TotalFishing

Witvisperikelen (deel 94)

Wie zoekt, vind soms iets anders…

Door Leon Haenen

Het maken van het kaasdeeg ging deze week al een stuk soepeler dan de afgelopen keer. De voorbereidingen vonden deze keer plaats in de bijkeuken van de garage en daar vormt de stankoverlast geen probleem. Een half uur de garagepoort openzetten was deze keer voldoende om de overweldigende geur van de stinkkaas het pand te doen verlaten.

Het deeg is deze keer nog beter gelukt dan de afgelopen keer. De stinkkaas was deze keer ook van een beter merk. Ik heb voor de zekerheid alle ingrediënten op een briefje geschreven zodat ik qua voorbereiding een vertrekpunt heb voor de volgende visdagen.

Het is alweer een tijd geleden dat ik alleen op pad ging. Op zaterdag een feestje gehad. Ik heb de ervaring inmiddels dat ik dan beter niet met iemand kan afspreken en pas ga als ik wakker ben…;-)

Ondanks het feit dat 'de offerande aan Bacchus' vrij heftig was, sta ik toch al om 8 uur naast het bed. Ik voel me top en heb enorme zin om kopvoorns te gaan belagen. Na het succes van de vorige week moet dat vandaag zeker gaan lukken, want ik neem zowaar twee hengels mee die ik uit rust met mijn kopvoorn montage.

Stiekem neem ik wel wat pellets mee, maar die komen enkel tevoorschijn als ik het geduld niet meer kan opbrengen om te wachten op de eerste aanbeet.

De eerste stek van de dag is een plaatje!

De eerste potentiele stek is vandaag niet goed te bevissen. Er zitten al twee mensen als ik arriveer en ik heb geen zin om erg dicht op deze twee, overigens zeer vriendelijke, Walen te gaan zitten. Ik rijd door en ga starten op de plek waar Tim afgelopen week een fraaie vis wist te vangen.

Ik roep al heel lang dat dit een stek is die monstervissen herbergt. Het is een strook water die vanuit een bocht komt die heel diep is. Wel twee meter. Er zwemmen hier dikke kopvoorns, dat weet ik zeker. Sterker nog, ik ben ervan overtuigd dat we de hele grote vissen van deze stek nog niet op de mat hebben gehad.

Als ik arriveer, vertrekt er net een groep aalscholvers van de stek. Ik twijfel even of het wel zinvol is om dan hier te gaan vissen. Ik kan me voorstellen dat deze efficiënte vissers voor behoorlijk veel tumult onder water hebben gezorgd. Ik waag het er toch op en pak mijn spullen uit. Twee uur later ben ik een ervaring rijker en een illusie armer.

Klaar voor de start!

Op naar stek nummer twee. Verkassen is vandaag eenvoudig omdat ik niet veel meer bij me heb dan twee hengels en een tas. Als ik arriveer op de tweede stek, is de wind inmiddels al serieus opgestoken. Een direct gevolg van een aanwakkerende wind is een rivier vol bladeren.

Binnen een mum van tijd ligt de rivier bezaait met de rotzooi. Op de deze tweede stek blijken de kopvoorns ook geen trek te hebben in mijn heerlijk meurende kaasdeeg. Zo zie je maar dat de ene dag de andere niet is. Om de ergste 'honger' te stillen, schakel ik met een van de hengel om naar standje barbeel.

Twee 12 millimeter pellets aan een hair, een beetje monkey in de korf en gaan met die banaan. Dat duurt ongeveer 30 tellen. Direct krijg ik een paar heerlijke tikken op de hengel. Ik haak de eerste barbeel van de dag.

Ik moet in mezelf lachen. Het is toch erg lastig voor me om dan toch vol te houden op kopvoorn. Ik zal en moet toch eerst even een vis vangen……….zit in de genen….doe je niks aan…….

…ff snel een barbeel vangen…

Inworp twee gaat er exact hetzelfde aan toe. De barbelen zwemmen er in elk geval wel. Zo vang ik in een half uur drie prachtige barbelen tussen alle bladeren in. Uit de steun is hier nu niet meer te vissen. De lijn vangt zo veel bladeren, dat is niet meer normaal.

Als je dan met de hengel uit de hand vist, kun je door middel van een paar korte tikken de vaak nog harde bladeren goed 'lossen'.

De ergste honger is gestild. Ik blijf hier nu niet zitten omdat ik toch wil proberen om kopvoorn te vangen. Ik besluit stek drie van de dag te bezoeken. Ook hier vis ik aan het uiteinde van een bocht waarbij de stroomdruk aan de overzijde van de rivier ligt.

Ik bevis de binnenbocht en kan in de luwte van de stroming proberen die dekselse kopvoorns te vangen. Het was lang geleden dat ik hier heb gevist. De laatste keer was ik hier met Rik. Hij ving die dag twee enorme bakken van kopvoorns.

Zelf heb ik hier ook alleen nog maar kopvoorn gevangen. Ondanks dat de stek er erg barbaalachtig uitziet, heb ik hier in al die jaren nog nooit een barbeel gevangen.

Als ik arriveer worden eerst de twee hengels in gereedheid gebracht. Binnen een mum van tijd hangt er een serieuze brok deeg aan beide montages en ben ik aan het vissen. Ik moet hier wel redelijk zware gewichten gebruiken van 100 gram.

Game on!

Ik denk dat mijn kaashomp 30 tellen op de rivierbodem ligt als ik een paar heerlijke aanbeten krijg. Als ik aansla maak ik contact met een mooie sterke vis. Direct flitst door mijn hoofd: ……..als dit een kopvoorn is, dan heb ik een nieuw pr aan de lijn”.

In een eerste run trekt de vis serieus wat meters lijn van de spoel en laat zich daarna gedwee uit de hoofdstroom trekken. Ik sta met knikkende knieën heel voorzichtig te drillen. Dit zal toch niet waar zijn.

De vis biedt serieuze weerstand en blijft erg diep zwemmen. Het zal toch niet zo zijn dat ik in mijn tweede sessie al een van die echte hele grote kopvoorns weet te haken. Het lijkt er wel op.

Alles lijkt erop…..het gaat vandaag al gebeuren!!!!!........................totdat de vis voor het eerst aan het wateroppervlak verschijnt. Enigszins verbouwereerd kijk ik een koperbruine barbeel recht in de ogen.

Een mooie hoge zestiger……even lijkt het erop dat we elkaar aankijken en beiden enigszins teleurgesteld zijn in onze kortstondige ontmoeting. De liefde komt voor even niet van twee kanten. Een barbeel op kaasdeeg.

Barbeel gevangen aan een kaasdeegje.

En ja, ik snap ook wel dat barbeel een kaaseter is en ja…. ik snap ook wel dat er dan een goede kans is dat je ze met deeg gaat vangen, maar kaas en Ardennen loopt bij mij nooit zo lekker. Daarnaast hebben we al een aantal keren met dit deeg gevist op stekken waar enorm veel barbeel zwemt…en dan vingen we er niet een, nul, nada!!! Hoe kan dit dan nu?

Mijn hersenen waren bij de kaasdeegvisserij volledig geprogrammeerd op kopvoorn. Tot nu toe hebben we ook enkel kopvoorn gevangen met onze paste. Al die Engelsen schrijven ook dat het een deeg is om kopvoorn te vangen. Mag ik er dan eventjes van opkijken dat ik nu toch oog in oog sta met een barbeel.

Ik houd het op een toevalstreffer en sluit de vis figuurlijk in mijn armen. Ik maak even snel een paar foto’s op de mat en geef het beest zijn dik verdiende vrijheid terug.

Terwijl ik het korum korfje schoon pulk met een stokje om de oude restjes kaas eruit te pulken, krijg ik een aanbeet op de andere hengel. Het zal toch niet waar zijn? De hengel beukt er heel hard op los. Zou dit dan het moment zijn van de dag?

Ik sla aan en wederom krijg ik een heerlijk vis-gevecht voor de kiezen. Is dit dan die vis? Het voelt weer goed aan. De dril verloopt totaal anders dan ik gewend ben bij barbelen….dit moet hem worden…..

Niet dus! Want ook nu vang ik weer een mooie barbeel. Ik kan het bijna niet geloven. Ik vraag mezelf af of men mij wel gaat geloven.

Dan toch maar even samen op de foto...

Ik vis hier nu tien minuten en heb al twee barbelen op de mat. Rouwig ben ik hier natuurlijk niet om, maar als je jezelf voorneemt om gericht op kopvoorn te gaan vissen en je vangt met je kopvoornaas enkel maar barbeel, dan is dat wel opvallend te noemen……als ik er wat langer over nadenk dan vind ik het eigenlijk wel prettig dat barbeel er ook voor te porren is.

Het kaasdeeg is dus minder selectief dan ik aanvankelijk heb gedacht, maar het werkt wel een stuk selectiever dan de visserij met pellets.

Wat dan weer grappig is om te vermelden is dat ik nog drie uur op deze stek vis, maar dat ik geen enkele aanbeet meer weet uit te lokken, wat ik ook probeer. Binnen tien minuten twee vis en daarna he-le-maal geen aanbeet meer gezien.

Uiteindelijk ben ik zelfs gaan voeren met pellets en kaasdeeg om toch iets te proberen. Niets mocht meer baten. Het bleef vandaag steken bij vijf barbelen op een visdag die eigenlijk bedoeld was als visdag op kopvoorn.

Ik kan jullie melden dat ik toch enorm heb genoten van deze dag. Volgende keer , nieuwe ronde, nieuwe kansen. Ik kijk er enorm naar uit.

Tot de volgende keer

Leon Haenen