TotalFishing

Zicht op zeebaars 20: Genieten geblazen!!

Door Joop Folkers

Waarschijnlijk zijn we de afgelopen jaren toch wel een “tikkie” verwend als het om de zeebaarsvangsten ging. Eigenlijk had je altijd wel een paar vissen die je visdag dan weer helemaal goed maakte!

Het klinkt misschien een beetje overdreven, maar momenteel voel je je al helemaal gelukkig als je een dikke aanbeet krijgt!! Het is gewoon keihard vissen met zeer wisselende successen, maar dat hoort nu eenmaal bij deze tak van zeevissen, toch?!

En soms is het dan opeens gewoon bingo!

Grappig is wel dat zowel de kant- als de bootvissers te maken hebben met hetzelfde probleem. Zelf blijf ik bij mijn standpunt dat er dit seizoen gewoon veel minder zeebaars langs onze kust naar het noorden is getrokken dan de afgelopen jaren. Op zich niets verontrustends, want dit fenomeen hebben we al meerdere keren meegemaakt.

Vrijwel wekelijks heb ik contact met enkele Engelse zeebaarsvissers waarmee ik vangstinformatie uitwissel. Leuk om te weten is dat zij momenteel wél goed (en opvallend veel grote) zeebaars vangen, net als enkele jaren terug, toen de vangsten rondom onze kust zondermeer een stuk minder waren dan in de Engelse wateren.

Hoogstwaarschijnlijk heeft dat te maken met het vreetgedrag van onze gestekelde vrienden en volgen de grote scholen zeebaars niet jaar in jaar uit dezelfde routes richting noorden, maar zijn ze puur gefocust op de enorme scholen aasvis die soms ver op zee te vinden zijn!

Máár, het is niet allemaal kommer en kwel, want zo nu en dan komen we echt wel een mooie vis tegen. Zoals de afgelopen, vrijwel windstille woensdag toen ik samen met Frans Jan rond de kop van de noordpier op zeebaars viste. Het barstte van het speldaas dat belaagd werd door enorme scholen makreel die onze dag op dat moment goed maakte. Maar toen, zomaar uit het niets, vingen we tussen de vele makrelen enkele dikke zeebaarzen! Ze waren dus wel degelijk aanwezig, maar hadden zoveel te vreten dat ons kunstaas nauwelijks werd bekeken!

Frans met glimlach van oor tot oor!

Maar goed, we hadden op dat moment gewoon even dat heerlijke geluk om enkele dikke vissen uit te mogen drillen waarbij mijn maatje zichtbaar genoot. Heerlijk om te zien, hoe mooi kan vissen dan zijn! Ook met Peter Bosman hadden we begin van de week even de mazzel om in zo’n schooltje zeebaars terecht te komen.

Eigenlijk wilden we na pakweg 4 uur continu gooien en smijten net de bekende pijp aan Maarten geven, toen de oppervlakte ineens begon te koken en we zomaar uit het niets de ene na de andere vis stonden te drillen. Maar zoals gewoonlijk duurde deze pret hooguit een half uur en waren onze gestekelde vrienden daarna weer in het niets verdwenen.

Na een half uur pret weer verdwenen in het niets.

Mááárr… ook nu was onze dag ondanks het geringe aantal aanbeten, weer zeer geslaagd. Wat het seizoen verder zal brengen weten we (gelukkig!) niet, maar dat er nog steeds mooie zeebaarzen in de Noordzee zwemmen, dat staat voor mij wel vast!

Stekel ze,
Joop.