image description

Witvisperikelen: Onwetendheid!

Afgelopen week zag ik op sociale media drie verschillende berichten op nieuwskanalen voorbij komen waarbij de hengelsport op een vervelende manier in het nieuws kwam.

Het ging om twee gevallen hier in het zuiden waarbij respectievelijk een zwaan en een meeuw verstrikt geraakt waren in vislijnen. Mega vervelend en “erg goed” in beeld gebracht. Het regende reacties vanuit allerlei verschillende hoeken. Denk hierbij aan honderden reacties per filmpje. Daarbij werd vooral gescandeerd dat er een halt moet worden toegeroepen aan vissen, dierenbeulen, mishandeling, dierenleed. Enfin, jullie hebben er denk ik wel beeld bij. In beide gevallen zouden de meesten onder ons direct herkennen dat de zwaan in contact gekomen is met een plug die al heel lang onder water lag waaraan nog een stuk lijn hing en de meeuw raakte helaas verstrikt in een onderlijn die aan een stroomkabel hing met daaraan een stuk kunstaas. Beide dieren zijn overigens gered. In beide gevallen betreft het een onfortuinlijke kantvisser die lijnbreuk heeft moeten lijden. In beide gevallen kon de visser zijn “ rommel” niet mee naar huis nemen.

Maar dat is precies wat ons hier enorm verweten wordt. Los van het feit dat we enorme beesten treiteraars zijn, zouden we allemaal alles aan de waterkant achterlaten. Ik reageer nooit, omdat het vooral veggie figuren uit een extreem linkse hoek zijn die ons vissers haten en een heleboel stompzinnige vissers die dan heel agressief reageren. Ik heb er een aantal qua profiel bekeken, maar daar gaan we de oorlog niet mee winnen. Daar schieten we oprecht helemaal niks mee op. Ik erger me er wel enorm aan. Al die negatieve reacties op ons vissers. Ik erger me aan de onwetendheid waarmee al die mensen hun mening spuien. Behalve nu, hier, roep ik er nooit iets over…als reactie naar al die mensen. Maar noondejuu…. wat lopen er een hoop aparte figuren rond in ons land.

Tot slot het derde bericht. Ik zag dat er ergens in Nederland door een krant een stukje geplaatst werd over het nieuwe Benelux record Meerval. Mega vet. Ook hier weer een shitload aan reacties over dierenbeulerij. En ook hier weer een bende ongelukkige reacties van vissers…Ongelofelijk. Terwijl…..als al die onwetende mensen eens wisten en begrepen wat er bij komt kijken om zo’n beest in zo’n kort tijdsbestek uit te drillen en te landen….hoeveel respect en juiste behandeling en handeling er bij komt kijken om dit tot een goed einde te brengen. Als men eens wist welk een purist deze vis gevangen heeft en met hoeveel liefde en aandacht hij deze mastodont van de rivier behandeld heeft. Ik las ergens 20 minuten drillen. Dat betekent dat alles waarmee deze specialist aan het vissen was, toegespitst was op de vangst van een twee meter plus vis. Die vis ,die lijdt nul komma nul. Dat weten jullie net zo goed als ik. Enfin, ik moest het ff kwijt.


Traileren stelt met deze set niks voor.

Zondagochtend. Bij het tweede licht staan we al aan de helling. Het belooft weer een warme dag te worden. Ik ben daar niet van. Is vis liever op koudere dagen, maar we hebben het niet voor het kiezen. Omdat er een redelijke stroming op de Maas staat, zorgen we dat we snel op de rivier arriveren. We besluiten te starten op een hele ondiepe grindplaat, midden in de rivier. Hier staat nu niet meer dan een metertje water. Voor nu moeten we ons nog steeds behelpen met een touw en een anker, maar dat gaat de pret vandaag niet drukken. Ik heb zin om te vissen, dat is niet normaal. We maken al snel worp na worp. Henkie vist met een ondiep lopende shadrap en ik start met een slidertje in de 6 cm uitvoering. Naa een worp of twintig krijg ik een snoeiharde beuk. De eerste roofblei van de dag doet een poging om gehaakt te worden, maar ik mag enkel genieten van de beuk. Als ik de plug binnen draai, zie ik tot mijn grote verbazing dat er slechts een haakpunt van de dreg tot in de bocht verdwenen is. Dat heb ik nog nooit aan de hand gehad.


Een dregpuntje minder…

Niet veel later krijgt Henkie een aanbeet. Hij plukt een vis vanaf het talud tegen het ondiepe aan. De dril ziet er apart uit en hij denkt dat het een vals gehaakte brasem is. Als de vis dichterbij komt, denken we aan een vals gehaakte roofblei. De vis neemt nog een goede duik richting de 4 meter diepte onder aan het talud, maar moet niet veel later toch opgeven. Dan zien we dat het een hele goeie sneep is. De eerste vals gehaakte sneep van dit jaar. Mooi gehaakt in de rugvin. Nul schade voor de vis. Gelukkig!

We maken er toch een plaatje van en meten deze voor de zekerheid even. Een prachtexemplaar van 53 cm. Ik moet er toch eens werk van gaan maken om ze gericht te bevissen. Ik ben er zeker van dat er hier een paar goede scholen hun rondes zwemmen. We vangen ze telkens op dezelfde plekken.


Zeldzame vissen in Nederland

We vissen nog een half uur door in deze zone , maar weten geen aanbeet meer uit te lokken. Niks lijkt te werken vandaag. Ook niet op andere beproefde stukken . Er worden oppervlakte aasjes gemonteerd, we proberen het aan het wateroppervlak, net eronder, op half water, tegen de oever, midden op de rivier, maar we kunnen geen enkele tik meer uit lokken. Ondertussen bereikt de temperatuur tropische waarden. Ik vind dat vreselijk. We besluiten een uurtje pauze te nemen en gaan lekker onder een boom in de schaduw kokkerellen. Henkie heeft broodjes Hamburger mee en een paar heerlijke flessen Weissen. Ijskoud! We gaan lekker uitgebreid bakken en braden en genieten van de vrijheid. Heeeeeerlijk!


Sterren niveau

Ondertussen zien we dat de populatie IJsvogels erg sterk aan het worden is. Waar je jaren geleden al blij was als je zo’n blauw, tropisch ogend, vogeltje zag, komen ze binnenkort waarschijnlijk uit onze handen eten. Zoveel zijn het er inmiddels. Mooi om te zien dat ze zo goed gedijen hier aan de Grensmaas. Overigens doen alle watervogels het erg goed hier. Aan het water valt altijd wat te genieten, ook al werken de vissen niet mee. De stroming valt intussen ook helemaal weg op de rivier. Voor ons het sein om de handdoek in de ring te gooien. Ik mag zelf weer een authentieke “blank” noteren. Ik zal blij zijn als de temperaturen gaan zakken, de Maas weer stabieler gaat stromen en er minder mensen op en aan het water zijn. Ik kom er toch steeds meer achter dat ik toch het liefste vis bij slechter weer en veel lagere temperaturen.

 

Tot de volgende keer

 

Leon Haenen