TotalFishing

‘WitvistPerikelen’ (2)

Door Leon Haenen

Het winterseizoen in de Ardennen zit er bijna op. Vandaag togen we voor de laatste maal richting het Waalse land. Een nieuwe stek aan de Ourthe zal dit keer voor het eerst bezocht worden. We gingen niet voor de zekerheid van het vangen, maar voor de uitdaging van het onbekende.

Ik rijd vandaag samen met Rik al vroeg richting de Ardennen, Frans en Tim zullen ons achterna reizen.. TomTom zal hen de weg gaan wijzen. Vandaag hoeven we voor de verandering eens niet ver te rijden, want de nieuwe stek ligt helemaal aan het eind van de Ourthe, een paar kilometer achter Luik.

Vandaag eens relaxed vissen.

Ken de plek al jaren, maar het was er nog niet van gekomen om hier een dag te vissen. Zo heb ik nog een waslijst aan plekjes die op me wachten, maar door gebrek aan vistijd kies ik toch ook vaak voor zekerheid, vandaag echter eens helemaal niet.

Als we ter plaatse komen en alle spullen naar het water hebben gesleept, overleggen we kort waar we gaan zitten en hoe we het gaan aanpakken. We kiezen ervoor elk met twee hengels te gaan vissen vanuit de steun. We gaan veel voer op de stek brengen met behulp van een voerkorf. We gaan maden voeren in de korf en zullen verder stroomopwaarts (30 meter) een flinke hoeveelheid pellets voeren, om de tien minuten voeren we een paar handjes vol met de katapult.

Er werden veel pellets gevoerd.

Rik gaat aan de rechterkant zitten en kiest daardoor voor een onvervalste ‘hit-and-hold-stek’; een plekje waarbij je de vis geen ruimte kunt geven om meters lijn van de spoel af te rukken. Er hangt een boom over het water waarvan de takken zwaar in het water hangen. Als je hier een vis haakt, dan zul je alle zeilen moeten bijzetten om deze uit de takken te houden. Das ook wel een uitdaging.

We hebben technisch gezien wel een goede stek uitgezocht. Elke inworp toont aan dat we op een vlakke grindplaat aan het vissen zijn. We hangen niet een keer vast en dat is wel eens anders hier in de Ardennen. We zijn bijna een uur aan het vissen als een van de molens van Rik het werkelijk uitschreeuwt, uit het niets. Wat een aanbeet!

Ik heb dit zelden zo gezien en vooral gehoord. Aan de andere kant van de lijn trekt een grote vis heel hard aan de lijn. Rik doet wat hij kan, maar in eerste instantie heeft hij niet veel in te brengen. Binnen een paar tellen heeft de vis zich ergens onder de bomen verschanst. Rik krijgt er geen enkele beweging meer in.

Samen klimmen we in de boom om te bekijken of we de montage los kunnen krijgen via de andere kant van de boom. Ook dit gaat niet lukken. Rik voelt de vis ook niet meer en is er zeker van dat deze ook niet meer aan de haak hangt. Helaas, de eerste aanbeet van de dag wordt niet verzilverd. De aanbeet geeft ons echter wel het vertrouwen waar we naar op zoek waren.

Garantie voor kwaliteit.

We gaan gemotiveerd verder met onze voercampagne en switchen beiden geregeld van aas. Rik vist vooral met een voerkorf, gevuld met heel hard aangedrukte (voorgeweekte) pellets, ook wel ‘monkey’ genoemd. Aan één hengel heeft hij pellets op een hair en aan de andere montage smac op de haak. Ik vis met een vergelijkbare combinatie, alleen kies ik voor een pellet met krab en mosselsmaak.

Ondertussen zijn Tim en Frans ook gearriveerd. Het blijkt dat de stek die zij 30 meter verderop hebben ingenomen, niet te bevissen is. Frans noemt het een ‘materiaalslag’ die er plaatsvindt. Elke inworp hangt het zaakje vast en verspeelt zowel hij als Tim de onderlijn. Zij gaan terecht verkassen richting een stek die normaliter vis oplevert. Wij kiezen ervoor om te blijven zitten.

Ik probeer vandaag van alles uit: ik voer pellets in een PVA netje direct op de haak en probeer een nieuwe paste met een heerlijk ruikende knoflooksmaak. die ik op een minuscuul korfje monteer dat ik in plaats van een hair onder de haak monteer. Heb er vandaag helaas geen succes mee, maar ben er zeker van dat deze constructie in de toekomst vis gaat opleveren. Het is half elf als er bij Rik een aanbeet komt die een exacte kopie is van de aanbeet eerder die dag.

Pellets werden in PVA gevoerd…

... En de paste in het korfje gedrukt.

Rik reageert alert als altijd en hangt binnen een mum van tijd zwaar in de hengel. De vis werkt deze keer goed mee en duikt de volle stroming in. In eerste instantie denkt Rik een barbeel gehaakt te hebben, maar na een korte en felle dril verschijnt een pracht van een kopvoorn aan het wateroppervlak. Een echte volgevreten winterkopvoorn.

Een echte winterbak.

Omdat we al snel in de gaten hebben dat het hier om een groot exemplaar gaat, meten we de vis voor de zekerheid. Deze prachtvis is 54 cm lang. We maken een paar foto’s en zetten de vis terug. Tevreden schudt ik Rik de hand. Zijn kop spreekt boekdelen en een nieuw PR is een feit. Hij vangt de kopvoorn aan een combi van twee verschillende pellets op de hengel waar de korf met de geperste pellets gemonteerd is.

We vissen nog stug een paar uur door, maar er gebeurt vandaag verder helemaal niets meer. Het weer zat enorm mee, de omgeving was vandaag echt helemaal het einde en de twee aanbeten zorgden ervoor dat we rond het middaguur tevreden onze spullen inpakten. Langer konden we vandaag niet vissen… er moest die middag nog aan Bacchus geofferd worden… Carnavalsperiode…