Zicht op zeebaars in Riumar
Superdag met blauwvintonijn 120 pond
Door Joop Folkers
Hoe bedoel je de tijd vliegt! Vandaag alweer onze laatste visdag. Gisteren een superdag met een nieuw pr blauwvintonijn van ruim 120 pond. De vis was 145 centimeter lang en had een omvang van 93 centimeter!
We hadden gisteren besloten om nog een dag te gaan chummen! We hadden supermooie verse sardines en wat harders en makreeltjes. Na een uurtje varen kwamen we in een gebied waar de dag ervoor nog een aantal mooie vissen waren gevangen. Al binnen vijf minuten meldde de eerste school blauwvin knuppels zich jagend aan de oppervlakte. Hoe bedoel je adrenaline?!
Onze schipper op het voordek in de brandende zon aan het freelinen!
Ik had zo'n donkerbruin vermoeden dat het niet mis kon gaan vandaag. Terwijl we de driftzakken overzetten verscheen de tweede school aan de oppervlakte! Deze was nog veel groter en had volgens onze schipper de omvang van een voetbalveld!
Wat een massa energie komt er vrij tijdens zo'n vreetsessie. Op het moment dat het spul weer in de diepte verdwijnt laten ze een spoor van miljoenen schubbetjes achter!
Even later besloten we het chumspoor te verbreken en het verderop in de buurt bij een grote school te proberen. Een goed idee zo bleek al snel want mijn sardien was koud vijf meter diep toen ik een enorme beuk op mijn lijn voelde waarna de tonijn direct van quitte ging.
Dat is altijd weer het moment om rustig proberen te blijven (valt niet mee!!) en de beugel van de molen terug te klappen waardoor de vis zichzelf doormiddel van een circle hook haakt! Daarna kun je aan de bak!
Terwijl deze 'torpedo' de diepte in dook boog mijn zware spinlat door als een hoepel. De slip van mijn Penn Conflict draaide overuren. Mede omdat je de vis standup moet zien te drillen, komt er een zware druk op je armen staan waardoor je spieren behoorlijk verzuren!
Na een stief kwartiertje nam Xavier de hengel over en kon ik even ontspannen. Dit spelletje bleven we tot het eind herhalen. De dril duurde op een snipper na anderhalf uur.
Tijdens de spectaculaire dril manouvreerde onze topschipper Eric de boot keer op keer zo dat de lijn vrij bleef van de boot. Ineens klonk het bevrijdende "colour" en verschenen de eerste contouren van deze machtige vis in het heldere water!
Mijn God wat een knuppel! Maar al snel bleek dat mister tuna nog niet van plan was zich over te geven en dook hij keer op keer weer de diepte in. Op het moment dat de vis naast de boot verscheen, werd hij vakkundig aan boord gebracht voor wat foto's waarna hij weer werd teruggezet!
Na dit fantastische avontuur kregen we nog een aanbeet maar die misten we. Voldaan keerden we rond het eind van de middag terug naar de haven!