TotalFishing

Zeeforel en Sbirolino’s in Denemarken!

door Jelle Westerhuis

Afgelopen weekend (28/29 maart ’08) zijn we weer naar Denemarken gereden. We hebben tenslotte weer in week 16 (das al over 2 weken!) de Kennismakingstrip Zeeforel op het programma staan en we konden het niet laten om alvast even een voorproefje te nemen.

De weersvooruitzichten zagen er redelijk tot goed uit en alles zou er op wijzen dat we een redelijke kans op een visje zouden maken. We gingen samen met Frank van Benthem en Chris ‘Strib’ Strik…, dat zou weer ouderwets gezellig gaan worden…

’s Avonds aangekomen in ons huisje eerst maar eens een blik bier opentrekken om te proosten op wat komen gaat. Een soort van ingesleten ritueel om de Zeeforelgoden goed te stemmen… bij ons kwam de stemming er in de loop van de avond als vanzelf in…

De volgende ochtend na een stevig ontbijtje eerst even langs onze maat Jesper, eigenaar van de hengelsportzaak in Fredericia, om de laatste informatie omtrent de zeeforel aan te horen en natuurlijk even te neuzen of er nog wat nieuwe vliegen zijn! De berichten klinken behoorlijk positief, dit in tegenstelling met wat ik op fora had gelezen op het internet.

Wel had Jesper er ons voor gewaarschuwd dat de zeeforel nog relatief ver van de kust af was. De vliegenhengel zou dus helaas niet direct favoriet zijn… Enfin, we laten het de pret niet drukken en zijn allang blij dat we weer even in de prachtige omgeving van de Funen mogen doorbrengen!

Aan het fjord gekomen besluit ik de 12 grams Sbirolino aan de werphengel te hangen met daarachter twee vliegen. Weliswaar is het geen vliegvissen, maar ja… wel vissen met vlieg(en)! Gewoon eens even kijken wat er gaat gebeuren…

Na amper een half uurtje vissen knalt de eerste zeeforel erop… echter wel op maximale werpafstand! Dat is echt spectaculair hoor, zo’n dril op maximale afstand! De eerste vissen kwamen zo geregeld binnendruppelen. Geen superdikke, maar dat maakt helemaal niets uit! We hadden leven in de brouwerij, het weer was heerlijk en het samenzijn op deze wijze is een regelrechte traktatie!

De dag bereikte zijn hoogtepunt toen zowel Frank als Chris tegelijkertijd een vis haakte. Frank verloor hem halverwege, gooide opnieuw in en kreeg direct weer een aanbeet! De zeeforel was massaal aan het schranzen geslagen. Gekker kon niet, dachten we… Even die mannen samen op de foto zetten met hun zeeforellen en alles weer goed terugzetten.

Nog geen kwartier later gebeurde er iets dat ik nog nooit heb gezien of gehoord, laat staan dat het in mijn stoutste dromen was voorgekomen… Na een verre worp en de Sbirolino een paar tellen te hebben laten afzinken krijg ik direct reactie… ik sla rustig aan en begin voorzichtig de vis binnen te draaien… Langzaam loop ik terug naar de kant om alvast een plekje te zoeken om de vis veilig te kunnen landen.

Kort voor me zie ik opeens dat er niet één maar twee zeeforellen aan mijn lijn hangen! Allebei met een vlieg in de bek cruisen ze direct voor mijn neus! Dit heb ik nog nooit gezien… Kort voordat ik een van de forellen wil pakken valt er eentje vanaf, terug in het ruime sop. Maakt niet uit, is goed zo. Ook de ander onthaak ik en stuur ik terug naar huis.

Met de adrenaline in mijn lijf loop ik even de andere kant uit. Meer hoefde ik eigenlijk niet vandaag… Dit was gewoon de absolute top! Ik haal nog eens uit met de Sbirolino en laat hem wederom een paar tellen zakken… De eerste draaien aan de molen laten de lijn moeiteloos opspoelen, totdat… weer een doffe, geen felle, maar een hele doffe dreun op de hengel… en dat is heel vaak heel goed nieuws… Voorzichtig hef ik mijn hengel. Ik heb sterk het idee dat ik nu met iets groter formaat zeeforel te maken heb…

Gestaag begint de vis van de kust af te zwemmen… meter voor meter lijn wordt rustig van de spoel getrokken… ook dit had ik, zeker niet op de werphengel, meegemaakt. Na ongeveer dertig meter te hebben gepakt kan ik eindelijk meters terugpakken. Wimsema maant me tot rust, zoalt altijd, en de vis komt kort onder de kust… wat… nee… twee… ja! Nee, echt…? Ja dus, twee serieuze zeeforellen tonen zich in de oppervlakte en mijn dag kan echt al helemaal niet meer stuk… 2 Heuse fat boys van 2 tot 2,5 kilo tonen zich in de oppervlakte… Ineens valt de druk weg… Shit, losgeschoten… maar er hangt nog steeds eentje… Na een rustige dril kon ik deze gelukkig landen en wat is het dan toch heerlijk om zo’n kalf in je handen te hebben… Dankjewel!

Al met al gingen we de eerste vijf uur vissen afsluiten met ongeveer 16 vissen… We waren wat dat betreft gewoon regelrecht met onze neusjes in de boter gevallen! Tijd om wat te gaan eten, borrelen, lamballen, nagenieten en zzzzz…

De volgende ochtend met brakke koppen aan een vet ontbijt… Meerdere koppen koffie doen de hersentjes weer een beetje bij zinnen komen. Genieten heeft zijn prijs in zulke gevallen. Niet zeuren, spullen weer bij elkaar pakken en weer de auto in om naar de stek van gisteren te rijden. De wind was deze nacht 180 graden gedraaid… goed of slecht nieuws?

Bij de stek van gisteren aangekomen bleek dat we praktisch niet konden vissen, zo hard blies de wind ons haast terug de kant op. Wel nog even 3-4 zeeforellen te pakken gekregen (stel verwende kwasten) maar niets spectaculairs. Nog maar even een paar honderd meter verderop proberen. Daar konden we wat gerieflijker smijten met onze Sbirolino’s. Hier kwam geen vis vandaan en maar even rustig afwachten.

De gehele dag hebben we een beetje lopen rondkijken maar echt zo goed als gisteren werd het niet. Wel her en der nog een zeeforel gehaakt maar niets geks meer. Het was goed zo. We hadden fantastische dagen achter de rug om nooit meer te vergeten. Op naar huis maar weer…