‘Wicked Tuna’ op Gran Canaria (deel 1)

'Wicked Tuna' op Gran Canaria (deel 1)

Door Lucky Luc Mom  
 
Enigszins voorbereid op het bodemvissen op Gran Canaria, zoals gebruikelijk in februari, vertrokken we weer naar dit prachtige zonnige oord. Maar ter plekke bleek de soort van visserij toch wat verschoven te zijn. De grotere tonijnen, zoals de albacore en de grootoogtonijn, waren door het vroegtijdig wat warmere water eerder bij Gran Canaria aangekomen. 
 
Dat werd dus trollen geblazen. Daar heb ik het niet zo mee, want ik heb liever een hengel in de hand, maar dankzij een zeer ervaren bemanning verdwenen al mijn vooroordelen als sneeuw voor de zon en werd het een waar tonijnenbal.
 
Vanuit ons appartement keken we zo op de haven en het strand. Loopafstand 30 minuten.
 
Zoals gebruikelijk doen we de eerste dagen altijd even rustig aan en kijken we goed rond en informeren we her en der wat er te doen is op visgebied. Ik had mijn kanthengel dit keer thuisgelaten om al mijn kansen op groot of byzonder wild in te zetten. 
 
De omstandigheden om vanaf de kant te vissen zijn prachtig maar dit keer zette ik alles in op de boot. Wel het getij in de gaten houden als u onder de rotsen gaat vissen!
 
Toen we bij de haven van Puerto Rico gingen kijken bij de aankomst van alle boten rond de  klok van 15.00 uur, verraste ons de aanblik van de vangst van een aantal grote tonijnen .
 
Aan de met trots in top gehesen vlaggetjes met de afbeelding van een tonijn kun je zien welke boot er die dag het meeste gevangen heeft.
 
De reeds gedode tonijnen worden dan ter plekke getoond aan de bezoekers van de haven die dan in grote getale toestromen. Voor iedere tonijn of andere grote vissoort hebben de schippers een vlaggetje dat dan trots hoog in top wordt gehesen. Zo kun je ook zien welke boot het het beste gedaan heeft die visdag. Aan u is het dan om de beste keus te maken. Maar vangstgarantie bestaat natuurlijk nergens.
 
Onze eerste vissessie was helaas niet succesvol. Hafid van de Cavalier geeft onze Engelse medevisser instructie bij het binnenhalen van de enige tonijn deze dag. Het kan verkeren. 
 
Een dag zegt natuurlijk niets, maar als je iedere dag zeer veel vlaggetjes bij een boot gehesen ziet en bij de andere boten veel minder, ga je je toch afvragen of die bemanning wat speciaals doet. 
 
Maar hij was maar wat blij met deze mooie albacore tonijn. Ik had hem graag willen vangen die dag.
 
Dat was bij ons het geval met de bemanning van de 'Reeltime', voorheen de 'Exploramar' en nu eigendom van Roger Burston. Tezamen met kapitein David Deniz en deckhand Juan Martin vormen deze drie mannen een waar topteam.
 
De Reeltime en de Cavalier liggen gebroederlijk naast elkaar in de haven maar door het aan boord nemen van minder vissers kozen wij nu toch voor de Reeltime.
 
Vooruit vanaf Nederland hadden we onze eerste visdag voor de zekerheid al reeds vastgelegd op de nieuwe 'Cavalier' met kapitein Abraham en deckhand Hafid, waar wij in het verleden zeer goede resultaten mee geboekt hadden. De boekingen worden verzorgd door de bekende Nederlander Hans Kruit die te Puerto Rico woont. 
 
Net buiten de haven worden de leaders snel klaargemaakt, in dit geval door Juan, en gaan ze zo snel mogelijk het water in 
 
Vanuit Nederland is het wat goedkoper, namelijk 70 euro, om de boot voor een trip vast te leggen. Aan de haven is dat 80 euro voor een vistrip van 6 uur. Hetzelfde als de prijs die Roger Burston van de 'Reeltime' hanteert.
 
Maar de meester van de onderlijnen en leaders is toch wel kapitein David Deniz. Zijn knopen laten nooit los. Hier is hij met een wat dieper lopende plug in de weer voor een blauwvintonijn.
 
Het grote en zeer belangrijke verschil is dat Roger Burston een maximaal aantal van zes vissers aan boord neemt en dat vind ik wel zo prettig om te weten. 
 
Hans kan en mag maximaal 10 mensen op de 'Cavalier' meenemen en als hij die bij elkaar krijgt doet hij dat ook en is de boot dus vol. Maar als Hans twee vissers heeft vaart hij ook gewoon uit, zo is hij dan ook wel weer.
 
En dan vanuit het niets giert er een reel en kan Yvonne als eerste de strijd aan met een tonijn.
 
In onze ervaring is het bij deze visserij veel prettiger om met minder vissers aan boord te vertoeven. De eerste dag trollen op de 'Cavalier' werd voor ons helaas geen succes. Ondanks het driftig zoeken naar vis door Abraham en Hafid kwam er slechts een mooie albacore tonijn aan boord en de aanbeet kwam helaas niet aan een van de ons toegewezen hengels.
 
David en Juan staan klaar op het achterdek om de vis te landen en hebben er zichtbaar lol in. Wat een topgasten.
 
Een beetje teleurgesteld stapten we van boord en vroegen ons af wat te doen de komende dagen, omdat de schippers -nu de tonijnen vroegtijdig en in toenemende mate aanwezig waren- niet zouden overstappen op het bodemvissen, wat wij zo leuk vinden.
 
De vis moet snel gegaft worden en dat gaat de ene keer wat netter dan de andere keer. Een keer mis gaffen en dan is je vis weg. Binnen is binnen. Aan boord wordt de vis snel gedood.
 
Natuuurlijk kan je een keer pech hebben op een boot en kun je daar de bemanning daar nooit de schuld van geven, want ze zijn allemaal kundig ter plekke. 
 
En gelukkig was ik daarna ook snel aan de beurt met een prachtige albacore van meer dan 25 kg.
 
 
Alleen als je de dagen daarop bij bijvoorbeeld de 'Reeltime' een veelvoud van tonijnvlaggetjes gehesen ziet ten opzichte van de andere boten, gaat toch het licht weer branden om het nog eens te gaan proberen.
 
Kijk hier voor deel 1

ANDEREN LAZEN OOK