Zicht op Zeebaars 25:
Verleidingsdrang!
Het klinkt misschien allemaal een beetje vreemd, maar eigenlijk heeft ieder zeebaarsseizoen zo zijn eigenaardigheden! Zo vingen we pakweg 3 jaar geleden vanuit de boot vrijwel uitsluitend vis op de diepduikende (oranje XRD 10HH) Rapala pluggen!
Vandaag de dag wordt deze “goudvis” nog niet of nauwelijks bekeken! Maar dit geldt uiteraard niet alleen voor pluggen, ook shads en twisters hebben vaak maar een tijdelijke vangkracht om daarna ook in die vervelende en uitpuilende verzamelkast te verdwijnen! Waar zal dit aan liggen? Ik geloof niet in dressuur zoals tijdens de kunstaasvisserij op snoek en snoekbaars.
Steeds meer soorten pluggen.
Wel geloof ik dat het aasaanbod van het moment van vissen een belangrijke factor speelt. Maar waarom zou een zeebliek er in anno 2000 er anders uit hebben gezien dan zijn huidige soortgenoten? Kul, en dus kunnen we deze theorie direct naar het bekende land der fabelen verwijzen. Maar wat is dan wel de reden? Ik weet nog goed dat de Curltail twisters een jaar of 15 geleden ineens zo populair waren.
Curltails soms dodelijk.
Vooral de kleuren zwart,wijnrood en parelmoer bezaten een enorme vangkracht. Maar ook bij de eens zo dodelijke Curltail was het van het een op het andere seizoen gewoon klaar en was er geen visje meer aan te vangen.
Steeds meer shads verdwijnen weer in de kast.
Ditzelfde hebben we meegemaakt met de Culprit twisters. Een vrij dunne, 10 cm lange twister voorzien van een in een punt uitlopende staart. Beste kleuren Salt&Pepper/Paars en Parelmoer. Na één seizoen was er zoveel vraag naar dat er allerlei imitatietwisters op de markt verschenen. Maaaarrr… je begrijpt het al, ook deze supertwisters liggen bij hun lotgenoten in de kast!
De Culprit shad blijft gewoon onder alle omstandigheden goed.
Vreemd genoeg zijn er toch ook enkele kunstaassoorten die zonder enige uitzondering al ruim 30 jaar keigoed vangen! Goed voorbeeld hiervan zijn de Gators en de iets later geïntroduceerde Culprit shads. Ik weet nog goed dat de originele Gators rond de eindjaren 80 werden geïntroduceerd door de firma Lankhorst.
De hoge gekartelde staart zorgt voor een hoop tumult.
De serie bestond uit twee verschillende kleuren parelmoer de een met een rozeachtige gloed, terwijl de andere een ietwat groenachtige gloed bezat. Lekker belangrijk zal je denken. Nou geloof me, dat was echt wel belangrijk, want de roze parelmoer uitvoering bezat om welke rede dan ook een véél grotere vangkracht dan zijn groene zusje!! Maar om even op de hamvraag terug te komen: Wat bezitten deze twee kunstaassoorten nu wel wat andere kunstaas soorten juist missen?
Waarom staan deze twisters en shads al jaren eenzaam aan de top? Uiteraard wordt dit fenomeen tijdens onze zeebaarssessies nog al eens aangehaald en het grappige is dat eigenlijk niemand een passend antwoord op deze vraag weet te geven! Wat volgens het overgrote aantal zeebaarsvissers een belangrijke rol kan spelen is het weer.
Twisters in allerlei kleuren en maten.
Zo zweren we zelf bij bewolkt weer, terwijl andere vissers verreweg de beste resultaten hebben geboekt tijdens zonnig, warm weer. Kijk, natuurlijk is er een aantal vissers die van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat vanaf één en dezelfde stek alleen maar met werppilkertjes voorzien van een (witte) twister ,staan te gooien en zo nu en dan best een visje weten te vangen.
Dit soort vissers kun je niet om een mening vragen, maar uiteraard ga je op zoek naar die bepaalde doelgroep die juist wel ondernemend is en allerlei soorten nieuwe lepels en pilkertjes ontwikkelt om deze in combinatie met twisters en shadjes aan te kunnen bieden!
Het wee zal een belangrijke rol spelen bij de inzet van kunstaas.
En dat dit soort experimenterende vissers langs de gehele Nederlandse kust gelukkig nog volop te vinden zijn, kun je van me aannemen! Ze struinen naar hun zeggen allerlei markten af op zoek naar partijen 2e hands vorken en lepels waar ze na veel zagen, buigen en slijpen super vangende lepels voor onze gestekelde vrienden weten te creëren. En dat dit soort creaties vaak onverwacht spectaculaire vangstresultaten opleveren, heeft de ervaring zondermeer geleerd!
Leuke is dat iedereen zo zijn eigen ideeën heeft! Zo worden ze soms beplakt met een speciale zilverfolie terwijl andere juist weer voor een spuitbus kiezen om het juiste effect te bewerkstelligen. Kortom, veel zeebaarsvissers zijn vaak creatiever dan je zal verwachten! Ook hier geldt echter dat lepel-twister combinaties het ene jaar beter scoren dan het andere jaar.
Ook de kleur van de te gebruiken twister kan soms heel bepalend zijn. Maar zoals ik al meer heb vermeld, wat is er nu leuker dan vis te vangen op je zelf ontworpen kunstaas? Ondanks het feit dat dit zeebaarsseizoen nu niet direct hoog scoort, moet ik zeggen dat we op bepaalde dagen abnormaal veel missers hebben kunnen noteren. Gewoon dikke dreunen, maar hangen ho maar!! Typisch is dat dit juist rond de kop van de uitgestrekte blokkendammen gebeurde.
De subwalk geen eendagsvlieg!
Het lijkt wel of onze gestekelde vrienden ons kunstaas wel attaqueren maar het verder wel voor gezien houden! Het zou zo maar aan het feit kunnen liggen dat de zee momenteel werkelijk vergeven is van de zeebliek waardoor er nauwelijks voedselnijd heerst! Zelfs onze Culprits werden nauwelijks bekeken.
Toen er ineens een grote school makreel onder de zeebliek op dook, besloot ik om over te schakelen op de Subwalk. Puik idee, zo leek het even, want binnen een poep en een zucht vingen we vier mooie vissen, daarna was het weer gedaan met de pret. Zo zie je maar weer dat de zeebaars wel geïnteresseerd was in de makreel (grote Subwalk) maar totaal geen belangstelling had voor de enorme populatie zeebliek. Die korte switch leverde ons toch een aantal mooie vissen op.
Witte turbo shad, vaak goed als er veel speldaas aanwezig is.
De ervaring nu eenmaal heeft geleerd dat verandering van spijs doet eten. Daarom is het dan ook zo belangrijk dat je blijft experimenteren. Soms kunnen de kleinste details op zo’n dag vangstbepalend zijn. Kortom, je moet steeds meer trucs uit die onberekenbare hoge hoed blijven toveren om de vis te kunnen verleiden.
Voor winterbaars de gebonden jigkop met rode Curltail!
Uiteraard maakt juist dit het zeebaarsvissen zo geweldig interessant! Om je vangkansen te vergroten, is het zaaks dat je dus steeds weer investeert in allerlei nieuwe of reeds bestaande creaties. Nadeel is echter wel dat je kunstaasdoos overvol raakt en je door de bomen het bos nauwelijks nog ziet.
Stekelze,
Joop.
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
