TotalFishing

Winterbarbelen in de Ardennen

Door Leon Haenen

Een jaar of vijf geleden ging ik voor de eerste keer vissen op barbeel in de winter. Op een rivier met amper een meter waterdiepte. Aanvankelijk zag ik er weinig heil in, maar de afgelopen vijf jaar hebben me geleerd dat de winterperiode een geweldige tijd is om barbelen te bevissen in de Ardennen. Het eerste voordeel is dat je de rivier compleet alleen voor jouw en je maten hebt, daarnaast er zijn geen kano’s te bespeuren, de waterstand is over het algemeen wat hoger, een beetje troebel en de aanwezige barbelen hebben er echt zin in.

Voor de beginnende buitenlandvisser is de stekkeuze waarschijnlijk de allermoeilijkst te nemen hobbel op het parcours. Mocht je dus geen stek weten te vinden, wacht dan tot de zomer, zoek dan naar een goede stek die iets dieper is, maar wel met voldoende constante stroming en bezoek de stek opnieuw in de winter. Op goed geluk naar de Ardennen afreizen in de winter zou ertoe kunnen leiden dat je bedrogen uitkomt. Bereid je dus terdege voor en bezoek de komende zomer de stek die je in de winter zou willen bevissen.

Voordat je überhaupt gaat vissen op een van de prachtige Ardennen rivieren zul je ervoor moeten zorgen dat je goed voorbereid bent. Ten eerste dien je in het bezit te zijn van een Belgische ( WAALSE) visvergunning. Deze kun je in elk Belgisch postkantoor kopen. Een kleine vergunning kost 12 euro plus een paar euro aan administratiekosten. Met deze “petit permis de pêche” mag je met twee hengels vissen vanaf de kant, je mag niet het water in, ook niet met normale laarzen. Daar zijn de Belgen vrij strikt in. Voor onze visserij heb je echter geen andere vergunning nodig, we vissen bij voorkeur vanaf de oever. Neem daarnaast altijd je legitimatiebewijs mee.

Qua materiaal voldoet elke redelijke matchhengel van 3,9 meter tot 4,5 meter of een medium feeder met een zwaarder type hengeltip, 4 of 5 ounce. Daarnaast bestaan er meerdere modellen speciale barbeelhengels van allerlei merken. Ik vis hier zelf het allerliefste mee.De molen dient voorzien te zijn van een perfect werkende slip. De lijn bij voorkeur 20/00 nylon ( shimano technium), de onderlijn van hetzelfde fabrikaat, maar dan 18/00. Ik heb erg veel verschillende lijnen geprobeerd, maar voor deze visserij is dit de beste lijn. Niet de goedkoopste, maar wel de sterkste en de beste .Een van de grote voordelen is dat de lijn ( voor nylon) weinig rek heeft.

Ik vis met een lood variërend van 10 tot 60 gram, afhankelijk van de diepte en de stroomsnelheid. De haak dient groot genoeg te zijn om een blokje worst van ongeveer 8 bij 8 mm te dragen waarbij de haakpunt uitsteekt. Ik gebruik graag Gamakatsu L 2230 nr 8.

Er bestaan theorieën te over, maar ik ben en blijf voor de winter overtuigd van de vangkracht van Luncheonmeat, zeker bij troebeler water. Daarnaast doen rookworst, knakworst en de meaty fish bites van dynamite baits (soort soepballetjes) het ook erg goed. Als de barbelen goed bijten, schakel ik ook altijd over naar een van de laatstgenoemde aassoorten. De enige reden is dat deze aassoorten beter aan de haak blijven zitten.

Als je in de winter ( in de Ardennen!!) barbeel wilt vangen, laat dan de hengelsteun thuis of gebruik de steun enkel als je gaat eten of een sigaretje wilt rollen. De winter aanbeet van een barbeel is namelijk erg voorzichtig. Doordat je vist in redelijk turbulent water waarbij je loodje rolt en er van alles tegen aandrijft voel je eigenlijk constant wel iets trillen in je hengel. De truc is dus om hier de aanbeet tussenuit te halen. De aanbeet is niet meer dan een tot drie korte tikken op je hengeltop. Concentratie is een vereiste.

Behoudens uitzonderingen zul je alle aanbeten vanuit de hengelsteun simpelweg missen enkel en alleen omdat de aanbeet erg kort en bijzonder subtiel is. Ik heb onlangs een van mijn vismaten voor het eerst meegenomen naar de Ardennen. Niet de eerste de beste visser,maar iemand met een berg aan viservaring, ook op het gebied van barbeelvisserij. Zelfs een visser van formaat als Han van den Eertwegh moest toegeven dat de aanbeet herkennen het allermoeilijkste is. We visten gebroederlijk naast elkaar, maar ik had er al een stuk of zeven toen hij de eerste aansloeg. Ik stond er zelf van te kijken dat het toch lastiger is dan dat ik dacht. Han bleek een goede leerling, want na een paar uur “wennen” kwam hij goed los en vingen we samen 18 schitterende barbelen in barre omstandigheden.

Geef dus niet op als de eerste sessie geen succes oplevert. Het onder de knie krijgen van het gevoel van de aanbeet heeft gewoon tijd nodig…zeker als je niet iemand bij je hebt die van de hoed en de rand weet. Als je de aanbeet eenmaal herkent en snel genoeg reageert, dan kun je makkelijk een leuk aantal vissen vangen.

Neem voor de zekerheid een onthaakmat mee, dat komt de vissen alleen maar ten goede en hou de barbeel bij vorst zo kort mogelijk uit het water. De ogen van de vis zijn erg gevoelig en zouden kunnen bevriezen.

Een ding is zeker, de mensen die het voorrecht hebben gehad om de ultieme vechtjas onder de witvissen aan de haak te slaan in de volle stroming, die weten wat het voor kick het is om barbeel te vangen. Ik heb er de afgelopen jaren behoorlijk wat mogen vangen, maar bij elke aanslag en de run die daarop volgt krijg ik weer datzelfde gevoel in mijn lijf…………….onbeschrijfelijk.

Mochten er lezer zijn met vragen naar aanleiding van dit artikel, stuur dan een mail naar info@totalfishing.nl en ik zal proberen uw vraag te beantwoorden

Leon Haenen