TotalFishing

Soms moet je eens wat anders….

door Leon Haenen

Er zijn van die visdagen die je nog heel lang heugen. Soms blijft een waanzinnige vangst heel lang hangen of het verspelen van een enorme kanjer. Vaak zijn het de extreme omstandigheden die in je geheugen gegrift blijven, maar vandaag zijn mijn kinderen het leidend voorwerp geweest van een onvergetelijke dag.

Al weken waren de twee jongste telgen aan mijn kop aan het zeuren om eens een dagje samen naar de Maas te gaan om te gaan vissen. Een van de twee, Luca, was er al vaker geweest, maar onze benjamin Roma nog nooit….het zou eens tijd worden, vond ze. Over de locatie hoefde ik niet lang na te denken. Ik ging ze meenemen naar een stek die ik al bevis sinds ik zo ongeveer kan lopen. Op deze plek mondt een beek uit in de Maas en kun je behalve vissen ook heerlijk spelen in en rond de beek. Het water is er kristalhelder en niet diep. Ideale omstandigheden, mocht het vissen voor hen saai worden.

De plek waar de beek uitmond in de Maas

Op de plek waar de beek in de Maas eindigt is het redelijk diep. Tijdens het peilen blijkt dat er ongeveer twee meter water staat. De Maas stroomt minimaal, maar we kunnen de dobber in de stroming van de beek werpen. Ik heb enkel een paar liter maden bij me. Ik adviseer mijn kinderen eerst even lekker te gaan spelen, want het zou wel eens even kunnen duren voordat we vissen gaan vangen. Ik besluit de dobber ongeveer tien centimeter hoger te zetten dan dat het eigenlijk diep is en merk dat ik op die manier net over de grond kan vissen. Ideale omstandigheden om een brasem te verleiden. Bij elke drift gaan er een aantal maden mee in de uitmonding van de beek.

Vroeger stonden we hier hele vakanties te vissen. Toen zat de Maas nog vol met riviergrondel en alver. Die kon je hier de hele dag door vangen zonder voer of andere lokmiddelen. We waren vroeger al blij als we een doosje maden bij ons hadden. Het is al jaren geleden dat ik een van beide soorten nog eens gevangen heb. Gewapend met korte vaste stokjes gingen we dan vissen. Voor mij is het op deze plek allemaal begonnen. Ik vind het komisch dat ik hier nu met de volgende generatie sta…..het sentiment druipt er van af.

Als een volleerd visser wordt de brasem gedrild

Zo ongeveer bij elke drift als ik de dobber binnendraai krijg ik de vraag of ik beet heb. De twee volgen al mijn handelingen op de voet. Na twee uur wachten komt de eerste aanbeet. Ik sla aan en voel direct dat er contact is met een mooie brasem. Enthousiast roep ik op mijn dochter. Zij gaat de vis drillen. Haar broer staat al klaar met het schepnet. Enigszins onhandig wordt de vis even later op de onthaakmat gelegd en we aanschouwen onze trofee. Trots poseert ze voor de camera. Papa geniet met volle teugen. Vanaf nu gaan zij vissen. Om de beurt gaan ze een vis vangen, roep ik vol overtuiging. Luca mag als eerste. Als een volleerd visser zal hij zijn zus wel eens even laten zien hoe je moet vissen. ik help hem met het maken van de juiste drift en nog geen tien minuten later kan hij aanslaan. De volgende “ platte”” hangt aan de matchhengel. Tijdens de dril werp ik nog snel wat maden bij. Ik zie een paar meter uit de kant regelmatig een brasem aan het oppervlak rollen. We hebben er in elk geval een aantal op onze stek liggen.

Samen op de foto

Roma is weer aan de beurt. We houden samen de hengel vast en houden de dobber mooi in de stroming die de beek veroorzaakt. Wat kan vissen toch fantastisch zijn. De dobber staat strak in de stroming als deze door een brasem heerlijk omhoog geduwd wordt. We slaan samen aan. Een wat grotere brasem is de klos. Na de dril wordt de vis met veel respect op de mat gelegd en geaaid. Het ontbreekt er nog maar aan dat we de vis gaan knuffelen. Mijn dochter is een enorme dierenliefhebber. Haar grootste zorg is of de vis niet dood gaat. Ik stel haar gerust. Als een volleerd vissertje pakt ze de vis van de mat en poseert ze trots voor de lens. Ik vind het knap van haar dat ze de vis zo vast durft te houden.

Een dikke brasem voor Roma

Zo mogen ze om de beurt vissen. het gaat eigenlijk van een leien dakje. We vangen redelijk vlotjes onze vissen en weten op enig moment zelfs enkele mooie “maatse” voorns te vangen. Ik heb het al eerder gezegd, maar het doet me elke keer deugd als ik voorn kan vangen. Dat is aan de grensmaas niet meer zo vanzelfsprekend.

Er zit gelukkig ook nog blankvoorn

Eigenlijk heb ik deze stek herontdekt. Tijdens het vissen met de kinderenkom ik tot de conclusie dat ik hier nog eens een keer vaker zal komen. De stek heeft potentie om er eens een dag serieus met een bolognaise of matchhengel te vissen. het is een geweldige stek om met de centerpin te vissen. Ik ben hier te lang niet geweest. Aan het eind van de dag hebben we een geweldig aantal brasems en een paar voorns gevangen. Met dolenthousiaste kinderen keer ik huiswaarts. Dit gaan we zeker nog een keer vaker doen.