TotalFishing

WitvisPerikelen 15

Door Leon Haenen

Dat het niet elke keer prijs kan zijn, dat weet ik als geen ander. Soms zijn de redenen aantoonbaar, vaak niet. Sommige visdagen verlopen anders dan andere. Zo ook vandaag. Vandaag heb ik weer mogen ervaren waarom onze geliefde sport vissen heet en niet vangen….

Als ik op vrijdag mijn maden ga halen, staan de zaden al lang en breed in de ijskast. Perfect gekiemd, super gesoigneerd. Helemaal top! De maden krijgen de gebruikelijke liefdevolle behandeling en worden diezelfde avond nog voorzien van een heerlijke portie madenpoeder en een reukje. Zaterdag wordt de hengel gemonteerd. Vol vertrouwen monteer ik een lichte dobber, 4 gram.

Er stroomt weinig tot geen water door de Maas, dus veel weerstand zullen we niet krijgen. 4 Gram is zat. Niet veel later staan alle spullen al netjes klaar voor vertrek en kan ik met een gerust hart weg. De voorbereiding is prima. Daar zal het morgen niet aan liggen. Tijdens het feest dwaal ik geregeld af naar de zondag.

Met een pint in mijn handen sta ik al te mijmeren over een heerlijke goudgebruinde Grensmaasbarbeel. Het is de afgelopen weken perfect gegaan. Niets, maar dan ook helemaal niets staat een nieuwe succesvolle dag in de weg. Morgen gaan we weer knallen. Vroeg voor mijn doen gaan we naar huis.

Er stroomt weer iets meer water door de Grensmaas.

Als ik de ochtend erna aan de Maas arriveer, zie ik dat er iemand op mijn beoogde stek staat. Geen enkel probleem natuurlijk. Plek zat! Mij valt direct op dat we meer water hebben dan op andere dagen. Ik heb de waterstanden niet gecontroleerd (fout 1) en ben vol vertrouwen naar de Maas gereden.

Het water staat zeker 50 cm hoger dan de week ervoor. Ik ben te licht gemonteerd (fout 2). Ik heb geen echt zware dobbers bij me (fout 3), maar dat gaat de pret niet drukken. 4 Gram moet kunnen… dus niet.

De alternatieve stek stroomt hard. Heel hard. Ik heb hier echter al vaak barbeel gevangen, dus dat moet vandaag ook kunnen. Ook in deze stroming. Op mijn gemak voer ik een serieuze hoeveelheid hennep en drink eerst een slokje. Rustig opbouwen en vooral ook geen haast vandaag. Ik heb vrij.

Er is geen enkele activiteit te bespeuren, maar dat vind ik niet meer erg. Ik heb geleerd dat dit naarmate de dag vordert, sterk kan veranderen. De hennep zorgt ervoor dat de barbelen vaak erg actief worden. Ik heb slechts een liter maden bij me en die gooi ik helemaal in de voerbak die strak om mijn middel hangt (fout 4).

De hennep was perfect verzorgd, … het mocht niet baten.

Ik heb er op dat moment nog geen erg in dat de ellende al begonnen is. “Ervaren” als ik ben, stap ik met grote stappen het water in. Het waadpak van Orvis is waterdicht, er kan me weinig gebeuren. Ik vergeet echter een detail. Het bodemverloop is sinds een half jaar zwaar veranderd. Voor ik er echt erg in heb, stap ik met mijn zevenmijlslaarzen in een serieus gat. Ik zak gewoonweg het water in. Er gebeurt mij verder helemaal niets, het pak is dicht… maar de liter maden heeft een paar liter Maaswater te verduren gekregen.

Dat is ellendig, voeren met maden is er niet meer bij. Natte maden zweven of blijven zelfs drijven. Waarom ook niet eerst de helft van de liter beestjes in de bak gesmeten, zoals ik normaliter doe. Waarom doe ik dit? Ik probeer te redden wat er te redden valt en stap terug het water in. Vandaag dan maar alleen vissen met maden en niet meer voeren.

Ik heb vandaag alleen de centerpin bij me, want die heeft het de afgelopen vier weken prima gedaan… maar toen stond het water lager. Ik heb geen molen bij me (fout 5). Na een uur vissen zakt de moed langzaam in de schoenen. Het is niet te doen om telkens weer de lijn op te draaien. Ik maak serieus lange driften, dus ik draai wat af. Hierdoor gaat heel veel tijd verloren.

Constant voer ik hennep in de hoop er uiteindelijk vis mee op de stek te krijgen. De vissen hebben als gevolg van het hogere water natuurlijk veel meer mogelijkheden om te gaan zwemmen. Ik weet zeker dat de vis zeer verspreid ligt. Ik hoef er ook niet veel te vangen, als ik er maar 1 mag haken in deze waanzinnige stroming.

Met een serieuze overdiepte probeer ik zo goed en zo kwaad als het gaat mijn aasje te presenteren. Ik weet echter dat dit moeilijk is met deze lichte dobber. Hoe kan ik nou toch enkel lichte dobbers hebben meegenomen? De zware jongens zitten in een andere doos, vandaar dat deze er niet bij zijn vandaag. Dat gebeurt me niet nog eens. Dat weet ik zeker.

Dit soort dobbers had ik bij me moeten hebben.

Uur na uur gaat voorbij. Inmiddels is het al tien uur. Ik sta nu bijna 5 uur te vissen en heb nog geen aanbeet gezien. Eigenlijk wil ik stoppen. Een springende barbeel op mijn stek doet me echter anders besluiten. Ik blijf doorvissen. Ze zijn gearriveerd. Het vervelende aan de situatie is dat ik pertinent zeker weet dat als ik….en als ik….. dan had ik wel vis gevangen. Inmiddels springt er elke tien minuten wel een barbeel op de strook water die ik bevis. Vandaag mag ik er enkel maar naar kijken.

Dan zakt het water. Heel snel zakt het water met ongeveer 10 cm. Dat maakt heel veel uit. Eindelijk kan ik driften zoals ik het graag zie. Het vertrouwen groeit met de minuut. Het kan nu elk moment gebeuren. Elk moment kan de pin het gaan uitkrijsen…maar dat gebeurt niet. Neeeee, er gebeurt iets heel anders.

Toen ik de lijngeleider van de centerpin heb verwijderd, heb ik heel eigenwijs de schroefjes teruggedraaid in de gaatjes in de centerpin (fout 6). Terwijl Gyan van hengelsportzaak d’n Öpper me nog sterk adviseerde dit niet te doen. Nu krijg ik de rekening gepresenteerd. In een moment van onoplettendheid is de lijn zodanig verstrikt geraakt in en om de schroefjes dat ik genoodzaakt ben opnieuw te monteren.

Dat neemt dan ook nog eens meer tijd in beslag dan normaal. Pffff. Gevolg is dat ik niet lang heb kunnen profiteren van een perfecte drift. Het water stijgt alweer snel en stijgt nog iets hoger dan in de beginsituatie van de dag. Inpakken dus…

Dit soort dagen hebben we wellicht allemaal wel eens. Dat hoort er natuurlijk bij. Als ik het nu teruglees, verschijnt er zelfs een bescheiden grijns op mijn gezicht. Wat een chaotische dag was dit. Mensen die me iets beter kennen weten dat dit prima in mijn profiel past. Het zij zo.