Zeevissen met Lucky Luc 10: Noordpier en Noordzeekanaal

Noordpier update

Het was al weer een maandje geleden sinds ik op mijn geliefde noordpier was geweest. Het  was een prachtige dag waarop ik kon gaan vissen, dus waarom niet. Er kwamen de laatste maand weinig hoopvolle berichten bij me binnen op de computer, maar ik moet dat soort dingen nou eenmaal zelf aan den lijve ondervinden.

Het was een prachtige dag om te gaan vissen dus waarom niet!!

Dan ben ik weer up to date en weet ik waar ik naartoe moet gaan en nog beter, waar ik even niet naartoe moet gaan om een visje te vangen. In de ochtend was het nog best nevelig, maar de zon brak prachtig door en wat dat betreft kon de dag al niet meer stuk.

Er waren meerdere vissers die hun geluk gingen proberen.

Ik was niet de enige die in de startblokken had gestaan, want er stond een mannetje of 15 op de gehele noordpier. Het tij viel gunstig om 7.16, dus door er om 8.00 uur te zijn kon ik het hele afgaande tij meepakken. Als ik ze dan niet zou vangen, heb ik in ieder geval op het moment van de dag zitten vissen dat ik de hoogste vangstkans had.

Op weg op mijn geliefde groene monster zag ik nog niet veel leven in de brouwerij qua visserij, maar ik bleef hoop houden natuurlijk. Helaas zag ik in de loop van de ochtend steeds meer vissers bij elkaar klitten, pratend over vroeger. Dat beloofde niet veel goeds en dat bleek ook! Na 4 uur tegen stille hengels aan gekeken te hebben hield ik het voor gezien en bewaarde ik  mijn mooie zeepieren voor een sessie op een andere plek.

Ternauwernood de spreekwoordelijke viseer gered met een mooie bot.

Slechts 1 keer kreeg ik een rammel op de stokken en dat leverde mij toch nog een mooie bot op. De vissers om me heen vingen geen visje en zouden niet lang na mij huiswaarts keren. Als er geen leven in zit is het toch maar een dooie bedoeling.

Dan maar naar de bootjes kijken als de hengels bewegingloos blijven.

Ondanks het mooie weer dat mijn halve visdag nog redde, valt de motivatie dan toch echt wel weg op een gegeven moment. Het zeewater is momenteel nog maar 5 graden en dat betekent dat de vis er wel is, maar op dieper water vertoefd waar de temperatuur wat beter en constanter is. En dat is echt niet ver van de kant af hoor!! Tussen de pier en de wrakboei van de ‘Baloeran’ ligt maar een paar kilometer.

Door daar af en toe met de boot te vissen weet ik dat je vanaf 11 meter opeens volop in de scharren kunt zitten, terwijl er vanaf de kant niets gevangen wordt. Die diepere plekken kun je helaas, ook met een goede werptechniek, nimmer bereiken.

Aan het strand valt voor de meeuwen altijd wel wat eetbaars te vinden.

De scharren moeten een reden hebben om naar de kant te komen en die reden is meestal het verschijnen van hun geliefde garnalen of mesheften onder de kust. Ik wacht eventjes een paar weken en dan ga ik het weer proberen. Maar ik hou wel scherp de zeewatertemperatuur in de gaten, als die opeens gaat opklimmen kan het zomaar weer raak zijn met de visserij.

Het Noordzeekanaal 
Genoeg aas over om het weer eens aan het Noordzeekanaal te gaan proberen. De wind zat in de zuidhoek zodat ik prachtig ergens in de luwte kon vissen. Toen ik aankwam was ik de enige, maar al gauw zag ik iemand wild zwaaien op de parkeerplaats. Het bleek Herman Hoogkamer te zijn met zijn vismaat Fred. die mij kwamen vergezellen.

Herman ken ik al meer dan 30 jaar toen we samen de zuidpier te IJmuiden onveilig maakten! Dat wordt in ieder geval weer een gezellig dagje wist ik, omdat Herman, die een fanatiek wedstrijdvisser is, altijd wel wat leuks te vertellen heeft. Hij reist net als ik van links naar rechts over de aardbol om de diverse vissoorten te belagen. Genoeg stof tot praten dus, maar ik wilde natuurlijk ook een visje vangen.

Er kwamen knappe wijtingen uit.

En dat lukte wonderwel hoor, ook al heb ik door mijn uitwisseling van visserslatijn met Herman diverse aanbeten gemist.

De wijtingen waren dik aan de maat!! Die wordt ook aan het kanaal gecontroleerd!

Het waren hele mooie wijtingen van meer dan 30 cm die de toppen regelmatig goed krom trokken. En daar tussendoor natuurlijk ook wat kleinere soortgenoten. Soms had ik iets te grof beaasd en daar maken de wijtingen dan gretig gebruik van om aan een loshangend velletje van je zeepieren te gaan trekken.

Herman ving ze af en toe met twee tegelijk.

Je krijgt dan een prachtige aanbeet, maar ze hangen dan dus niet. Door minder aas te gaan gebruiken en stalen afhouders te monteren kwam er regelmatig een mooie wijting op de kant. Daar tussendoor natuurlijk de aloude vertrouwde botten die je eigenlijk het hele jaar door wel vangt in het kanaal.

De verrassing van de dag: de eerste maatse zeebaars van 2011!

Als verrassing van de dag kwam er nog een leuke (de eerste van 2011) zeebaars boven water die net de maat had van 36 cm. Mooi gehaakt, dus maar weer laten zwemmen. Ondertussen kwamen er bij Fred en Herman toch ook mooie wijtingen boven water en opeens ook weer een klein zeebaarsje zodat iedereen een leuk maaltje bij elkaar had gesprokkeld.

U moet dan denken aan een visje of tien wat je dan vangt op zo’n dag. Nog niet super natuurlijk, maar beter dan de stille toppen op de pier en de wetenschap dat het hier ook opeens erg goed kan gaan. De ene dag is de andere niet.

Er vindt flinke controle plaats op de papieren!!

Opeens verscheen er op de parkeerplaats een politiewagen die op zoek was naar “viscriminelen”. Dat zijn wij natuurlijk niet en we hadden ook al onze papieren bij ons, te weten de vispas en de lijst met aanvullende viswateren, om aan de jonge agenten te kunnen laten zien.

Hoewel, al onze papieren… dat klopte niet helemaal. Om duidelijkheid te scheppen aan de agenten wie ze nu werkelijk voor zich hebben, vroegen ze ons ook om ons te legitimeren. Voor mij geen probleem omdat ik mijn rijbewijs bij me had, maar voor Herman die meegereden was met Fred en zijn spullen thuis gelaten had, wel helaas.

Potentieel viscrimineel Herman beseft dat hij zich niet kan legitimeren.

De regels voor legitimatie zijn enorm aangescherpt in Nederland en je moet het terplekke kunnen aantonen wie je bent, want anders wordt je als een ware “viscrimineel” gewoon afgevoerd naar het bureau. De boete die aan het niet bij je hebben van een legitimatie gekoppeld  zijn, zijn hoger dan het niet bij je hebben van je vispas!!!

Dus denkt u daar s.v.p. aan als u naar de waterkant gaat. Door op de agenten in te praten met mijn natuurlijke charme en humor, volgde er gelukkig geen sanctie voor Herman wat zijn dag natuurlijk aardig had kunnen verknallen. Helaas wordt er in Nederland nog veel met de vispas van een ander gevist omdat hier geen foto opstaat. De agenten kunnen dus niet anders dan om uw legitimatie vragen. Even alert zijn dus op AL uw papieren als u richting waterkant gaat!

Lucky Luc´s tip van de week

Een mooi eigen aasbakje haalt het zwerfafval uit de natuur!!

Om het zwerfafval te verminderen en ook de plasticberg die alsmaar groter wordt, heb ik mijzelf een mooi en duurzaam aasbakje aangeschaft. Dit neem ik dan iedere keer mee naar de viszaak en laat het daar dan opvullen met zeepieren of zagers. Als je een knap aasbakje hebt laat je het echt niet achter op je visplek, wat sommige van mijn medevissers wel doen met het goedkope weggooi- c.q wegwaaiplastic.

De grote boten zorgen altijd voor reuring aan het kanaal.

Altijd een zeer onprettig gezicht als je de Noordpier op rijdt met je fiets en eeuwig onbegrijpelijk voor mij dat dit gebeurt. Maar zolang de winkelier het plastic niet verkoopt, wordt het risico van achterlaten natuurlijk ook veel kleiner. Omdat dat dan gewoonweg niet kan! Ik hoop dat u mijn voorbeeld volgt door een mooi aasbakje aan te schaffen en het goedkope plastic te weren uit de natuur. Verbeter uw “eigen” leefwereld en begin bij uzelf!!
Ik wens u mooie aanbeten toe en kromme hengels aan de waterkant!!!

Tot volgende week!
Visgroet van Lucky Luc Mom

Vragen, opmerkingen of suggesties kunt u mailen naar info@totalfishing.nl