WK zout 2014 Heren Nederland pakt brons te Port d’Albret

WK zout 2014 Heren 

Nederland pakt brons te Port d'Albret 

Na drie dagen superuitslagen te hebben gevist was het zaak om het zilver te verdedigen tegen Portugal en te zorgen dat wanneer Portugal de laatste wedstrijd beter was dan ons in ieder geval het brons te pakken. We stonden twee punten voor op Portugal en zeven punten voor op de runners up Engeland en Italie.

We konden niet vermoeden aan het begin van de wedstrijd dat er zich een waar horror scenario zich zou ontwikkelen en we bijna met lege handen naar huis gingen!
 
Kees Westdorp in vak A stond werkelijk op een superplek. Met het lage water zagen we in een uitloop op zijn stek al scholen met kleine harders zwemmen en waar kleintjes zitten, komen ook de groten. Maar ook als ze er zitten moet je ze wel eerst vangen.

De Portugezen, Spanjaarden, Italianen en Fransen beheersen de visserij op harder beter dan de Noordwesteuropese landen omdat harders met aas in deze landen te goed te vangen zijn. Kees met al zijn ervaring pakte gewoon drie harders en scoorde een prima derde plek. Kees scoorde een prima 20e plaats in het uiteindelijke algemeen klassement.

Jeromy van Houdt heeft de laatste dagen zijn mentaliteit volledig moeten aanspreken want wederom stond hij in een zone waar geen vis werd gevangen. Na drie uur was er nog geen vis op de kant en samen hebben we daarna besloten om in ieder geval een éénpunter proberen te pakken onder de kant omdat er nog een aantal nullen waren in zijn sector. Jeromy pakte in het laatste uur gelukkig nog 2 eenpunters en scoorde een 11e plaats in zijn sector. Jeromy eindigde in het algemeen klassement op een 61e plaats.

In vak C stond Marien Flipse die na drie dagen dik 1 stond in het algemeen individuele klassement. Het was hopen dat Marien in ieder geval bij de beste vier in zijn sector zou scoren en zodoende een grote kans maakte om indiviueel wereldkampioen te worden. Helaas kwam er geen maatse vis bij Marien naar boven. Het was bovendien ontzettend jammer dat Marien in het laatste halfuur een mooie vis door lijnbreuk verspeelde.

Marien was vandaag met een 12e sectorplaats onze 'schrapper' en zo zie je maar dat op deze onberekenbare stranden euforie en verslagenheid heel kort bij elkaar liggen. Marien beëindigde met een prachtige zevende individuele plaats dit wereldkampioenschap.

Ruud van Noord had ook een waardeloze stek, waar kort onder de kant een zeer sterke stroming stond, dan een klein stuk wat rustiger en verderop weer een tegenovergestelde stroming. Haast niet te vissen op die plek. Ruud probeerde uit alle macht een maatse vis te vangen wat wel lukte maar een tongetje van 17 centimeter weegt bijna niets. Met dit visje scoorde ook Ruud een 11e sectorplaats. Ruud eindigde individueel op een mooie 19e plaats.

Tom van de Pol heeft ook pech gehad tijdens de eerste twee dagen van het W.K. Waar Tom gisteren een mooie vierde plek scoorde kon hij vandaag wederom op een kansloze stek geen potten breken. Hoe goed je ook kunt vissen als er niets te halen valt komt er ook niets te halen. Tom scoorde gelukkig nog een Pieterman van 1 punt en dat visje leverde ook wederom een 11e sectorplaats op. Tom eindigde individueel op een 65e plaats.
 
Portugal lootte vier prima plaatsen, verzilverde die stekken ook en waren dus voor ons ongrijpbaar en pakten overtuigend het zilver. Engeland dat op zeven punten van ons stond, had na een half uur al vier man met maatse vis dus die leken op rozen te zitten voor de dagwinst en ons het brons af te pakken.

Italie en Croatie vingen in eerste instantie weinig dus leken niet bedreigend voor ons. Echter bij Engeland viel alles stil. Frankrijk ging na drie kansloze dagen ineens goed vissen op de harders evenals Spanje. De Spanjaarden pakten met deze dagoverwinning en met drie dagoverwinningen voor het tweede achtereenvolgende jaar het goud.

Italie ving in het laatste halfuur nog goed vis en leek ons het brons te gaan ontnemen. Bij terugkomst was de verslagenheid bij onze ploeg was groot door het missen van de wereldtitel voor Marien en het te verwachten verlies van een medaille voor landenteams. Het was een stil en bedrukt uurtje bij de mannen terwijl ik bij de uitslagen het verwachte verlies zou aanhoren.

Echter, door de prima vangsten van onder ons staande ploegen werd Italie vijfde en wij 12e op deze dag en was het totaalpuntenaantal gelijk. Omdat wij betere dagoverwinningen hadden, scoorden we toch nog brons!


Toch nog brons...

De ontlading bij de mannen was enorm en de opluchting groot. Na al het voorbereiden, de uitstekende samenwerking en sfeer tijdens de trainingsweek en wedstrijddagen was dit onze beloning. Het werd donderdagavond nog erg gezellig in de bar!

Ik wil namens de ploeg Sportvisserij Nederland en onze hoofdsponsor Spro ontzettend bedanken voor het creeren van de perfecte mogelijkheden, secundaire voorwaarden en materialen die zo'n prestatie ondersteunen en mogelijk maken, top!
 
Naar mijn mannen toe de grootste waardering, de ervaren Kees die al zijn kennis deelt met de leergierige en talentvolle jongeren als Marien en Jeromy, Ruud die gewoon zijn ding doet en Tom die met zijn vechtlust en de wil om vis te vangen het toch maar weer flikt.

Een hechte, prima werkende en functionerende ploeg waar ik nog lang met heel veel genoegen aan terug zal gaan denken. Nogmaals wil ik benadrukken dat het voor een coach verschrikkelijke stranden zijn geweest.

Starre opdrachten geven aan vissers was niet te doen. Gewoon trainen, weten welke vissen je kunt vangen en durven omschakelen is het credo. Aandachtspunt voor mij is het perfectioneren van het vissen op harders op deze stranden die een belangrijke rol speelden op dit WK.
 
Een blijde en supertrotse coach Arthur van Tienen