Onder het motto hard voor weinig maar nooit chagrijnig besloten we na twee dikke blanks afgelopen zondag weer eens een zeebaarsje te foppen.
Place to be was de warmwateruitlaat van de EON Centrale aan de Maasvlakte. Soms de stek der stekken maar de laatste weken staat de visserij zwaar onder druk omdat een aantal "sportvissers" het nodig vinden om de vis te dreggen. Als "moordwapens" worden 60 tot 70 gramspilkers voorzien van extra grote dreggen door het water heen geragd om de op de bodem liggende vissen door hun lijf heen te timmeren. De vaak zwaar beschadigde vissen worden na de dril dan weer vaak terug gegooid.
Gelukkig distantieert het overgrote deel van aanwezige vissers zich van deze manier van stropen. Ook de havenpolitie houd de boel goed in de gaten maar het blijft een soms hopeloze taak om de zaak in goede banen te leiden aldus een van de woordvoerders. Met regelmaat worden er vissers betrapt die in het bezit zijn van illegale zeebaars waarop een minimale bekeuring van 1250 euries staat volgens de wet! Maaarrr gelukkig zijn er dus ook meer dan genoeg sportvissers die rond deze stek hun "winterzeebaarsje" proberen te verleiden.
En geloof me dat valt 9 van de 10 keer niet mee. De enorme populatie zeebaars zijn de laatste jaren lelijk geminiseerd en dus moet je vaak alles uit de hoge hoed toveren om een aanbeet af te dwingen. Maar afgelopen zondag was het zomaar effe een half uurtje BINGO en wist ik samen met mijn vismaatje een mooi aantal dikke vissen te foppen.
Zowel natuurlijk als kunstaas bleek ineens zomaar in trek en werden we getrakteerd op de ene na de andere snoeiharde aanbeet. Na ruim een half uur werd er weer eens op dat vevelende fluitje geblazen en was het over met de pret. Zeer voldaan stuurde ik mijn auto na dit supergave avontuur weer richting Westland. Het blijven maar onberekenbare vissen die zilveren stekels.
Stekel ze
The Bass Whisperer.
Joop.
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
