TotalFishing

Weerspiegeling op het water 13

De Shadowman

Door Johan Caneel

Hoe kom je erop! Waarschijnlijk kennen alle vissers het volgende verschijnsel wel. Je gaat met iemand vissen en de één zet de ander te kijk. Alleen die ene vangt en de ander stond erbij en keek ernaar! Die laatste noem ik voortaan de Shadowman, met dank aan een vismaat.

Zo weet ik me enkele van die dagen goed te herinneren. Met Luus maak ik dit soort dingen vaker mee. Zoals die dag op ondiepe kanalen. We visten beide met exact dezelfde plug. Een wat denk je…? Er zit er maar één te vangen en die ander -ik dus!- zit er voor spek en bonen bij.

Zelfde kunstaas, eenvoudig water en slechts één vanger..... en hoe?

De enige vis die ik haak weet de haak te lossen. Ik kan dus landen en fotograferen. Niet dat dit erg is hoor, maar toch…… Hier ben ik dus de Shadowman.

Andersom komen we gelukkig ook tegen en draag ik de titel van Shadowman over. Dit kan ook wisselen tijdens de dag. Zit ik ’s morgens de sterren van de hemel te plukken, valt het ’s middags helemaal stil. Neemt Luus het moeiteloos over en vang ik niets meer. Hoe kan dit? Het is in ieder geval een feit.

Ook hangers kunnen zorgen voor verrassende ontmoetingen, zoals deze sponsen.

Of die dagen dat bij de één iedere vis blijft hangen, terwijl de ander alleen maar lossers heeft. Het kan nog gekker, namelijk dat de één voortdurend vast blijft zitten met zijn kunstaas, terwijl de andere probleemloos vist en vangt. De “hanger” tot wanhoop drijvend. Een wanhopige Shadowman dus.

Lastiger wordt het als je als gids wel weet te vangen, maar jouw gasten het nakijken hebben. Ik heb het liever andersom, zodat ik niets vang en mijn gasten wel. Er is een tussenoplossing en wel door iedere keer de hengel af te geven, zodra er een vist is gehaakt. Dan heb je ineens geen Shadowman meer in de boot. Je kunt stellen dat de boot vangt. Maar niet iedere gast wil dit.

Omgekeerd, dat de gasten wel vangen, maar de gids niet, is lastiger. Men wil de gids toch zien vangen. Met andere woorden, je kunt het nooit zo regelen als het meest gewenst zou zijn. Een kwestie van accepteren dus, omdat je niet kunt kiezen en de maakbaarheid van vangsten zeer betrekkelijk is.

Een kijkje onder water om te zien of er nog wel vissen zijn......

Zo’n Shadowman voel ik me ook als alles tegenzit. Je verliest veel materiaal en er gaat allerhande mis met de boot en/of motoren. Alles komt keurig samen op die ene dag. Je hebt hem niet in zien stappen en toch is hij er; Murphy dus! Hij maakt van jou de Shadowman.

Soms heb je ook van die dagen dat de hele boot wel een Shadowboat lijkt te zijn. Dan doen bijvoorbeeld de vissen absoluut helemaal niets en ben je blij met iedere vis. Gelukkig gaat het doorgaans om het vissen en blijft een visdag altijd de moeite waard.

Dan blijft natuurlijk de vraag hoe we die andere visser of boot noemen. Mij lijkt de 'Sunnyman', die de hele tijd met een stralende smoel in de boot zit en zijn maat de loef afsteekt. En de 'Sunnyboat' wanneer alles buitengewoon goed loopt, want die dagen zijn er ook. Dagen om in te lijsten!

Een superdag met de hele dag door vis op alle dieptes zorgde voor een Sunnyboat.

Ook hier geldt weer dat we beide moeten kennen om te waarderen wat er op onze weg komt. Altijd moeiteloos grote hoeveelheden grote vissen vangen, levert minder voldoening en respect op voor die vangsten. Het optimaal kunnen genieten van die bijzondere dagen dat alles lukt (Sunnydays) zou niet half zo mooi zijn. Het gaat om het kunnen genieten van het vissen zelf.

Donker en licht wisselen elkaar af.

Wat zou het mooi zijn het gewone leven op eenzelfde manier te kunnen beleven. Genieten van het leven zelf, in de wetenschap dat het donkere en zonnige dagen biedt. Extra genieten van uitzonderlijke gebeurtenissen en niet blijven hangen in negatieve gebeurtenissen.

Donker en licht wisselen elkaar af, zoals dag en nacht, maar iedere dag kan nieuwe verrassingen bieden, hoewel je er voor open dient te staan.