser terecht een fantastisch mooi beroep. De omstandigheden zijn net als voor sportvissers gewijzigd zodat dat ingrijpende maatregelen nodig zijn. Dat dit niet over de ruggen van sportvissers kan mag duidelijk zijn.

Groet,
Peter

Beste Beroepsvisser
Op 25 december zeg je dat ik je geen ongelijk kon geven. Kun je een beetje precieser zijn? Ik kan me herinneren dat we meerdere keren gediscussiëerd hebben en dat ik inderdaad ook meerdere keren met je gedachten mee kon gaan. Waar je nu precies op doelt kan ik helaas niet juist op mijn netvlies krijgen.
Als het om het herstel van de palingstand gaat denk ik in elk geval dat we het beest zoveel mogelijk met rust moeten laten en er alleen voor moeten zorgen dat zijn leefomstandigheden weer optimaal worden. Dat de paling gered kan worden door er op te blijven vissen is mij niet wijs te maken en ik denk velen met mij.

Wat dat door één deur kunnen betreft, het is niet aan de sportvisserij te wijten dat zaken gelopen zijn zoals ze gelopen zijn. Voor het teruglopen van de palingstand kan de sport hooguit verweten worden dat ze niet eerder op maatregelen heeft aangedrongen. Het beroep heeft de kont tegen de krib gegooid en maatregelen zo lang mogelijk tegen gehouden. Zelfs jou heb ik recent nog oorlogstaal horen spreken.Verder heeft het beroep de sportvisserij ook niet altijd eerlijk behandeld (hiermee verdien ik misschien wel een prijs voor het understatement van de maand).

Het zal ieder duidelijk zijn dat de beroepsvisserij nu niet bepaald een flexibele sector is. Ze weigert zich aan te passen aan veranderende omstandigheden. Ik heb net nog op visserijnieuws.punt.nl zitten lezen van beroepszeevissers die klagen dat er weer een nieuwe kweekvissoort op de markt gaat komen, terwijl zij voor de schol te weinig krijgen. Ze zouden beter eerst eens bij zichzelf te rade moeten gaan en zich afvragen hoe dat komt. Pas als ze de feiten onder ogen durven zien, kunnen ze zich afvragen hoe ze zich te weer kunnen stellen.
Dan heb ik het hier over zeevissers. Ik denk dat ik met recht mag stellen dat ”de” binnenvissers nog veel conservatiever zijn.

Dat jij nu iets ziet in toerisme en bestrijding van de stroperij is een positief gegeven. Heb je Sportvisserij Nederland inmiddels al eens gebeld? Gezien hun brief aan de vaste kamercommissie willen ze meedenken en bekijken in hoeverre ze hun steentje kunnen bijdragen. Er zal IEMAND moeten beginnen met praten. Als Sportvisserij Nederland door een dichte deur moet praten schiet dat niet veel op. En zo’n brief aan een vaste kamercommissie is natuurlijk wel aardig, maar als je alles aan de politiek overlaat leidt dat alleen tot een heleboel geneuzel. Daar schiet niemand iets mee op.
Misschien kun jij wel de juiste verbindingsschakel zijn om beide partijen tot elkaar te brengen. Als er één schaap over de dam is volgen er meer. Bedenk dat de vroegste vogel de dikste pieren vangt.

Schubvis eerst aan het beroep SCHENKEN en daarna terugKOPEN is natuurlijk geen reëel voorstel. Dan is het veel eenvoudiger om direct een bepaalde som over te maken.
Voor de sport zal het ook onaanvaardbaar zijn. Daarvoor heeft het beroep te vaak gemaakte afspraken geschonden. De sport zou dan wel eens helemaal met lege handen kunnen komen te staan.

Vriendelijke groet
Fuut

Beste Beroepsvisser,

Goed te horen dat jij je kan vinden in de reacties van o.a. SN, de groothandel en Petrus. Zoals Fuut al eerder aangeeft voor jou alle reden lijkt me om zo spoedig mogelijk contact te zoeken met de instanties die jou verder op weg kunnen helpen. Jou staat mijn inziens dan verder niets te wachten dan medewerking op weg naar innovatie.

De andere problemen binnen de visserij die met het bovenstaande item te maken hebben zou ik hierbij graag verder uiteenzetten.

Ten eerste wil ik het hierbij graag hebben over de aanpak van grove stroperij. Voor de beschrijving van “grove stroperij” en de aanpak ervan verwijs ik hierbij naar het door J.J. van Aartsen, toenmalig minister van LNV geschrevene in 1997. Zie onderstaande verwijzing.

https://zoek.officielebekendmakingen.nl/kst-25799-3.html?zoekcriteria=?zkt=Eenvoudig&vrt=tk+25799&resultIndex=4&sorttype=1&sortorder=4

Een aantal jaren bleef het in deze niet alleen bij (nieuwe) regelgeving maar was er daarnaast sprake van een stijgende inzet van mankracht voor de controle en handhaving. In den lande werden zelfs een aantal speciale stroperijteams geformeerd, die prima werk hebben geleverd en bovendien veel kennis hebben opgedaan aangaande deze materie. Op deze manier is er voor gezorgd dat vele vissen in diverse soorten zijn gered en daardoor beschikbaar bleven voor ons (sport- en/of beroepsvissers) als enige visgerechtigden. Helaas is de tendens dat vanwege o.a. bezuinigingen bij provincies, KLPD en AID er (veel) minder mankracht beschikbaar is voor de aanpak van grove stroperij, één van de stroperijteams is zelfs al ontbonden. Erg zuur net nu er binnen de diverse VBC’s sprake zou moeten zijn van verdeling van de vis tussen sport- en beroepsvisserij, er valt zodoende simpelweg (veel) minder vis te verdelen. Een eerste vereiste is volgens mij dan ook dat het ministerie er niet alleen middels regelgeving voor zorgt dat deze “grove stroperij” harder wordt bestraft en dat de pakkans groter wordt, zij zal er daarnaast zorg voor dienen te dragen dat er sprake is en kan zijn van voldoende controle en handhaving van de regelgeving. Zo zal de door mevr. L. Jacobi (PVDA) onlangs ingediende en aangenomen motie, waarbij een restaurant/vishandel aan moet tonen van wie er vis gekocht is, geen enkele zin hebben als de VWA en/of AID de betreffende bedrijven maar 1 keer in laten we zeggen 3 jaar kunnen controleren.

Ten tweede wil ik het graag hebben over in het leven te roepen visquota voor beroepsvissers in onze binnenwateren. Binnen de sportvisserij in onze binnenwateren is al geruime tijd duidelijk dat alleen d.m.v. het vastleggen van meeneemlimieten bewaakt kan worden hoeveel vis er maximaal zou kunnen worden onttrokken. Dat daarbij gezien o.a. de KRW aanpassing naar beneden voor bepaalde soorten een vereiste is, lijkt me duidelijk. Binnen de tak beroepsvisserij is er – een enkele uitzondering daargelaten – in het geheel geen sprake van limieten/quota. Er is zodoende (op voorhand) geen enkel zicht op hoeveel vis er zal en/of kan worden onttrokken. Het jaar daarop wordt er ook niets gedaan met de vangstgegevens, waardoor er onttrokken zou mogen worden tot een maximum waarbij duurzaamheid gegarandeerd is. Door intensivering van visserij, met bepaalde vistuigen die dit toestaan, kan er op deze manier zelfs bij een palingvangstverbod van een aantal maanden in de maanden dat er wel gevist mag worden verhoudingsgewijs meer paling worden onttrokken. Binnen de VBC’s is het mijn inziens dan ook een must dat er per direct ook voor beroepsvissers voor alle vissoorten die ze mogen vangen, quota worden vastgelegd. Dat er hierbij ook sprake dient te kunnen zijn (mankracht) van voldoende controle en handhaving lijkt me een open deur.

Tot slot wil ik het graag nog hebben over “sanering”. Dit woord wordt volgens mij in deze discussie te veel gebruikt als synoniem voor “minder beroepsvissers” i.p.v. 300 bijv. 100. Het woord sanering is in de Nederlandse taal: “Alle maatregelen die ten doel hebben het rendement van een onderneming te herstellen.” Dat hiervoor vele maatregelen zijn te bedenken, waaronder innovatie, visserij intensiveren, op andere vissoorten mogen vissen, uit laten kopen, in de bijstand enz. enz. lijkt me duidelijk. Het moet hierbij toch mogelijk zijn om op één of andere manier die hooguit paar honderd beroepsvissers werkende te houden? En dan heb ik het hierbij niet over de ik meen 74 beroepsvissers die vanaf volgend jaar praktisch al hun vistuigen in mogen gaan zetten op het Markermeer en IJmeer om zodoende daar vele vissoorten z.s.m. naar een maximale DOP (Duurzaam Oogstbare Productie) te helpen.

SPORTVISSERIJ WINT RECHTSZAAK TEGEN MINISTERIE


Vanaf mei 2008 is een wettelijke regeling in werking getreden, waarbij het alleen nog is toegestaan om met grote vistuigen te vissen als een beroepsvisser beschikt over minimaal 250 hectare aan viswater én op jaarbasis minimaal 8.500 euro inkomen uit de visserij haalt. Dit om allerlei hobbyvisserij tegen te gaan en een verantwoorde duurzame visserij te bevorderen.

In 2008 vroeg Sportvisserij Nederland aan het ministerie van Landbouw om toezending van het overzicht van vissers die met grote vistuigen mogen vissen. Deze informatie is van belang vanwege o.a. de beleidsvorming, het visstandbeheer en de handhaving vanuit de sportvisserij en andere organisaties en instanties. Daarnaast zijn er onmiskenbare signalen dat de regeling een rommeltje aan het worden is en dat de hand er mee wordt gelicht.

Het ministerie weigerde echter de informatie aan Sportvisserij Nederland te verstrekken. Zij verwees hierbij naar de Wet Openbaarheid Bestuur en zei dat het om de bescherming van de privacy van beroepsvissers ging. Sportvisserij Nederland ging hiertegen in beroep bij de rechtbank, omdat van allerlei beroepsgroepen informatie openbaar is en het hier slechts om algemene gegevens ging. In april 2010 gaf de rechtbank het ministerie gelijk. Dit mede op basis van een voor Sportvisserij Nederland geheime getuigenis van twee beroepsvissers, die angst voor bedreiging en vernieling van vistuigen door sportvissers hadden aangegeven.

Sportvisserij Nederland kon zich hier niet in vinden en stelde hoger beroep in bij de Raad van State. Op 22 december heeft de afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State het huidige ministerie van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie in het ongelijk gesteld en veroordeeld tot het betalen van de kosten van beroep en hoger beroep.

Bron: Sportvisserij Nederland

Kijk, zo hoort het. Op het vroegere LNV dachten ze altijd dat voor de beroepsvisserij andere regels gelden dan voor de rest van de burgers. Daar is maar één ding aan te doen en dat is procederen. Laten we hopen dat dit onder de vlag van ELI niet vaak meer nodig zal zijn.
Goed gedaan, Sportvisserij Nederland.

Vriendelijke groet
Fuut