Zoeken naar de rovers
Door Jöran van Ingen
Deze winter is wat het verticalen op baars en snoekbaars betreft niet de gemakkelijkste winter. Zo had je in vorige (koudere) winters wel eens de ‘zekerheid’ dat de snoekbaarzen op een bepaalde plek geconcentreerd lagen. Daarvan is deze winter nauwelijks sprake. De vissen liggen door de milde temperaturen erg verspreid en op verschillende dieptes. Goed zoeken is deze winter dan ook een must.
Op een koude dag op een van de grote rivieren was het niet anders. Beproefde stekken uit het verleden leverden niets op. Dan maar gewoon de boot met de stroming mee laten drijven en veel meters maken in de hoop iets tegen te komen. Een tactiek die deze winter soms voor leuke verrassingen zorgt. Aantallen vang je op deze manier meestal niet, maar de vissen die je vangt zijn vaak wel van een mooi formaat. Zo ook de eerste vis die zich via een harde aanbeet aankondigde.
Van een dergelijke vis krijg je het wel warm.
Al zigzaggend het talud op- en afvarend wisten we enkele aanbeten uit te lokken. Op een ondiep plateau vingen we beide kort achter elkaar een mooie baars. Wat zijn het toch prachtige rovers. Vooral in de winter kunnen ze soms enorm dik zijn en zien ze er indrukwekkend uit. Stel je voor dat ze nog een stuk groter zouden kunnen worden…
Mooie winterbaars.
Ook in de winter vissen we meestal met shads met een schoepstaart. Deze kun je in principe net zo passief vissen als shads met een vorkstaart. De veelgehoorde stelling dat vorkstaarten het in de winter beter zouden dan schoepstaarten strookt dan ook niet met onze ervaringen. Vaak is het toch een kwestie van uitproberen welke actie op een bepaalde dag gewenst is.
In de winter hoef je niet altijd diep te vissen. Deze baars kwam van slechts twee meter water.
Het laatste uurtje van de dag bracht ons op een plek op de rivier waar zich een gat van 10 meter diepte bevindt. Altijd even de moeite waard om uit te kammen. De fishfinder gaf weinig signalen van vis aan, maar dat wil niet altijd alles zeggen.
Nieuwsgierige blikken vanaf de kant.
En dat bewees Ann-Christin toen ze korte tijd later met een kromme hengel stond. De vis bleef lang diep en ging er met krachtige halen vandoor. Dit was een serieuze vis! Met een lichte verticaalhengel heb je natuurlijk niet zoveel te vertellen en op zo’n moment kun je alleen proberen zo rustig mogelijk te drillen.
Het lukte en uiteindelijk gaf de vis zich gewonnen en konden we hem naar het schepnet dirigeren. Een mooie en sterke snoek die zich had vergist in een 6” Sea Shad van Bass Assassin. Een geweldige afsluiting van deze visdag.
Prachtige riviersnoek voor Ann-Christin.
Ondertussen begon het schemerig te worden en zetten we koers naar de trailerhelling. Vlot stond de boot op de trailer en waren de spullen ingepakt. Verlangend naar een warme douche reden we moe en voldaan naar huis.