Via via hoorde ik dat er soms ook zeebaarzen werden gevangen tijdens de zomerse paling sessies vanaf de vele strekdammetjes voor de kust tussen het Westland en Scheveningen.
De kantvisserij op zeebaars was rond de jaren 80 nog vrijwel onbekend.
Samen met Ed Stoop en enkele andere visfanaten besloten we de zogenaamde "scharrendam" voor de kust van 's-Gravenzande te gaan bestoken met ons kunstaas dat destijds alleen nog bestond uit een gewone jigkop zonder hertenhaar en voorzien van een witte Mr. Twister twister. Zonder de nodige ervaring werd de strekdam afgevist en na pakweg een half uur wist ik mijn eerste "strekdam" aanbeet te verzilveren. Er volgden nog meer aanbeten en ik was weer een ervaring rijker ook hier waren de stekels dus te vangen.
Gebonden jigkop na ruim 40 jaar nog steeds een topaasje.
Dit was voor mij het begin van een nieuw "kunstaas tijdperk" mijn volgende sessie leverde weer mooie vissen op en omdat ik veel vast liep tussen de stenen werd het gewicht van mijn jigkoppen aangepast aan de stroming. Zo kon het gebeuren dat ik soms met 5 grams koppen stond te vissen. De praktijk leerde al snel dat het eerste afgaande water productief was aan de zijkant va de strekdammen. De daar gevormde slijpgeul was een supermooie aasplek voor alles wat zeebaars heette.
Sammy was een van de eerste goedvangende oppervlakte pluggen.
Zodra je rond de kop van de strekdam kon komen was het bijna altijd "bingo"! De afgaandwaterstroom die uiteraard altijd van noord naar zuid loopt zorgde voor een mooi "loopje" van je jigkop die precies voor de stenen kon worden aangeboden. Mijn God wat een dreunen kreeg je op dat relatief ondiepe water. Het was vaak billen knijpen tijdens de dril. Jaren later deden we dit spelletje over met ondiep duikende Magnum pluggen van Rapalla maar daarover later.
De eerste poppers zorgden ruim 25 jaar zo maar ineens voor superbaarzen.