Zicht op Zeebaars 83:
29 November toch weer een hele slimme zeebaars!
Door Joop Folkers
Het weerbeeld was woensdag compleet anders dan de dagen ervoor. De “heersende”, keer op keer krachtige zuidelijke wind van de afgelopen weken was eindelijk afgenomen tot matig en daarna gedraaid naar noordelijke richting. Fijn voor ons vissers, omdat je dan te maken hebt met een rugwind. Maar gevoelsmatig heb ik, zeker gezien mijn vangstervaringen, niet zo’n vriendschap met een noordelijke wind!
De weerselementen wisselden de afgelopen dagen sterk!
Maar goed, zo is er altijd wel wat te zeiken dus pakte ik mijn spullen bij elkaar en zocht mijn stekkie op. Ik kan kort zijn, want na ruim twee uur smijten had ik nog geen enkel bewijs en vond ik het welletjes. Ja ja, uiteraard hoor ik je nu denken van: “Wat een doorzetter zeg!!” Dat ben ik zondermeer met je eens, maar uiteraard had ik daar (althans volgens mijn visie) een goede rede voor!
De dag ervoor gebeurde er iets wat me altijd bij zal blijven. Tijdens mijn visavontuur verschenen er rond het Breediep (opening tussen het vaste land van Rozenburg en het zgn. Vogeleiland, ook wel het “Muizengaatje” genaamd) ineens vele honderden meeuwen die al duikend met de getijdestroom mee richting zee trokken.
Aan de oppervlakte was goed te zien dat de meeuwen zich volop tegoed deden aan een enorme hoeveelheid wijting die op hun beurt naar de oppervlakte werden gedirigeerd door een grote school jagende zeebaars!! Omdat de afstand te groot was hoorde ik ze net niet “slurpen” maar geloof me als ik je zeg,dat het één grote vreetorgie was!!
Tja, daar sta je dan samen met je vismaatje compleet machteloos te genieten van al dat moois wat moeder natuur je op dat moment voorschotelt!! Het duurde zo’n 2 uur voordat de duikende, krijsende witte maffiabrigade de noorder Blokkendam had bereikt om daarna door te trekken naar open zee!
Ik weet niet hoe ik het moet verklaren, maar op het moment dat ik deze sensationele happening aanschouwde wist ik vrijwel zeker dat dit (althans in mijn optiek) de laatste grote school zeebaars was die het uitgestrekte Europoortgebied verliet om richting overwinteringgronden te trekken.
Voor de "grote trek" afgelopen dinsdag waren ze nog fel genoeg die boeven!
Je zal begrijpen dat mijn vertrouwen een vette deuk had opgelopen! Toch kon ik het de volgende dag niet laten en zocht mijn stekkie weer effe op! En… natuurlijk of het zo moest zijn werd mijn shad niet eens bekeken, laat staan gepakt! Zo, mijn Sinterklaasbaars kon ik dus wel op de bekende buik schrijven!
Eigenwijs als ik ben besloot ik toch om het donderdagochtend nog één keer te proberen.
Vergezeld van een zwakke noorden windje schuifelde ik behoedzaam het spekgladde piertje voor de Semafoor op. “It’s now or never”, gonsde door mijn hoofd! Uiteraard startte ik weer met mijn dodelijke “rode jigkop-Salt&Pepper”-formatie! Mijn God, waar ben je mee bezig kerel, het is notabene 29 november… waar praat je over?!
Prachtige november-baars van 2 jaar terug, wie weet?
Terwijl er zich een aantal regenbuien langs de kust richting Europoort begaven, trok ik behoedzaam de capuchon van mijn Shimano-jack over mijn hoofd. Er liep een fantastisch “zeebaars-stroompie” dus daar lag het zeker niet aan. Maar al dat geplons, gekrijs en gejaag van eergisteren had mijn vertrouwen zeker geen goed gedaan.
Keer op keer tikte mijn 18 grams jigkop een steentje aan. Tot zover klopte het verhaal, althans volgens het “zeebaars-scenario” tot in de puntjes. Maar ja, zou er nog zo’n verdwaalde stekel rondzwemmen of…? Was het hele spul in één keer doorgetrokken? Gelukkig werd deze vraag snel beantwoord met een dikke “dreun” gevolgd door een ferme run.
Als een “halve zool” gilde ik het uit. Een dame met een rode jas die “gewoon” haar hondje op de pier uitliet zal wel gedacht hebben, maar goed, daar had ik op dat moment effe geen boodschap aan. Dit was de voorloper van mijn Sinterklaasbaars dus bad ik als ongelovige toch een “wees gegroetje” dat deze 29 november-stekel maar binnen mocht komen voor een statieportret!
Gelukkig speelde mister zeebaars het spelletje mee en kon ik de vis over het gladde blaaswier de kant optrekken! Voldaan liep ik naar mijn tas (pakweg 30 meter verderop) om mijn camera te pakken. Een blik richting zeebaars leerde mij dat hij zich reeds had ontdaan had van het kunstaas en zich al spartelend en springend een weg naar het binnenmeertje tussen de pier en de Waterweg worstelde.
In het poeltje rechts op de foto "ontsnapte"de 29 november-baars!!
Hij leek haast te hebben en voordat ik camera uit mijn tas kon graaien zag ik alleen zijn stekel nog het wateroppervlak van het rimpelvrije binnenmeertje “doorsnijden”! Helaas geen foto dus, maar het ging hier zonder enige twijfel om een hele slimme vis die zich op zeker tijdens hoge water weer uit zijn benarde positie zou weten te bevrijden!
Zo, ik was wederom voldaan en tijdens mijn “terugtocht” dacht ik uiteraard aan de 6 dagen die mij nog restte voordat ik die verd..de Sinterklaasbaars zou kunnen strikken!
Stekel ze,
Joop.
LEZING OVER ZEEBAARS
Dit weekend vindt in Utrecht de grootste hengelsportbeurs van Nederland plaats. Een waar walhalla voor alle sportvissers van Nederland. Gewoon met ‘medelotgenoten effe lekker tokkelen over je hobby en alles wat daar mee te maken heeft.
In samenwerking met uw aller Total Fishing geeft zeebaarsspecialist Joop Folkers zondag 2 december ‘12 om 12.00 uur een uitgebreide lezing over het vissen op ZEEBAARS langs onze kust. Hierbij komen uiteraard alle aspecten aan bod.
Heeft U speciale vragen over neerlands meest populaire sportvis, dan is dit uw kans om ze beantwoord te krijgen!
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
