Witvis Totaal introduceerde in uitgave no. 52 het spod matchen als een effectieve methode op ‘carp fisheries’. In dit tweede deel blikt Ton Ruys terug op verdere zijn ervaringen tijdens het afgelopen seizoen, maar kijkt hij vooral ook vooruit. Spod matchen heeft zich in ieder geval bewezen als een leuke, effectieve techniek, die ook nog eens uiterst spectaculair blijkt!
Spod Matchen, het vervolg…
Door Ton Ruys
Sinds de introductie in Witvis Totaal van het ‘commercial fishing’ op vijverkarpers in Nederland, zijn er diverse wedstrijdactiviteiten rondom deze visserij onstaan. In 2009 ontstond het plan bij Edwin van de Biggelaar om de eerste ‘commercial carp’ wedstrijd voor Nederland te organiseren, met daarbij de matchhengel als het ultieme wapen om karpers tot soms wel 8 kg te belagen.
Het ultieme wapen om karpers tot soms wel 8 kg te belagen.
Deze wedstrijd zat al snel vol en om een lang verhaal kort te maken: ik won die wedstrijd nipt met 33 kg aan karper. In dat jaar viste ik met de pellet waggler, en dat werkte op zich prima. Vorig jaar werd ik weer uitgenodigd om deel te nemen en de titel te verdedigen. Vanaf het begin dat ik met deze wedstrijd bezig was, wist ik dat de spod-techniek een winnende techniek kon zijn.
De wedstrijd op de Vossekuil, waar het evenement wederom plaatsvond, stond gepland op een vijver waar je met de juiste aanpak de vis ‘van de grond’ kunt krijgen, een voorwaarde voor deze techniek. Ik lootte niet geheel onfortuinlijk, moet ik zeggen. Ik kwam naast Robert de Groot te zitten die meestal wel van wanten weet. Robert koos voor de ‘bagging waggler’ techniek, die eveneens was toegestaan.
Deze techniek is erg hot in Engeland. Zie het als een grote snoekdobber, met aan de onderkant een voerveer waar je het voer omheen kneedt. Daaronder komt een onderlijn en de rest laat zich raden. De bagging waggler dus. In een van de komende edities van Witvis Totaal gaan we deze techniek eens nader met Robert bekijken.
De ‘spod match techniek’ had zich wederom bewezen.
Bert, de beheerder van de Vossekuil, schatte vooraf mijn kans tegen de bagging waggler techniek nogal laag in. Dat was al 1-0 voor Robert en een deuk in mijn zelfvertrouwen. Ondanks deze psychologische oorlogsvoering liep het voor mij gelukkig anders.
Ik won de wedstrijd voor het tweede jaar op rij, maar nu met de spod match techniek. Vooral de geweldige aanbeten en de agressie van de vis op het aas was met geen andere techniek te vergelijken op die dag. Voor mij had de spod techniek zich wederom bewezen.
Gebruikte techniek
Eerst maar eens een beknopte terugblik op de gebruikte techniek. Ik viste de wedstrijd mini Skyliner spod van Korda. Deze spod is mooi klein, gooit erg zuiver en verliest weinig voer tijdens de vlucht. Het unieke gatenpatroon in de spod maakt dat hij bij het inhalen erg soepel over het water glijdt. De spod is precies goed voor de relatief lichte Speedmaster matchhengels die ik gebruik.
De spod bevestigde ik aan een leadclip van Guru en aan de tonwartel kwam een fluorocarbon onderlijn van 22/00. De haak was de QM1 van Guru, maatje no. 14. Mijn spodmix bestond uit een mix van Bait-Tech Special G Gold (2 kg) en Envy Hemp & Halibut (2 kg), aangevuld met 2 mm micro pellets (1 kg) en langzaam zinkende 4 mm expanders.
Op de bestaande Carp Fisheries wordt spod matchen langzaamaan maar zeker populair.
Een deel van de 4 mm expanders maakte ik drijvend en hield ze apart. Deze drijvende pellets schep ik af en toe tussen het voer in de spod. Dit doe ik als ik de vis aan de oppervlakte met een drijvende boilie of pellet kan vangen. Door de expanders in de vacuümpomp langer of korter te behandelen, kun je ze naar believen langzaam laten drijven of langzaam laten zinken.
De mix schep ik in de spod zonder deze vast aan te drukken. Op deze manier lost de spod snel zijn lading in het water en creëert een voerkolom, die als een wolk over je aas naar beneden dwarrelt. Omdat de vis in deze wolk aast, pakken ze alles zonder enige argwaan, dus ook je haakaas. De aanbeten zijn snoeihard en volgen vaak direct na het landen van de spod.
Aanslaan is vaak niet nodig.
Aanslaan is niet echt nodig, want de vis zwemt direct de lijn strak. Houd de hengel dus goed vast en leg hem nooit op de steun, want je bent hem gewoon kwijt, zo explosief zijn de aanbeten. Drijvende expanders worden samen met de mix uit de spod geduwd en komen aan de oppervlakte. Als de vis hierop reageert, zie je ze duidelijk aan de oppervlakte azen.
Van deze oppervlakte-azers heb ik ook een aantal vissen kunnen vangen. Je monteert dan een wat langere onderlijn (één meter) met een drijvende boilie of pellet als haakaas. Geloof me: je houdt je adem in als je een karperbek richting je boilie ziet gaan!
Frequent werpen
Ik denk dat het belangrijkste onderdeel van deze visserij de frequentie van inwerpen is. Geloof het of niet, maar die ruim 5 kg spodmix heb je ook echt nodig. Ik werp de spod in en tel letterlijk tot 20. Als er dan geen aanbeet volgt, draai ik binnen, vul de spod en werp opnieuw in. Dat betekent derhalve dat er periodes zijn dat je elke minuut een nieuwe gevulde spod op het water hebt liggen…
Overvoeren is gelukkig echter niet aan de orde bij deze manier van vissen. Je moet de vis echt blijven voeren, opdat deze in de hogere waterlagen komt en dus blijft azen. Als je een vis aan het drillen bent, duurt dat zeker vijf minuten. Dat betekent dat je voerpatroon op dat moment onderbroken is.
Je moet wel van werpen houden als je wilt spod matchen!
Daarom zet ik tijdens de dril een aantal malen de hengel klem tussen mijn benen en schiet met de katapult 6 mm expanders over de stek. Zo houd je de vis op de stek. Doe je dit niet, dan zwemmen ze door naar de buren… Zo werkt dat nou eenmaal met deze visserij.
Diepte
Een ander belangrijk onderdeel waar ik tijdens de wedstrijd achter kwam, gaat over de diepte waarop de vis het aas en het voer pakt. Bij al mijn vorige sessies met de spod op andere wateren viste ik met korte onderlijnen, tot maximaal 30 cm. De onderlijn hangt dan loodrecht onder je spod en de vis pakt het aas in de voerkolom direct onder de spod als de onderlijn zakt of als deze gestrekt hangt.
In de wedstrijd kreeg ik op deze diepte van 30 cm echter nooit beet. Ik heb daarop mijn onderlijnen verlengd naar 80 cm. Samen met de lengte van de spod zal het aas dan op één meter diepte terecht komen. Dat is dus op halve diepte bij de Vossekuil, omdat het daar circa twee meter diep is. Toen ik dit had aangepast, volgden de aanbeten in rap tempo en ving ik goed vis.
Het vervolg
Dit seizoen ga ik zeker nog wat nieuwe dingen uitproberen met het spod matchen. Het lijkt me een uitdaging om met andere spodmixen zoals geknipte wormen en casters eens te kijken of we geen brasem of dikke windes kunnen vangen op de natuurlijke wateren in Nederland. We zijn hiervoor mini spods aan het ontwerpen om gericht mee te vissen. Kortom, genoeg nieuwe ideeën, gebaseerd op deze nieuwe techniek!
Ton Ruys
|
Ook zelf eens meemaken? Je kunt alle materialen waarmee gevist wordt zelf ervaren en uitproberen. Heeft u interesse, mail dan voor de voorwaarden naar info@publishinghouse.nl. |
Bovenstaand artikel is één van de zeer interessante artikelen die zijn terug te vinden in het binnenkort verschijnende nieuwe nummer van Witvis Totaal. Uitgave no. 55 van dit magazine is voor € 6,60 te koop in de beter gesorteerde hengelsportzaak, boekhandel en kiosk.
Voor meer informatie over o.a. een zeer aantrekkelijke abonnementsaanbieding op dit specialistische magazine zie www.hengelsporthuis.com
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
