Zicht op Zeebaars 44:
Het zit er weer op!
Door Joop Folkers
Tja, zoals aan alles komt ook aan dit zeer wisselende zeebaarsseizoen weer een eind. Onze hengels en molens kunnen na een grondige inspectie en een eventuele grote beurt weer een paar maanden met pensioen! Eerlijk gezegd vond ik het maar een raar, onvoorspelbaar seizoen met hier en daar best wel wat leuke uitschieters.
Start van het seizoen met magere baarzen.
Maar we hebben ook echt heel wat keertjes tot het bekende gaatje moeten gaan om een visloze dag te voorkomen! Zo nu en dan twijfelde ik echt aan de beelden die op mijn Lowrance-scherm verschenen. Het barstte werkelijk van de vis, maar ze waren op de meeste dagen nauwelijks te verleiden. Oké, we weten nu zo langzamerhand best wel hoe eigenwijs het aasgedrag van vriend zeebaars kan zijn, maar dit seizoen was het allemaal net weer een snipper anders dan de jaren ervoor.
Nog niet helemaal op gewicht, maar het formaat mag er zeker zijn!
Ondanks het mooie voorjaar, waarbij de zeewatertemperatuur al snel opliep tot ongekende waarden, duurde het precies drie visdagen voordat we de eerste zeebaars konden scheppen. Een mager scharminkel van pakweg 55 cm. vergiste zich in een witte, diepduikende plug. Over pluggen gesproken, dat was ook echt een verhaal apart dit seizoen.
Geregeld rare plugvisserij.
Zo ving je de ene dag eindelijk weer eens als vanouds op zo’n stuk kunststof, terwijl er de andere dag niet eens naar werd gekeken. Oké, je zag de “mannen” wel volgen, maar daar bleef het dan ook bij!! En geloof me, het maakte echt niet uit voor welke kleur je ging, het was gewoon een crime!
Eentje die de plug wél voorbij zag komen en ‘m gretig pakte.
Ik denk dat deze huidige ontwikkeling toch ook sterk te maken heeft met de aanleg van de 2de Maasvlakte. De krachtige stroomnaden, die normaliter rechtstreeks van de zuiderblokkendam (Maasvlakte/de Kwade Hoek) met veel geweld tegen de noorderblokkendam werden getransporteerd, zijn door de ver uitstekende nieuwe Maasvlakte zeker voor 2/3 verdwenen en lopen nu veel verder door langs de kust tussen Hoek van Holland en Scheveningen.
Afwachten wat de invloeden zullen zijn.
Tot in hoeverre de invloeden van de Maasvlakte 2 de komende jaren zullen zijn, zal nog moeten blijken! Effe onder ons gezegd, ik heb niet echt veel vertrouwen in de huidige situatie omdat zeebaars nu eenmaal een vissoort is die zich het beste thuis voelt in ruw en snelstromend water. Gewoon afwachten, meer kunnen we toch niet doen!
Voor de baarzen geldt: hoe meer stroming en ruw water, des te prettiger voelt de baars er zich.
Ook de kantvisserij heeft, zeker in de Waterweg, op het bekende lage pitje gestaan. Natuurlijk had je dagen dat het even helemaal losging, maar vergeleken met de twee seizoenen ervoor (topvangsten aan de Subwalk), was het echt huilen met de pet op. Ook hier zijn de invloeden van de 2de Maasvlakte duidelijk waarneembaar, want de altijd zo machtige vloedstroom is (wel afhankelijk van de windrichting) sterk in kracht afgenomen waardoor er minder zout water, en dus minder aasvis richting Rotterdam wordt gestuwd!
Kantvisserij ook niet helemaal je van het in vergelijking met vorig seizoen.
Een ander groot probleem vormt de hand over hand toenemende warnetvisserij. Dag in dag uit staan de beste zeebaarsstekken van Nederland vol in de warnetten. Vissers die een lekker dagje willen makrelen of het op een tongetje willen proberen, klagen steen en been omdat de warnetten gewoon tot op 5 meter uit de kant staan. Ze hebben al verscheidene keren een klacht neergelegd bij zowel Rijkswaterstaat als de politie te water. Hen is beloofd dat er het komende seizoen meer ruimte zal worden gecreëerd voor de kantvissers! Afwachten dus maar weer.
Omstreeks de derde week van mei kwam er eindelijk een beetje leven in de brouwerij. Rond de kop van de noorderblokkendam was een grote school zeebaars actief die het niet zo nauw nam met hun eetgewoontes. Kleinere wijtingen,makrelen en fintjes baanden zich al scherend een weg over het oppervlaktewater, achterna gezeten door (al dan niet) slurpende zeebaarzen.
Kicken om die slurppartijen te zien en nog dikke baarzen te vangen ook!
Normaliter zou je denken dat het op zo’n Bonanza-moment niet uit kan maken welk kunstaas je presenteert!!! Nou vergeet het maar, ondanks dit enorme oppervlaktegeweld waren ze vrijwel uitsluitend te verleiden met diepduikende pluggen!! Ja, hoe bedoel je lekker eigenwijs?! Op zich is dit niet echt extreem, want het komt eigenlijk ieder seizoen wel enkele keren voor dat ze tijdens zo’n vreetorgie uitsluitend voor één kunstaassoort gaan.
Op woensdag 23 november sloten we dit seizoen af met een laatste bootsessie en daarmee zit seizoen 2011 er weer op. De komende maanden ga ik maar weer jigkoppen binden, want er zijn er tijdens mijn zeebaarsgids-sessies heel wat gesneuveld!!
Wat een afsluiter… op naar volgend seizoen!
Stekelze,
Joop.