Witvissen volgens van Schendel - Meerlanden Senioren

Door: Jan van Schendel
 

Afgelopen week werd de Meerlanden Senioren georganiseerd aan het Fluterkanaal bij Abbendorf in Duitsland en ik had daar al een tijdje naar uitgekeken.

 

Ik verwachtte namelijk een prachtige visserij. Vorig jaar waren we hier op hetzelfde parkoers, toen voor de Nedelux-wedstrijd. Er werd toen geweldig veel vis gevangen en hoewel we daar toen enkele puntjes tekort kwamen voor de overwinning, had ik toch het gevoel dat er deze keer meer in zat.
 

De tegenstand bij deze wedstrijd is altijd al niet gering, dit jaar waren het met name de Duitsers die hier met hun volledige WK-team aantraden en duidelijk hun zinnen hadden gezet op deze wedstrijd. Ook alle andere teams kwamen met 'grof geschut' en tot onze verbazing bleek dat we, toen we hier in de loop van maandag arriveerden, als laatsten arriveerden voor de trainingen voorafgaand aan deze wedstrijd. Kortom, een serieuze wedstrijd dus. En zo hoort het ook.
 

Al tijdens de training bleek dat de vissituatie ten opzichte van vorig jaar nu volledig anders was. Amper voorns en kolbleien nu, eigenlijk vooral brasems en die zaten zeker niet overal in grote hoeveelheden. Waarschijnlijk vanwege de veel tragere stroming nu ten opzichte van vorig jaar waren de aanwezige vissen zeker niet zo bijtlustig als toen.

 

Nog altijd werd het een hele mooie wedstrijd die bovendien perfekt werd georganiseerd. De verschillende vakken verschilden nogal onderling en zo werden er in het D-vak maar amper een brasem gevangen. Daar ging het vooral om baarzen en een enkele voorn.

De meeste vissen waren absoluut te vangen op de eindplaatsen van het parkoers.

Dat bleek vooral op de zondag toen Jo Adriolo op de eindplaats E6 maar liefst 44 brasems ving voor een totaalgewicht van 49.880 gram. Verder werd er in dat vak amper een vis gevangen toen.

Na de eerste wedstrijddag stonden we trouwens slechts derde in het tussenklassement.

De achterstand op de eerste en tweede plek (respectievelijk voor Oostenrijk en Duitsland) was wel maar klein maar toch moet je die achterstand eerst maar eens goed weten te maken. Op de zondag lootten we bovendien de zowat kansloze A6 plek en dat betekende bijna gegarandeerd de laatste plek in dat vak. Ik had te doen met Nico Bakkernes, de man die hier voor de ondankbare taak stond om onze kleuren hier te verdedigen.
 

Met dit in gedachten was de opgave voor de tweede dag nog moeilijker. Toch wisten we uiteindelijk de achterstand na een prima tweede wedstrijddag nog ruim goed te maken. Met drie keer de vakwinst, een tweede plek en dus de onvermijdelijke 'zes' van het A-vak hadden we een voortreffelijke tweede dag. We wonnen het eindklassement met in totaal twee punten voorsprong op het Duitse team en dat mag je gerust een hele mooie overwinning noemen.

Zeker met de zojuist omschreven omstandigheden in gedachten. Al met al een hele leuke week met ook individueel een aardig oranje-gekleurd podium. De overwinning was (nog maar eens een keer) voor Gunther Horler uit Duitsland. Zowel de tweede, derde als vijfde plek waren Nederlands met respectievelijk Jo Adriolo, Rolf v.d. Broek en Frans van Berkel. We zijn de laatste jaren behoorlijk succesvol geweest in deze wedstrijd.

Al vanaf het begin dat ik dit coach-werk doe was het altijd een ambitie om eerst een keer deze wedstrijd te winnen en daarna ook de zesjaarlijkse cyclus van deze wedstrijd. Beide dingen zijn gelukt inmiddels en bovendien hebben we de eerste twee edities van de nieuwe cyclus nu gewonnen. Prachtig! En dat onder werkelijk allerlei verschillende visomstandigheden.
 

De overwinning van dit jaar gaat wel de boeken in als een van de mooiste zeges. Winnen van een Duits WK-team in Duitsland heeft toch wel iets bijzonders moet ik zeggen.