Vissen met mijn grote broer. Dat gebeurt niet meer zo vaak. Helaas zeg ik er direct bij. Ik vis heel graag samen met hem. Hij is een hele goede en fanatieke roofvisser. Als ik bij hem aan boord op stap, dan heb ik vangst technisch vrijwel altijd het nakijken. Natuurlijk zal dat ook te maken hebben met mijn eigen roofviskennis, maar geloof me…. hij is erg goed. Ik ken niemand die zo goed gesorteerd is qua materiaal.
Aan hem is een hele goede roofvis wedstrijdvisser verloren gegaan. Iets wat ik altijd heel erg graag gewild heb, maar wat er tot nu toe nog steeds niet van gekomen is. Ik vis wel eens een kleine online wedstrijd mee, maar mijn hart gaat pas echt sneller kloppen van de Luremasters, WPC en de predatortour. Enfin. “Wat in het vat zit verzuurt niet” luidt een oud spreekwoord. Wie weet wat de toekomst nog gaat brengen. In elk geval staat er nu weer eens een gezamenlijke sessie op de planning. Ik denk dat het een jaar geleden is sinds de laatste keer dat we samen erop uit gingen. We troffen elkaar afgelopen week bij pa en toen kwam de barbeelvisserij weer ter sprake. Hij gaf aan al heel lang niet meer op barbeel gevist te hebben. De afspraak was natuurlijk snel gemaakt. Ik zorg voor alles. Hij hoeft enkel maar in te stappen en mee te komen. Iets wat helemaal buiten zijn comfortzone ligt, de controle uit handen geven. Cool dat ie het toch gewoon doet.
een zegen of een vloek?
Het beloofde een hele taaie dag te worden en dat werd het dan ook. Ik heb 1 hele aanbeet gehad op de hele dag en die ik heb ik vakkundig gemist. Lambert heeft geen enkele tik gevoeld. Inderdaad gevoeld, want hij heeft de Godganselijke dag met de hengel in zijn handen gestaan ( Lees: kolenschoppen). Toen we arriveerden vlogen er twee aalscholvers weg van de zone die we wilden gaan bevissen. Dat is nooit goed. Dat weten jullie ook. ( dit is overigens geen excuus voor het feit dat we een dikke blank genoteerd hebben) Zulke onderwater jagers veroorzaken onrust onder water. Als ik barbeel of kopvoorn zou zijn, zou ik me in elk geval uit de voeten maken of mezelf ergens goed verstoppen. En dat gebeurt natuurlijk ook. Sterker nog, ik ben ervan overtuigd dat vissen elkaar op een of andere manier waarschuwen. Ik heb daar hele mooie praktijkvoorbeelden van waaruit blijkt dat het zo werkt.
Toch is zo’n grote barbeel van ruim een halve meter niet het meest voor de hand liggende ontbijt voor deze vogels. Ze zoeken het vaak iets eenvoudiger en kleiner. Geloof me. En natuurlijk bevestigen de uitzonderingen ook hier de regel. Want die uitzonderingen, dat zijn de plaatjes waarmee de sociale media ons wil laten geloven dat deze vogels alles vernietigen. Ik zag laatst op Instagram een filmpje waarbij een aalscholver een dodaars verorbert. Hoe luguber was dat….not! Zo werkt dat in de natuur. En zeker, het klopt, dat zullen ze zeker wel eens doen, maar dat zijn uitzonderingen. Net zoals een beetje snoek jaarlijks jonge eendjes en meerkoetjes van het wateroppervlak grist. Net zoals een meerval zich wel eens vergist in een bever…..of een aalscholver. Maar dan is het voor ons als mensen anders. Dan is het vet. Want onze favoriete roofvissen hebben dat gedaan. Dan telt het niet. Als je een filmpje kunt delen waarbij een snoek een eendje opvreet, dan kun je rekenen op 1000 likes….minimaal!
hoe durft ie?
Aalscholvers. Ik denk wel de meest gehate vogel onder de sportvissers. Als je als vis-vereniging een visvijver beheert en er landen 40 aalscholvers in de bak, dan kan ik me de ergernis en de doodverwensingen wel voorstellen. Dat is ook erg vervelend. Ik heb daar ook geen passend antwoord op. Maar op onze rivieren en hele grote wateren…daar ligt het mijns inziens toch iets genuanceerder. Ik zie het probleem niet. Ik maak even een gekke vergelijking. Bij die vergelijking wil ik trouwens opmerken dat ik een aantal uitgangspunten eenvoudigweg even heb opgezocht en niet zelf bedacht heb. Kijk het maar na. Komt ie: De enige vis etende vogel die echt tot de verbeelding van de sportvisser spreekt is met afstand de ijsvogel. Het is ongelofelijk hoe we met zijn allen begaan zijn over het welzijn van deze fantastische soort. Kijk zelf maar. Heel veel sportvissers doen hun stinkende best om dit vogeltje een keer scherp voor de lens te krijgen, want de exotisch ogende ijsvogel staat symbool voor iets wat wij met zijn allen willen uitdragen, namelijk onze liefde voor de natuur, onze natuurbeleving. Die ijsvogel hebben we met zijn allen volledig omarmt. Wat een schattig beest.
mega schattig.
Een ijsvogel weegt ongeveer 40 gram en moet elke dag zijn eigen lichaamsgewicht aan vis eten. Whow! Dat doet ie dus met kleine visjes die een gram of 5 wegen. De visjes moeten als hapklare brok kunnen worden doorgeslikt en dus niet te groot zijn. De IJsvogels vangt dus gewoon blankvoorn, baars, kleine snoekjes, snoekbaarsjes, kopvoorntjes, barbeeltjes enzovoorts. Allemaal vissen die in potentie een goede sportvis kunnen worden. Dat ontneemt die ijsvogel ons elke dag….. één zo’n blauw kreng vreet dus ongeveer 3000 vissen per jaar. Ik zag er In Aywaille afgelopen week zeker vier op een strookje van 100 meter viswater. Dat zijn dus 12.000 potentiële vissen per jaar. Een Aalscholver moet per dag ongeveer 500 gram vis eten. Maar die weegt dan ook 2,5 tot 3,5 kg. De Aalscholver vangt dus gewoon blankvoorn, baars, kleine snoekjes, snoekbaarsjes, kopvoorntjes, barbeeltjes enzovoorts. Allemaal vissen die in potentie een goede sportvis kunnen worden. Ze ruimen trouwens ook aardig de grondels op, maar dat telt niet he? Ik kan me zo voorstellen dat de gemiddelde vangst per stuk 100 gram weegt. Dat ontneemt die Aalscholver ons elke dag….. één zo’n zwart kreng vreet dus ongeveer 2000 tot 2500 vissen per jaar.
Daar gaat weer een potentiële recordvoorn.
Ik zag er In Aywaille afgelopen week zeker twee op een strookje van 100 meter viswater. Dat zijn dus 5.000 potentiële grote sportvissen per jaar. Witvissen zoals blankvoorn, brasem en bliek leggen gemakkelijk 100.000 eitjes per vrouwelijke vis. ……100.000. PER VIS!! Baarzen doen daar nog een schepje bovenop met 200.000 eitjes per baars. Joehoe!!!!!!!! Ik kan niet voor de hele wereld antwoord geven. Ik kan enkel mijn eigen ervaringen delen op basis van ruim 40 jaar hengelsport- en natuurervaring. Ik kom, net als velen van jullie, heel veel aan de waterkant…..en ik heb er ook echt oog voor. Als er veel vis zwemt in een water, dan zijn er ook veel visetende bewoners in de buurt zoals de fuut, de reiger, aalscholver, dodaars, ijsvogel en zelfs de visarend en de grote zaagbekken die we hier steeds vaker te zien krijgen.
Hier, aan de Maas en in de Ardennen stikt het echt van al deze watervogels. Ik geloof er heilig in dat dit net een heel goed teken is. Dat betekent dat er een goed voedselaanbod is voor al deze bewoners. Natuurlijk hebben al deze zichtjagers er ook baat bij dat de waterkwaliteit steeds beter wordt en ons rivierwater steeds helderder wordt, maar soit. De basis is de hoeveelheid voedsel. En die is erg goed. En met uitzondering van een stuk Grensmaas wordt die visstand zelfs elk jaar een stukje beter en vinden soorten die het heel moeilijk gehad hebben hun weg terug. Ik denk dan aan de sneep en de kopvoorn bijvoorbeeld. Dat slechte stuk grensmaas hebben wij mensen overigens zelf perfect om zeep geholpen. Door allerlei langzaam stromende- en zelfs stilstaande waterbassins te creëren spelen we de aalscholver wel heel erg in de kaart. Daar kan dat beest niks aan doen, dat zijn wij met zijn allen schuld. Gek he, dat de visstand op dit stuk rivier slecht is? Daarnaast is het ook zeker zo aan de Grensmaas dat als het habitat niet meer deugt, dan gaan verschillende soorten eenvoudigweg daarheen waar het wel goed is.
natural beauty
En natuurlijk vliegen er soms hordes aalscholvers over de grensmaas en natuurlijk ziet dat er vrij desastreus uit als sportvissen je passie is, maar dat is niet enkel de schuld van de viseters.
Dus wat mij betreft mag de hetze tegen de aalscholver iets genuanceerder. Het is een van de meest fascinerende onderwaterjagers die er bestaat. Verdiep je er maar eens in. Ik zie hier aan de Maas een vrij constante kolonie aalscholvers die niet steeds groter wordt. Ik denk dat we er een paar honderd hier hebben wonen. En nogmaals, ik ben het helemaal met iedereen eens dat het er vrij heftig uit kan zien als zo’n groep van een paar honderd vogels op jacht gaat, maar blijf beseffen dat ze slechts 500 gram per dag aan vis eten. Zet dat af tegen het enorme wateroppervlak en de hoeveelheid vis die op een rivier zwemt en je komt al snel tot de conclusie dat het allemaal zo’n vaart niet gaat lopen. Over 100 jaar zijn zij er nog steeds en vissen wij nog steeds. We weten niet half hoeveel vis er rond zwemt. Het grootste gevaar voor onze visstand zijn we zelf en niemand anders.
Tot volgende week
Leon Haenen
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
