TotalFishing

Veilig (zee)vissen met je kleine boot

Door Joop Folkers

Vissers die een eigen zeewaardige boot bezitten, weten wat een rijkdom dat is. Logisch, want je bent uiteindelijk eigen baas en kan dus zelf beslissen hoe en waar en waarop je wilt vissen. De meeste kleine bootvissers zijn aangesloten bij een van de vele verenigingen langs onze kust

”Een eigen boot is een fantastisch bezit…”

Veel van deze verenigingen zijn op hun beurt weer aangesloten bij de Nederlandse Federatie van Brandingwatersportverenigingen. Een grote federatie die de veiligheid voor ons bootvissers hoog in het vaandel heeft staan. De bij de NFB aangesloten verenigingen, worden maandelijks geinformeerd omtrent de nieuwste ontwikkelingen op het gebied van de veiligheid en andere zaken.

Een lidmaatschap van zo’n bootvisvereniging is dan ook zondermeer een must. Op deze manier word je immers regelmatig op de hoogte gehouden van de laatste ontwikkelingen over je hobby! Een ander belangrijk facet is, dat vrijwel iedere vereniging een verplichte jaarlijkse terugkerende keuring heeft. De boten worden tijdens zo’n keuring op een groot aantal veiligheidsnormen getest. Een fijn en uiteraard veilig gevoel, als je boot na een uitgebreide inspectie weer voldoet aan de veiligheidseisen van de desbetreffende vereniging. In dit artikel, zullen we het eens hebben over de belangrijkste veiligheidsnormen voor het vissen met je eigen kleine boot.

Wil je een eigen boot aanschaffen, loop dan eerst eens even langs bij een van de vele verenigingen. Met hun schat aan ervaring, kunnen zij je tenslotte het beste advies geven. Vrijwel alle bootvisverenigingen adviseren een minimale bootlengte van 4 meter. Rond eind jaren zestig, trokken de eerste pioniers met heuse “noten doppies” richting het zilte nat! Met hun open bootjes van amper 4 meter lang was het vaak een ware worsteling om door de branding te komen. Favoriet destijds, waren de blauw gekleurde Marco boten. Met een lengte van krap vier meter en een gangboordje van hooguit 50 cm. waren het de eerste “zeewaardige” privé visbootjes. Stabiliteit was er nauwelijks waardoor iedere onverwachte beweging dan ook direct weer gecorrigeerd moest worden. Maar al snel verschenen er nieuwe, veel stabielere, boten op de markt. De bekendste boten destijds waren de Verkade, Hobim (tegenwoordig Orca) en Shetland Sheltie uitvoeringen.

Vooral de Shelties scoorden, dankzij hun enorme visruimte, zeer hoog. Logisch gegeven is natuurlijk dat zwaardere boten op hun beurt om zwaardere motoren vragen. De 10 en 15 pk-tjes werden dan ook al snel vervangen door 30 en 40 pk motoren. Mede hierdoor, gingen steeds meer vissers op zoek naar nieuwe uitdagingen. Dit was dan ook het startsein voor de nu alom bekende en favoriete wrakvisserij. Maar, destijds was er vlak onder de gehele Nederlandse kust nog zoveel kabeljauw te vangen dat het helemaal niet loonde om naar zo’n “ver” wrak te stomen. Neen, gewoon ankeren op het zand, op pakweg 3 kilometer uit de kant leverde in die periode al spectaculaire gul- en wijtingvangsten op!

Zo rond eind april, als onze bebaarde vrienden weer richting noordelijke Noordzee trokken maakten we ons klaar voor het toch wel unieke zomerseizoen. Paling, makreel, geep en uiteraard zeebaars zorgden ervoor, dat we als kleine bootvissers goed aan ons trekken kwamen. Maar goed, schaf dus veilige boot aan. De meest verkochte boot in ons kikkerlandje is zondermeer de Orca serie van de firma Hobim uit Hoek van Holland. Een stel unieke boten die geheel zijn afgestemd op de eisen van de hedendaagse kleine bootvisser. Laat je altijd ruimschoots voorlichten over de te gebruiken motor, trailer etc.

“Op zee ben je vaak op jezelf aangewezen, vandaar dat veiligheid een hoge prioriteit heeft”

Juist omdat steeds meer bootvissers naar de verre wrakken trekken, worden er steeds meer zwaardere motoren aangeschaft. Je staat er dan ook nauwelijks nog van te kijken, als een kleine boot wordt aangedreven door een 125 pk bb motor. Motoren, die uiteraard best een “slokkie” lusten. Logische dus, dat steeds meer sportvissers over gaan tot het aanschaffen van de veel zuinigere 4takt motoren. Buiten het feit dat het de bekende “slok”op de borrel scheelt, zijn deze motoren ook nog eens vrijwel geruisloos. Je ziet regelmatig vissers, die (uiteraard voor eigen veiligheid) naast hun “hoofdmotor” ook nog eens een kleine reserve motor (thuiskomertje) aan boord hebben. Hoe vreemd het ook klinkt, ben ik daar zelf geen voorstander van, omdat zo’n motor vrijwel altijd in de weg zit.

Heb je onoplosbare problemen met je bb-motor, dan kun je het beste direct contact opnemen met de dichtstbijzijnde gestationeerde reddingsboot. Belangrijk is dat je een reparatieset aan boord hebt. Zo kunnen kleine simpele reparaties als bijvoorbeeld een losgetrilde bougie makkelijk even worden verholpen. De meeste boten zijn tegenwoordig voorzien van een ingebouwde roestvrij stalen tank. Heb je echter losse tanks, plaats deze dan zo dat er geen zeewater bij kan komen. Je kunt voor de zekerheid desnoods een waterscheidingsfilter tussen je tank en de motor plaatsen. Zorg altijd voor een reserve set nieuwe bougies en bewaar deze op een droge plaats. Zelf maak ik gebruik van een (waterdicht) zuurkoolvaatje.

Hoe belangrijk is een goede trailer? Tja, een goede veilige trailer is pure noodzaak. Soms worden de mooiste boten vervoert op miserabele, doorgezakte en roestige trailers. Als je je oude trailer kunt blijven gebruiken, spaart dat tenslotte toch weer een hoop geld uit nietwaar! Lariekoek, want je hele bootvisserij valt of staat bij een goede deugdelijke trailer. Logisch want je moet iedere vissessie weer met je trailertje de weg op. Bespaar hier dus niet op. Voor ieders veiligheid zijn ook de regels op het gebied van aanhangers weer behoorlijk verscherpt dus houd dit goed in de gaten!

“Een goede trailer is erg belangrijk”

Wij als kleine bootvisser hebben echter een probleem als het om (verplichte) geremde trailers gaat. Onze boten worden immers tijdens iedere visdag vanaf het strand of trailerhelling te water gelaten. Tijdens deze actie, verdwijnt onze trailer meestal vrijwel geheel onder het alles vernietigende zeewater. En geloof me, tegen het geweld van zeewater is nauwelijks iets bestand. Zelfs goed gegalvaniseerde trailers, vallen op den duur ten prooi aan het zoute water. Het enige wat enigszins baat is, dat je je spulletjes na een visdag goed afspoelt met zoet water. Maar ook dit soort acties geeft geen enkele garantie dat het zeewater niet invreet in het kwetsbare ijzer.

Je zal dan ook begrijpen, dat het gebruik van geremde trailers voor de kleine bootvisser een regelrechte ramp is. Vooral vissers die weinig afvaarten per jaar maken, zijn soms uren bezig om hun trailertje weer rijklaar (de remschoenen/remkabels weer los maken) te krijgen. Zorg dat je tijdens het vervoer altijd een correcte verlichting voert! Zelf spuit ik de stekker van mijn lichtbalk dan ook na iedere afvaart even in met WD40. Een kleine moeite maar wel zo makkelijk.

Ook het “hart”van mijn bb-motor wordt na een dag vissen volledig ingespoten met dezelfde WD40. Laat de kap er na deze handeling vanaf zodat het gehele spul lekker kan drogen. Plaats een waterdichte hoofdschakelaar tussen de (beide-) accu’s en je schakelkast. Hiermee voorkom je, dat er continu spanning op je bedrading blijft staan, waardoor deze op den duur zwart worden en steeds minder goed gaan geleiden! Spuit ook je contactslot en andere kwetsbare delen na iedere visdag even in de WD40 of een andere vochtverdrijvende multi-spray. Het is slechts een paar minuten werk, maar je zal zien dat het op den duur dik zijn rendement oplevert!

Een heel belangrijk onderdeel van de kleine bootvisserij is het ankeren. Nee, ik denk dan niet aan het ankeren op de juiste stek, want dat is niet moeilijk. Het gaat er, zeker met zo’n kleine boot om dat je je anker op een veilige manier te water laat en het uiteraard op een veilige manier weer binnenboord brengt. Verreweg de meeste ongelukken op zee gebeuren tijdens het ankeren. Gelukkig zijn de meeste ongelukken tot nu toe goed afgelopen! Maar om erger te voorkomen, werd door de verenigingen onderling besloten, om voor een veilige manier van ankeren te kiezen.

Gekozen werd voor het systeem met de niet meer weg te denken neusrol en de zijlijn (middels een musketonhaak glijdend bevestigt aan het ankertouw), waaraan het anker altijd naast de boot en dus niet achter de boot omhoog wordt gehaald. De kans dat je ankertouw tijdens zo’n manoeuvre in de schroef van de motor terecht komt, is hierdoor vrijwel uitgesloten. Meer ervaren vissers varen hun anker tegenwoordig op. Een skippiebal, een stuitje en een musketon haak zorgen ervoor dat het anker naar de oppervlakte wordt getrokken en zo vrij eenvoudig in de boot kan worden getild. O ja, op het moment dat je voor anker ligt, ben je verplicht om een ankerbal te voeren. Deze zwarte bal moet duidelijk zichtbaar bovenop de boot bevestigt zijn.

”Een eigen boot biedt veel mogelijkheden, maar vraagt ook verantwoordelijkheidsbesef”

Heel wat bootvissers beginnen hun visavontuur in de branding. Een hoge branding kan levensgevaarlijk zijn. Het is dan ook zaaks om precies te weten wat je doet. Duw een boot nooit zo maar roekeloos door de branding, maar kijk altijd eerst goed hoe de zee zich gedraagt. Vaak heb je drie hoge golven achter elkaar, waarna de zee even “glad” valt. Dat is het moment om rustig weg te varen. Zorg er altijd voor dat je de neus van de boot recht op de golven houd. Je hebt zo het kleinste snijpunt, waardoor je logischerwijs de minste weerstand hebt als je door een brandingsgolf “snijdt”. Zorg dat je ter plaatse op de hoogte bent van de bodemgesteldheid. Ik denk dan aan ondieptes door zandbanken etc. Zorg er altijd voor dat je motor warm gedraaid is voordat je zee op gaat. Een warme motor slaat immers minder snel af.

Veel verenigingen zijn in het bezit van een spoelplaats, waar je de motor via een slang en “oorkleppen” rustig warm kunt laten draaien. Vooral ’s-winters is het een pré om met een voorverwarmde motor zee op te gaan! Draag tijdens het uitvaren en landen altijd een zwemvest. Een kleine moeite en verplicht bij de meeste verenigingen.

In vrijwel iedere vereniging is het verplicht om een goed werkende 27MC bak in je boot te hebben. Makkelijk om informatie in te winnen over de visvangst op zo’n dag, maar ook een belangrijk attribuut als het gaat om veiligheid. Zo geeft de Kustwacht Ouddorp hier in het Deltagebied ieder uur een uitgebreid weerbericht door. Ook onverwachte weersveranderingen worden direct gemeld.Uiteraard is deze info ook via de marifoon te ontvangen. Je moet voor het gebruik van deze zendbak wel in het bezit van een zendvergunning zijn. Deze kun je aanvragen bij het Min.v.EZ/Agentschap Telecom, Postbus 450, 9700AL in Groningen.

Dan de verzekering. Uiteraard zeer belangrijk want je weet tenslotte nooit. Ook hier zit een ongeluk in het bekende kleine hoekje. Iedere vereniging stelt het dan ook verplicht dat een boot minimaal WA verzekerd is. Logisch want al was het alleen maar de schade die je aan derden toe kunt brengen o.a. tijdens het landen op het strand. Het is dan ook altijd beter om een Allrisk verzekering af te sluiten omdat je bij een beetje pech al snel een boel schade kunt hebben. Zo kreeg ik eens een volle golf tegen mijn voorruit, die door de enorme druk naar binnen klapte. Hierdoor werd vrijwel al mijn apparatuur ed. binnen enkele seconden onherstelbaar beschadigt. Honderden euro´s schade die dankzij mijn Allrisk verzekering netjes werden vergoed.

“De waarde van je apparatuur loopt snel op”

Tot slot even de stalling. Het is zonde om je nieuwe boot met alle toebehoren zomaar buiten te laten staan. Zorg daarom voor een goede stalling. Je boot staat hier altijd droog en ook kun je je spulletjes als dieptemeters en DGPS gewoon in de boot laten zitten. Sluit hier trouwens wel altijd een extra verzekering voor af. Zo als ik al eerder even aanhaalde is het van belang dat je de stroom/spanning op je bedrading uitschakeld. Haal de kap even van je motor en spuit je blok in met WD40. Ook de stekkertjes van mijn apparatuur spuit ik na iedere dag even in met een waterafstotende Multispray. Kleine moeite maar het betaalt zich op den duur zelf terug. Weet je zeker dat je de komende maanden niet gaat vissen, maak dan je accupolen gewoon even los.

Je komt dan de eerst volgende keer niet voor een onplezierige verrassing te staan. Dek je instrumentarium altijd af met een droge doek. Ook de elektrische lier is een kwetsbaar attribuut zeker als het in een stoffige ruimte staat. Ook even afdekken dus!

Belangrijke attributen op een rijtje
-Anker en reserve anker-Brandblusser-minimaal 100 meter ankertouw-scherp mes -verbanddoos-vuurpijlen-GSM-ankerbal-radar reflector-indien nodig vaarbewijs en registratie papieren

Behouden vaart!