Zicht op zeebaars 309 Van A Tot Z

Zicht op zeebaars 309  

Zeebaars Van A Tot Z  

Door Joop Folkers

In de komende afleveringen van Zicht op zeebaars neem ik jullie mee vanaf mijn eerste zeebaarsaanbeet, zo'n 43 jaar geleden(!), tot mijn hedentendaagse zeebaarsworkshops.

Dat er heel veel is veranderd de afgelopen 40 jaar is wel zeker. Toch is de visserij op deze spectaculaire vissoort mede dankzij de vele nieuwe soorten kunstaas en super licht materiaal alleen maar interessanter op geworden. Ik hoop dat jullie zullen genieten van de komende artikelen.

Nooit vergeet ik mijn eerste zeebaars aanbeet. Het is al weer ruim 42 jaar geleden dat ik verbleef in het miniplaatsje Midsland op Terschelling. 

Mijn viereneenhalve meter Sportex stond voorzien van het destijds populaire dwarrellijn systeem en een flinke steekzager rustig te wachten op een grote schol, want daar had ik mijn zinnen op gezet! 

Aan deze "good old" Sportex ving ik mijn eerste zeebaars!

Toen ineens uit het niets werd mijn “good old” Sportex in een fraaie curve getrokken waarna mijn strandsteun door de enorme kracht uit het zand schoot en mijn hengel richting branding verdween! 

Zo dan….dat moest een grote schol zijn! De dril die daar op volgde was in mijn optiek uniek. Ik had gewoon mazzel de slip van mijn Mitchell 498 redelijk afgesteld anders had mijn hengel in de branding verdwenen. 

Dat was mijn eerste kennismaking met de brute kracht van mister zeebaars. Ja dus toen ruim 40 jaar terug werd ik geïnjecteerd met het nu bekende “zeebaarsvirus”!  

Er bestond in die tijd nauwelijks informatie over deze vissoort dus ben ik op zoek gegaan. Het eerste artikeltje dat ik over deze pracht tegenkwam stond in het visblad Hengelsport en was geschreven door Anton v/d Vet. 

Naast zeebaars kon je altijd wel een gulletje scoren voor de vriezer.

Er stond weinig inhoudelijks in over het te gebruiken materiaal en de manier van vissen. Maar wel werd mister Dicentrarchus Labrax beschreven als één van de lekkerste vissoorten die ons kustwater rijk was! Vooral de Fransen bleken behoorlijk op de hoogte van de culinaire waarde van deze zilveren rover. 

Toch waren er ondanks die gegevens relatief weinig recepten bekend en mede omdat internet nog niet bestond was ik dus aangewezen op wat oudere kookboeken waar ik helaas nauwelijks wat toffe recepten kon scoren! 

Het bleef niet bij die ene baars want tijdens mijn eerste schol/zeebaars sessie wist ik maar liefst vier mooie stekels te foppen….oh ja ik had ook nog een dikke schol maar die “telde” ff niet meer mee. Dit was dus het begin van een waanzinnig zeebaarsavontuur dat nu al ruim 40 jaar duurt en me nog nooit heeft verveeld. 

Ruim 30 jaar geleden al prachtige zeebaarzen rond de vele wrakken in de Noordzee.

Langzaam maar zeker druppelde de informatie binnen en belde ik destijds al met een aantal zeebaarsvissers uit Zeeland. Zij visten toen al vanuit een kleine boot boven de vele zandbanken met steekzagers. 

Ik vond het geweldig toen ik een keer werd uitgenodigd om zo’n avontuur mee te maken. De manier van vissen was gewoonweg spannend omdat je net achter de branding moest ankeren en je het rollood voorzien van een circa 1 meter lange dwarrellijn op de getijdestroom richting branding moest laten “lopen”. 

Ook toen al vol op de gebonden jig-twister combinatie.

Ondanks het feit dat je uitsluitend gebruik maakte van een monofile hoofdlijn kwamen de aanbeten snoeihard binnen. 

Al snel leerde ik dat het al dan niet vangen zeebaars sterk afhankelijk was van de getijdestroom. Geen stroom betekende ook toen al nauwelijks aanbeten. Tja…het is gewoon de natuur. 

In 1982 vingen we al mooie baarzen aan de warmwateruitlaat van de EON.

Máár (en daar komt ie..) als ik toen had geweten wat ik nu weet had ik héél veel meer zeebaarzen kunnen vangen. 

Stekel ze,
The Bass Whisperer,
Joop.