Zicht op Zeebaars 79:
Klein wereldje
Door Joop Folkers
Ondanks het rustige weer van de laatste dagen is het duidelijk dat vriend najaar het heft lelijk in handen heeft genomen. Woensdagmiddag probeerde zowaar een ietwat waterig najaarszonnetje toch nog “effe”door te prikken waardoor de temperatuur, zeker uit de wind, nog behoorlijk opliep!
Rond de uitgestrekte havens van het Europoortgebied bleef de mist de afgelopen dagen echter lang hangen waardoor het (althans tot op heden) vrijwel de gehele week een grijze, kille boel is geweest. De dikke mistflarden beperkten het zicht soms tot hooguit 50 meter.
Een goede vismaat probeerde me vele jaren geleden wijs te maken dat je tijdens mistige dagen beter thuis kon blijven. Dat gold volgens hem voor zowel de zee- als snoekbaarsvisserij. Hij had het dan altijd over luchtdrukverschillen en andere weeringrediënten die bepalend zouden zijn voor het vreetgedrag van onze geschubde vrienden.
Hij was er, gezien zijn rijke ervaring, voor 100% van overtuigd dat mist pertinent een negatieve invloed op het aasgedrag van vele vissoorten zou hebben! Grappig, maar als ik dan zo ’s morgens in de mist naar mijn stekkie tuf, moet ik altijd weer aan de woorden van mijn Franse vismaatje denken. Hij kon vissen als de beste maar kon helaas slecht tegen zijn verlies.
Als hij weinig ving lag het aan de mist! Zelfs een lichte ochtendnevel kon volgens hem al fataal zijn. Toen we afgelopen dinsdag één van onze laatste zeebaarssessies rond Europoort vervisten, moest ik weer even aan zijn woorden denken. Zeker toen we na ruim 2 uur nog geen bewijs hadden gehad, werd dat “vriend” mist lelijk kwalijk genomen.
Maaaarrr… op het moment dat we ondanks die natte, vette ongezellige mist ineens gezamenlijk met een kromme hengel een oersterke zeebaars uit stonden te drillen, verviel voor mij plotsklaps de theorie “mist/aasgedrag”. Die gestekelde mormels zijn immers aan het scholen, wat inhoudt dat ze gewoonweg moeten vreten willen ze in een superconditie op hun overwinteringverblijf arriveren! Gewoon een actie van Moeder Natuur waar niets op af te dingen valt!
We vingen maarliefst 8 zeebaarzen waarvan 3 aan de plug. Gewoon dik “kickuh” zo half november samen vissen aan zo’n grote plas zout water met ruim 10 aanbeten van een geijkte zomervis!!
Het weekend lokt weer. Weinig kans op mist (dus Chris!) en een redelijk rustig zuiden windje. Tja,vorig jaar vervisten we onze laatste kantsessie op 16 november en sloten we beiden af met een prachtige zeebaars, kortom we gaan gewoon nog even door, mist of geen mist!!!
Wie weet zit er ook dit jaar wel weer een echte Sinterklaasbaars in net zoals 4 jaar geleden?
Stekel ze,
Joop.