TotalFishing

WitvisPerikelen 76: “Chub additive”( Deel 2 )

Door: Leon Haenen

Of de vis nu is verdwenen, we weten niet echt zeker. Feit is dat we een paar uren vissen zonder een teken van leven. We proberen van alles, maar kunnen geen enkele vis meer verleiden. Voorlopig in elk geval niet.

De omstandigheden zijn echter fabelachtig. De springende vissen zorgen er voor dat de focus 100% blijft. Ze moeten te vangen zijn. Het kan niet anders. We moeten tot half twaalf wachten voordat we weer actie zien op de stek. Ik haak een vis die zich heel voorzichtig verraadt. De dobber wordt tijdelijk een beetje schuin getrokken. In een reflex zet ik de haak. Het blijkt een aardige sneep te zijn.

Een donker gekleurde sneep is de klos.

Om een of andere reden betekent de vangst van een sneep iets speciaals. Dat vinden we allebei. Tim heeft die tic ook. Deze relatief moeilijk te vangen vis heeft onze volledige aandacht. We zijn naarstig op zoek naar een 55 cm plus exemplaar. We denken zelfs dat er vissen zwemmen die richting de 60 cm neigen. Let op mijn woorden, die komen er uit. Komt tijd, komt raad. De sneep die ik nu heb mogen vangen, is wellicht een van de kleinste uit de groep. Het is een opvallend donker exemplaar.

De typische voorgevel van de sneep.

Na een kortstondig verblijf op de oever, mag ook deze vis terug het water in. Ik ben erg blij met deze vangst. Tien minuten later gaat mijn dobber weer onder water. Vlak voor mijn voeten, aan het begin van de drift. Kort laat de centerpin van zich horen. Ik reageer aanvankelijk erg voorzichtig.

Deze vis wil ik niet verspelen. Het is geen monstervis, maar deze barbeel laat me op de vierkante meter hard werken om als winnaar uit de bus te komen. Gedurende de ochtend zakt en stijgt het water erg vaak. Dat zien we niet altijd gebeuren. Het is niet veel, maar 5 cm is best veel op een waterdiepte van een meter. Het is zaak constant op te letten wat het water 'doet'. We kunnen vandaag geen hele dag vissen, we hebben een beetje haast.

Mijn eerste barbeel van de dag.

Stiekem hopen we beiden om nog één van de bonusvissen te haken. In een onbewaakt ogenblik gebeurt dat ook. Bij Rik. Tijdens een drift die tegen de overzijde van de rivier plaatsvindt, trekt een van de topvissen de dobber van Rik onder water. Ik mag dat zo opschrijven, omdat ik nu weet wat we toen nog niet wisten. Direct na het aanslaan wordt duidelijk dat het menens is.

Hoe harder de barbeel de lijn van de centerpin afrost, des te snerpend wordt het geluid. De toonhoogte verandert dan gewoon. We gaan qua audio langs de octaafbanden alsof het niets is. Wow, wat een geweld! Ik hoop zo dat dit de vis is waar mijn maat al het hele seizoen naar op zoek is. Dat moet haast wel zo zijn.

De barbeel staat strak in de stroming. Ondanks de speciaal voor de toepassing gebouwde 'Barbel trotter' heeft Rik aan het begin van de dril niet zo veel in te brengen. De vis trekt meter voor meter nylon van de reel. Ik film de hele dril voor mijn maat, dat is wel zo leuk voor later. Terwijl ik met een oog door de lensopening kijk, volgt mijn andere oog de vis. Het gevecht speelt zich vooral af op een meter of twintig van ons vandaan, midden in de hoofdstroming.

Qua drilgenot kan het niet mooier zijn. Uiteindelijk lukt het om de vis naar onze zijde van de rivier te manoeuvreren. Dan zijn we er nog niet, want dit exemplaar geeft niet op. Het lijkt wel of we met een woedende vis te maken hebben. Een tiran onder de barbelen. Want of het zo moest zijn, lukt het de vis om nogmaals het midden van de rivier te bereiken.

Een veelzeggend kreuntje uit de mond van Rik zegt eigenlijk meer dan voldoende. Alles valt vandaag op zijn plaats. Na een paar minuten is de vis aan het eind van zijn latijn en komt hij redelijk makkelijk terug naar onze zijde van de rivier. Ik sta al lang en breed klaar met het landingsnet. Als we de barbeel voor het eerst in beeld krijgen, krijgen we de definitieve bevestiging dat we hier met een topper te maken hebben. Voor Ardennen begrippen dan toch. Gekruld eindigt de vis in het net. Vastpakken in de nek is er ook vandaag niet bij. Te breed, te zwaar.

Een prachtexemplaar voor Rik.

Op de mat zegt de meter dat we een vis van 69 centimeter hebben gevangen. Voor Rik een nieuw PR in de Ardennen. Vet of niet? Met de mat in het water genieten we kort na van de trofee van Rik. Met een stevige handdruk feliciteer ik mijn maat. Zo brengt ook deze korte sessie weer een paar prachtige vissen op de mat.

We krijgen er maar geen genoeg van en spreken af dat we snel weer zullen komen. Tevreden ruimen we onze spullen op en maken we een begin aan de terugreis. We gaan de volgende keer weer een paar dingen anders doen. Vooral qua voeren.

Nog kort nagenieten op de mat.