TotalFishing

Toen ik de weg naar de Noordpier op reed werd ik meeuwarig aangekeken door de schotse hooglanders die mij regelmatig voorbij zien komen in mijn groene Berlingo. Je hoort ze denken: “Ga je nu weer vissen Luc, misschien tegen beter weten in?”

Je hoort ze denken: “Alweer vissen Luc?”

Zij kunnen natuurlijk niet weten dat een ware zeevisverslaafde altijd feeling wil houden met de zee en alles wat daar eventueel te vangen valt op dat moment. Maar als je veel vist zoals ik, weet je ongeveer een beetje wat je te wachten staat qua vangsten.

De vorige weken waren niet best, maar ik had tot nu toe nog steeds een paar vissen gevangen en dus was de spreekwoordelijke “viseer” iedere keer nog gered. Aangezien de wind gelukkig uit de noordhoek vandaan was, waar ik een grondige hekel aan heb, hoopte ik wederom de toppen vandaag weer te zien krombuigen.

Het eerste stuk van de pier was bijna onbegaanbaar door opgevroren sneeuw, zodat het de eerste 500 meter een soort mini-survivaltocht was om daar doorheen te komen. Maar gelukkig kon ik na 500 meter weer op mijn vertrouwde fiets stappen om naar mijn visplek van de dag te rijden.

Het was koud en mistig.

De voorspelling was een windkracht twee vanuit het zuiden, echter er stond gewoon een dikke windkracht 5 wat de omstandigheden nu niet echt ideaal maakten. Maar als je eenmaal de haaklijnen hebt gemonteerd en het aas in de vorm van zeepieren eraan hebt gedaan, kan de visdag weer van start gaan.

In mijn idee moest de vis van ver komen vandaag zodat ik het werplood een enorme zwieper richting horizon gaf. Het hoge water viel om 8 uur, dus ik kon mooi om negen uur beginnen met vissen om de volledige ebstroom mee te maken. Dit getij is ook de enige kans op de dag dat je nog de mogelijkheid biedt om een visje te vangen.

Als er geen stroming staat en het getij ongunstig vroeg of laat valt, zul je indien mogelijk je vistijden daaraan moeten passen, want anders wordt het een kansloze expeditie. Helaas bleven de aanbeten de eerste twee uur uit zodat ik de zeepieren net zo boven water haalde als dat ik ze er in had gegooid.

Om een zo goed mogelijke aasaanbieding te krijgen vervang ik ze toch maar iedere 15 minuten om onze zeebodembewoners weer met verse geursappen te lokken naar mijn haken. Gelukkig kwam er toen het water verder terugliep, nog wat beweging in de hengeltoppen.

De spreekwoordelijke “viseer” was weer gered!!

Er kwamen zowaar een paar mooie scharren achterelkaar uit. Zou het dan toch nog? Zoals gewoonlijk kwamen de vissers om me heen even buurten om te kijken of er een visje te vangen viel. Helaas hadden ze nog niets, maar raakten toch weer gemotiveerd door de vangst van mijn scharren.

Het beroep was ook actief dus er zal best een visje zwemmen dacht ik.

Dan weet je in ieder geval dat er een visje actief is. En of dat nu bij mezelf is of bij de buurman, blijft mij om het even. Ook al doe je natuurlijk in ieder geval je uiterste best door het aas dus zo goed mogelijk aan te bieden. Meer kun je niet doen!! Als je maar af en toe wat boven water ziet komen. Dat is goed voor de vismotivatie onder deze toch wel koude omstandigheden.

Een paar mooie scharren redden mijn visdag.

Helaas bleek deze mini-schartsunami van korte duur en vielen mijn hengeltoppen wederom stil zodat ik na 5 uur vissen de handdoek in de ring gooide en in totaal nog 5 scharren had weten te verschalken. Gelukkig waren daar drie hele mooie bij.

De meerkoeten die nu aan zee zwemmen proberen een mosseltje te verschalken.

Door de mist weer naar de parkeerplaats gefietst en daar begon de mini-survivaltocht weer door het ijs, maar dan in omgekeerde volgorde zodat ik toch weer met een bezwete kop en rug aankwam bij de auto.

Volgende keer hopelijk beter, maar ik vrees dat als het weer niet stabieler wordt, het wel eens een paar weken rustig kan blijven met de vangsten. Maar dat zei ik vorig jaar ook en toen lag het opeens weer binnen twee weken gestapeld met scharren. Blijven proberen dus maar. Het blijft tenslotte vissen!!!

Noordzeekanaal
Ook in het Noordzeeknaal is het flink zoeken naar de vis op het ogenblik. Ik heb het verschillende sessies geprobeerd op verschillende plekken aan het kanaal. Mijn hoop was dat de vissen zich zouden ophouden op de diepste plekken van het kanaal, maar ook die leverden niet veel op.

Als je bijnaam “lucky” is vang je nog een leuke gul.

Het was de ‘alles of niets show’ en je dag kon gered worden door een leuke gul of een paar knappe wijtingen of botten. De temperatuur van het smeltwater maakt het water aan de binnenkant van de sluizen toch nog wat kouder dan aan de zeekant, zodat de vissen zich daar qua energieverbruik daarop aanpassen en het wat rustiger aandoen met eten.

Maar dat kan weer heel snel omslaan weet ik uit ervaring. Een al eerder genoemd voordeel van het Noordzekanaal is dat je in ieder geval je visparaplu kunt opzetten om het voor jezelf zo nog enigszins wat aangenamer te maken.

Ik was niet de enige visser die zijn geluk beproefde.

Gelukkig zie je dan ook menig groene paraplu aan de waterkant staan, zodat je je sterkt in de opvatting dat je toch niet de enige visfanaat bent die met deze omstandigheden het geluk aan het beproeven is.

De meeuwen willen graag een visje meepikken.

De altijd aanwezige meeuwen houden de vissers goed in de gaten omdat ze weten dat er altijd wel wat te halen valt. Mijn helaas veel te vroeg overleden broer werd, bij het vissen in het binnenwater, op mij altijd een beetje kwaad en treurig hierdoor: “Waarom zitten er altijd bij jou drie reigers en bij mij geen een?” Ik hoor het hem nog zeggen, maar de vangsten spraken voor zich. De sessies waren door de tegenvallende vangsten niet van lange duur. Na een uur of 4-5 had ik het bekeken en had al weer het plan opgevat om het volgende keer weer ergens anders te gaan proberen. Ik zal ze vinden!!!

Lucky Luc’s Tip van de Week
Mocht u in de gaten krijgen dat er vooral wijting zit op de plek waar u aan het vissen bent, zorg dan dat uw aasaanbieding correct is.

De wijtingen plukken zo het aas van uw haak!

Wijtingen zijn enorme plukkers met hun messcherpe tandjes. Zodra er maar iets van aas aan de zijkant of onderkant van uw haak hangt, zullen ze daaraan gaan zitten plukken. U hebt dan een prachtige aanbeet, maar de vis wordt niet gehaakt. Schuif uw pieren dus voor de inworp gerust door op uw lijn, zodat ze door het neerkomen op het water precies goed op uw haak komen te zitten.

Ik wens u een prettig verblijf aan de waterkant toe en ik spreek de hoop uit dat de vangsten weer wat zullen aantrekken binnenkort.

Tot volgende week!
Visgroet van Lucky Luc Mom

Vragen, opmerkingen of suggesties kunt u mailen naar info@totalfishing.nl