Zeeforel tips en tricks (10)

Zeeforel tips en tricks (10)  

Door Ron Smits  

Waar de zeeforel in de wintermaanden verblijft, hangt veel af van de watertemperatuur. 

Als het water te koud is, trekt de zeeforel naar het brakke water van de fjorden. Hier zijn de verhouding tussen watertemperatuur en zoutgehalte beter in evenwicht. Als ook het water in de fjorden te koud wordt, trekt de zeeforel zelfs de rivieren (zoet water) op. Niet om voor het nageslacht te zorgen, maar alleen om te overleven. Het is dan in het zoute water bijna onmogelijk om een zeeforel te vangen.


Bevroren zout water, door de extreme kou kun je hier bijna geen zeeforel vangen en niet alleen vanwege het ijs.

Anders is het als de watertemperatuur gaat stijgen en het ijs weer gaat smelten in de fjorden. In de directe omgeving van smeltend ijs, is de watertemperatuur nul graden Celcius, terwijl het water bij de bodem vier graden is. 

Juist bij dit smeltend ijs en zeker bij een flink zonnetje en een aflandige wind heb je hier veel kans op een zeeforel. Door de lage temperatuur is het zaak wat trager te vissen, omdat de zeeforel minder actief is. 

Belangrijk is het om te weten dat de zwemsnelheid van een gezonde zeeforel ongeveer 12 km/u bedraagt. Dit is een snelheid, die de zeeforel gemakkelijk uren achtereen kan zwemmen. 

Het is dus niet de explosieve snelheid van de zeeforel, die hij maar een korte tijd kan volhouden. Hiervoor zijn de twee soorten spieren verantwoordelijk. De spieren voor de continue snelheid van 12 km/u zijn de donkere spieren en de spieren voor de explosieve snelheid zijn de lichtrode spieren (deze hebben veel zuurstof nodig).

Een snelheid van 12 km/u, wat betekent dit nu voor de praktijk? Simpelweg gezegd kunt u, bij een watertemperatuur tussen 5 en 12 graden, een hoge inhaalsnelheid met uw molen toepassen. 

12 Km/u wil grofweg zeggen dat u de uw molenslinger ongeveer vier tot viereneenhalf keer per seconde rond moet draaien om de continue zwemsnelheid van de zeeforel te evenaren. 

Dan heb ik het niet eens over de explosieve versnelling van de zeeforel. In de praktijk mag u dus heel snel binnen draaien, want u kunt de zeeforel niet bijhouden met indraaien (probeer maar).

Vaak hoor ik sportvissers zeggen dat de zeeforel wel hun kunstaas volgt, maar niet pakt. Als de zeeforel net van de rivieren afkomt, omdat ze gepaaid hebben zijn de zeeforellen ongeveer 30 – 33 % van hun lichaamsgewicht kwijt. Deze zeeforellen zijn zo hongerig dat ze bijna alles pakken. 

Alleen zijn deze zeeforellen niet de vissen, die wij graag willen vangen. We zijn op zoek naar de zogenaamde 'overspringers'. Deze zeeforellen nemen geen deel aan het paaiproces en blijven op zee of trekken bij extreme kou de fjorden en/of rivieren op. 

Zodra de temperatuur weer stijgt, komen ze terug van het zoete water. In tegenstelling tot de paaitrekkende zeeforellen blijven deze zeeforellen eten en zijn dan ook in uitstekende conditie. Daarom zijn dit prachtige sportvissen, die je hengeltje tot het uiterste op de proef kunnen stellen. 

Deze zeeforellen zijn niet uitgehongerd en zullen niet alles zomaar pakken. Er is echter een trigger, die ervoor zorgt dat de zeeforel wel je kunstaas pakt en dat is zijn instinct om het passerende kunstaas te pakken. 

Alles wat immers voorbij zwemt is in de ogen van de zeeforel voedsel. Het is wel nét even de kunst om dit instinct wat te motiveren of te prikkelen. 

De indraaisnelheid moet u afwisselen, dan weer snel, dan weer langzaam en gebruik maken van spinstops. Vaak is de spinstop voor de zeeforel de trigger om toe te slaan. Een zeeforel kan alleen maar omhoogkijken. Bij een spinstop duikt het kunstaas naar de bodem en verdwijnt uit het gezichtsveld van de zeeforel. De vis verliest de controle over de wegzwemmende en naar de bodem duikende prooi en reageert instinctief.

Regelmatig zie ik de zeeforel achter mijn kunstaasje meezwemmen en bijna altijd zal de zeeforel toeslaan als ik de spinstop toepas. Ook al is het kunstaasje zo dicht genaderd dat je het zo boven water kunt tillen. 

De aanbeet na een spinstop, zo vlak voor je voeten, is werkelijk geweldig. De zeeforel opent zijn bek en stort zich vol overgave op je kunstaas. 

De eerste keer was ik heel zenuwachtig en nu kijk ik waar ik de spinstop het beste kan toepassen.
Over gezichtsveld gesproken, een polariserende bril is aan te raden om te zien wat er achter uw kunstaas gebeurt.