Kayak Jagers 26
Twee wedstrijddagen
Door Daniel van der Post
Iets na 07.30 uur klinkt het startschot en stuiven de kajaks weg. De meesten proberen zo snel mogelijk ‘hun’ stekje te bereiken.
De weersomstandigheden zijn perfect. Mijn plan is om eerst voor de baarzen te gaan op een stek waar in het verleden geregeld mooie (40+ cm) exemplaren boven zijn gekomen. Gewapend met een shadje op een 7 grams kopje volgen talloze worpen richting de planten.Al snel kom ik tot de conclusie dat ze er niet ‘dik’ liggen.
Toch pluk ik er een baars vandaan, geen gehoopte 40-tiger maar van een formaat dat je normaal zelden vangt op het Haringvliet. Doordat het wat moeizaam gaat verruil ik de softbait voor een rammelaar zodat er veel sneller en agressiever een groot gebied kan worden afgevist.
Deze aanpak werkt. Vrij snel achter elkaar vang ik nog twee 30-tigers zodat het rijtje baarzen voor deze dag gevuld is. Ok, geen monsters maar tijdens zo’n wedstrijd gaat het er vooral om dat je elke dag je vis vangt.
Het startschot heeft geklonken voor de tweede editie van het World Predator Classic Kayak Open event.
Hierna staat de snoekbaars op de planning waar ik een aantal plekken voor heb waar tijdens de oefensessies meerdere malen een snoekbaars boven is gekomen. In plaats van driftend te vissen kies ik ervoor om mijn anker te gebruiken en zo zeer nauwkeurig een stuk water af te vissen met een shad waarbij ik telkens een stukje opschuif.
Het voordeel hiervan is dat je de shad veel trager en vooral nauwkeuriger kunt binnen vissen. Al vrij snel wordt deze aanpak beloont wanneer er een duidelijk grotere baars mijn kunstaas grijpt. Echter deze ‘upgrade’ baars weet zich van de haak te ontdoen wanneer deze onder de kajak zwemt.
Jammer.., na een stukje te zijn opgeschoven volgt er een aantal worpen later een snoeiharde aanbeet. Dit is zeker geen baars! Nee, aan het gewicht te voelen is het een zeer fraaie snoekbaars. Al staat er maar twee meter water, de vis blijft lang diep. Met de nodige voorzichtigheid dril ik de vis naar boven.
Juist!! Dit is een hele beste snorkel! Met een immens interne (ja ja, anders weet iedereen het…) vreugdekreet glijdt de vis keurig in het schepnet.
Dikke snoekbaars!
Het door de organisatie verstrekte meetgootje stopt bij de 75 centimeter en dat blijkt net te weinig voor deze prachtige vis welke ongeveer 77 centimeter is. Eigenlijk zou ik nu de Marshalls moeten bellen maar ik kies er voor om iets wat van de lengte in te leveren en de vis op 76 centimeter te zetten. Volgens de regels mag een vis van 75.1 centimeter genoteerd worden als 76 centimeter.
Zeer tevreden met deze vangst hervat ik snel het vissen, echter verdere aanbeten blijven op deze stek uit. Tijd om te verkassen en ik vaar direct naar een andere uithoek van het parcours om daar nogmaals een poging te doen voor een snoekbaars.
Langzaam driftend langs een talud werp ik telkens mijn shad richting de planten waarbij ik zo traag mogelijk mijn kunstaas binnen vis en telkens contact probeer te zoeken met de bodem. Dit werkt goed en binnen 10 minuten komen er twee mooie snoekbaarzen boven van respectievelijk 72 en 58 centimeter.
Tweede 70-tiger van de dag.
De teller staat dus op drie baarzen en drie snoekbaarzen en weet dat ik hiermee volop zal meedoen voor een positie in de top van de ranking. Vanaf dat moment ligt de focus op de enige nog ontbrekende vis in het rijtje: de snoek. Dat blijkt voor deze dag een te moeilijke opgave want wat ik ook probeer, ik krijg het niet voor elkaar om er één te verleiden tot een aanbeet.
Bij terugkomst blijkt de Yakfishing groep het vrij goed gedaan te hebben met voor Ronald Traas drie mooie grote baarzen en ook Willemijn Vollebrecht-Schonenberg heeft een aantal vissen gevangen. Alleen Rob Appleby-Goudberg worstelde wat.
Over het algemeen blijkt er best aardig gevangen te zijn door de deelnemers en kan het lange wachten beginnen naar de eerste tussenstanden.
Net als verleden jaar duurt dit weer erg lang en kan je eigenlijk pas de volgende morgen echt checken hoe het er voor staat.
Internationaal deelnemers veld met hier Lars Lundberg uit Zweden.
Wedstrijddag twee (vrijdag)
Voor aanvang van dag twee is het duidelijk dat mijn naam bovenaan het lijstje staat met een kleine baars (36 centimeter) voorsprong op de nummer twee die exact hetzelfde heeft gevangen (drie baarzen, drie snoekbaarzen). Het zijn voornamelijk mijn fraaie 70-tigers die de doorslag geven.
De weersverwachtingen voor dag twee zijn wat anders als tijdens dag één. Het wordt een warme (vliegrijke) sessie met vrijwel geen wind gedurende het grootste deel van de dag. Het aanvalsplan is hetzelfde als de dag ervoor (de focus ligt allereerst op baars). Ik ga er al voordat de start plaatsvindt vanuit dat het vandaag moeilijker zal worden door enerzijds de hengeldruk maar vooral door het weersbeeld.
Op de eerste stek ging het vandaag niet gebeuren, er was weinig te zien op de HDS 7 en het is naar mijn zin té rustig qua vis en te druk met aantal kajaks. Ik ben binnen het kwartier gelijk maar doorgevaren naar een volgende stek waar ik voor mijn gevoel meer kans kan hebben op zowel baars als een snoekbaars.
Dit blijkt een juiste beslissing. Ik weer werpend met een shadje op een 7 grams kopje zowel een snoekbaars als een baars te verleiden.
Een goed begin van de dag met deze flinke baars.
Vervolgens wordt het wat drukker om me heen. Ik besluit al driftend waar ik gisteren voor anker viste een ander ondiep gedeelte met juist wat minder planten goed uit te werpen. Na eerst al een twijfelachtige aanbeet blijkt de volgende worp wel raak en baars nummer twee van deze dag is een feit.
Ditmaal geen dertigers maar ‘gewoon’ een mooie 40+ baars waar het Haringvliet zo bekend om is. Ondanks de wat moeizame visserij zijn de eerste drie zeer belangrijke vissen bij mij alweer 'in de pocket'. Om me heen zie ik bij de andere deelnemers niets boven komen en om aan de drukte te ontsnappen verkas ik een aantal kilometers.
YakFishing team genoot Rob Appleby-Goudberg in aktie!
Badend in het zweet met overal vliegjes op plekken waar je ze niet wilt hebben (om knettergek van te worden) Ja, het is nog best werken in een zo’n kajak. Uiteindelijk kom ik op de uitgekozen stek aan. Na eerst de laatste vliegen uit mijn oren, mond en waar ze ook maar zitten te hebben verwijderd, ga ik weer vissen.
Ik manoeuvreer mezelf boven een talud naar dieper water met volop planten op de rand naar het ondiepe toe en begin dit langzaam al driftend uit te werpen.
Vrijwel geen wind op dag 2 met hier Matt Boast uit Engeland op zoek naar … ?
Traag vissen blijkt de meest effectieve methode voor deze dag. Na een goed half uur is het raak: een dikke baars (47 centimeter) het kunstaasje arresteert in het laatste moment van de glijfase.Yes! Een half uur later herhaalt dit tafereel zich met nogmaals een fraaie 40+ baars.
Daarna wordt het rustig en verkas ik enkele malen wat nog één snoekbaars oplevert. De snoek blijkt net als tijdens dag één ongrijpbaar waardoor ik de dag afsluit met drie fraaie baarzen 48, 47 en 43 centimeter en twee snoekbaarzen van respectievelijk 63 en 55 centimeter.
Over het algemeen blijkt er iets minder vis te zijn gevangen door de deelnemers dan tijdens dag één.
Pure concentratie.
Helaas lukt het YakFishing teammaten Ronald en Willemijn niet om een vis te landen maar Rob daarentegen heeft wel twee mooie baarzen weten te strikken. Aan het eind van de avond blijkt dat mijn top-positie in de ranking verstevigd is door bijna een meter voorsprong te hebben op de nummer twee in het klassement.
Of beter gezegd, door twee dagoverwinningen heb ik het minste aantal punten wat dan weer heel goed is….Het is/ blijft een verwarrend systeem wat door de organisatie wordt toegepast.
Word vervolgd..
Heeft U nog vragen of aanvullende informatie met betrekking tot dit artikel of wilt U graag meer weten over het kajakvissen in het algemeen dan kunt U altijd contact met me opnemen via daniel@yakfisfing.eu
Met vriendelijke groet
Daniel van der Post