.
Zicht op zeebaars 18: Steeds meer zeehonden in Europoortgebied
Door Joop Folkers
Het gaat gelukkig goed met de zeehond! Vaak worden ze bestempeld als leuke knuffeldieren die hoofdzakelijk rond de Waddeneilanden voorkomen. Maar mede dankzij de inzet van de Pieterburense Lenie het Hart is de zeehondpopulatie langs de gehele kust de laatste jaren behoorlijk aangetrokken!
Op zich wel grappig natuurlijk, maar ook hier geldt het gezegde ‘overdaad schaadt’!
Zelf hebben we te maken met het uitgestrekte Europoortgebied, een omgeving waar we zo links en rechts best wel eens een zeehond tegenkomen (neem bijvoorbeeld de uitgestrekte zandbanken tussen de Slufter en de Haringvlietsluizen). En dat ze ook hun habitat keer op keer weer uitbreiden en aanpassen blijkt onder andere uit het feit dat we ze steeds vaker ver voorbij de veerpont van Maassluis tegenkomen!
Kortom er gaat bijna geen enkele vissessie meer voorbij dat we tijdens onze tocht door zowel de Waterweg als het Hartelkanaal wel een paar zeehonden tegenkomen! Ze zijn er in alle formaten: groot, klein, dik en dun! En slim zijn ze, want ze hebben van Moeder Natuur uiteraard precies meegekregen waar ze hun voedsel moeten zoeken!
Toen we vorige week langs de veerpont van Maassluis voeren kwamen we maar liefst 2 zeehonden tegen.
Werkelijk explosief toegenomen.
Het viel ons de laatste tijd al op dat we steeds veel meer beschadigde vissen vingen dan enkele jaren terug. Ja, en geloof me, niet alleen kleinere vissen, maar ook gewoon dikke zeebaarzen en stoere gullen die we vangen vertonen steeds meer sporen van aanvallen door zeehonden. Vooral de staarten van deze vissen hebben het soms zwaar te verduren! Op zich misschien niets verontrustends, maar… waar houdt het op? Wie weet hoeveel zeehonden straks hun habitat verplaatsen naar de nieuwe natuurgebieden rond de Maasvlakte 2? Maar dit even terzijde.
Mooie dikke (ongeschonden!) gullen op de gebonden jigkop!
De zeebaarsvangsten zijn momenteel op zijn minst zondermeer bedroevend te noemen! Dat dit mede te wijten is aan de enorme slachtingen in het Kanaal staat zondermeer vast, maar dat het zo snel terug zou lopen, had eigenlijk niemand verwacht.
Natuurlijk vangen we zo nu en dan echt nog wel een zeebaarsje, maar de moeite die je er voor moet doen staat in geen verhouding meer aan die van de voorgaande jaren. Tijdens onze laatste vistrip vingen we naast een aantal zeebaarzen ook nog enkele mooie dikke (ongeschonden!) gullen op de gebonden jigkop!
Stekel ze,
Joop.