TotalFishing

Zalmbeleving in het hoge noorden - deel 2

door Jelle Westerhuis

De dame van Wimsema was gewoonweg prachtig. Die kleuren alleen al. En het formaat is uiteraard ook heerlijk om vast te mogen houden! Het is fantastisch om grote vis te vangen, maar het zal voor ons geen trip met een ‘metermissie’ worden, en dat zal het ook nooit worden. Een klein mannetje met prachtige paaikaak is minstens zo welkom en gewaardeerd als een metervis die veel weg heeft van een grofgespierde stier.

Dit jaar wederom een onverwachte en schilderachtige ontmoeting uit de stroom. De ‘explosion in a paint factory’ had ik vorig jaar al gehad, maar deze keer was het een evenzo mooie, misschien nog wel mooiere. Pakte een bruine forel die de absolute kers op de taart vormde. Een leuke, maar niet al te spectaculaire dril ervoer ik, logisch ook. We praten wel even over een ander kaliber vis in vergelijking met een Atlantische zalm.

Onomstotelijk één van de mooiste schilderijen die je uit water kunt halen. Er zijn er velen, maar dit is toch echt ‘close to the top’.

Met name de blauwe plekken op zijn kieuwen vielen mij op toen ik de vis onder de kant kreeg en die maakte het voor mij helemaal een prachtvis. Een vis waar ik eenvoudigweg zo blij mee was en ben. Er zijn er maar weinig zo perfect, zo puntgaaf en zo mooi en intensief gekleurd.

Na een paar plaatjes ging het schilderij weer met een vette staartklap terug de stroom in. Heerlijk om een vis zo fris terug te zien keren in zijn domein. Kan ik van genieten. Maakt ook de vangst van zo’n magnifiek ogende vis compleet. Menig Noor zou ons voor de zoveelste keer voor gek hebben verklaard: “You’re putting food back into the river…” Ach ja, laat mij lekker m’n ding doen, heb er zo gewoon een goed gevoel bij.

De volgende dagen volgen en Wimsema staat al snel weer met een goed kromme stok, opgeleverd op een plek waar we nog niet eerder vis hadden kunnen haken. Dit keer dus wel en hij pakte hem wél. Nota bene op een haast onmogelijke en zeer onverwachte plek, zeer zeker gezien de waterstand. Op een haast compleet dood stukje water, waarbij de lijn zich haast geen centimeter meer verplaatste, werd de vlieg tóch gepakt. Een heerlijke dril ontspon zich en Wimsema werd door de verse vis heerlijk de hoek om gedwongen.

De superverse vis wist een waanzinnige knokpartij af te leveren.

Een flink aantal minuten knokken bracht uiteindelijk de zilveren man in de knuist. Een verse vechter die niet zomaar met zich liet sollen en, net als de andere vissen, weer terug mocht om zijn voortplantingsmissie te voltooien.

Hard vechtende man, samen met blije vliegvisman. Het paaikaakje is groeiende en maakt hem ook een prachtig wezen.

Atlantische zalm van dit formaat en geslacht mag je volgens de vergunning meenemen. Ik kan er sowieso niet van genieten, maar Wimsema vindt het één van de topdelicatessen. We hebben het er wel een paar keer over gehad… “Zullen we een visje meenemen… of toch maar niet?” Elke keer is het uiteindelijk hetzelfde liedje. Op het moment dat een vis in handen ligt moeten we er niet aan denken. Plagend vragen we elkaar dan: “Meenemen?” “Nee…, hij gaat terug… zeker weten…”

“Zal ik je meenemen?” “Nee…, je gaat terug… zeker weten…” En iedere keer gebeurt hetzelfde.

Dezelfde dag en die erna, verliepen rustig. Weinig spectaculairs op een hartverzakkende aanbeet na van, wat later bleek, een bruine forel. Zeker op het moment dat je vertrouwen hebt, al vis gehaakt hebt en geland, dan is iedere tik op de hengel een hartverzakkende, hoe klein ook. Ook de kleinste tik kan namelijk wel degelijk afkomstig zijn van de meest dikke vis. Je weet het gewoon niet, het kan allemaal en dat is dan misschien ook wel de reden dat dit zo’n speciale en spannende visserij is.

Wat voor een aanbeet ook, je weet nooit wat het gaat zijn. Het kan alles zijn; hartverzakkend, tegenvallend, maar ook zeker droomvervullend.

Er kwam nog een bizar moment dat meer bizar was dan wat wij ooit tevoren meegemaakt hadden in het zalmvissen. Het zou de volgende dag plaatsvinden. Een dag die we zouden gaan doorbrengen op een ander stuk in de rivier…

Eerder verschenen: deel 1. Volgende week deel 3.