Weerspiegeling op het water 10
Dromen
Door Johan Caneel
Waarover droomt een mens zoal? Verlangens zijn voor de hand liggende thema’s. Veelal zullen dit positieve zaken, zijn, dingen die een mens gelukkiger maken als ze worden gerealiseerd. Althans dat is de verwachting, misschien ook wel een illusie. Wat heeft dit eigenlijk met vissen te maken?
Alles denk ik. Eigenlijk vissen alle mensen alle dagen. Allemaal proberen ze doelen te bereiken, dingen te realiseren. Of het nu om financieel gewin, humanitaire motieven of wat dan ook gaat. Altijd denkt men er iets bij te winnen. Ongeacht of het over rijkdom, geluk, macht, geloof of liefdadigheid gaat.
Hier wordt gigantisch gedroomd!
Dromen kunnen ook te maken hebben met zaken die je van streek kunnen maken. Misschien nemen ze wel eens de vormen van nachtmerries aan. Bijvoorbeeld als je wakker schrikt met de gedachte dat er geen vis meer rond zwemt en dat je datgene waarmee jij je zo verbonden voelt, nooit meer zult kunnen aanraken, levensecht bewonderen.
In westerse landen worden we vooral gestimuleerd om onze persoonlijke kwaliteiten in te zetten en te ondernemen. We moeten onze kansen benutten. Tevens moeten we er voor anderen zijn, door te participeren in de maatschappij. De overheid trekt zich echter terug, propageert ze! Met andere woorden, de overheid participeert dus minder!
Gelet op het (vrijwel) onbeantwoord laten van brandbrieven, inzake het in gebreke blijven van de overheid, aan parlementariërs, klopt dit laatste ook wel! Wel de straat op gaan om te belijden en mensen aan te zetten tot stemmen, maar zodra de zetel is binnengehaald onbereikbaar blijken te zijn. Oost-Indisch doof zullen we maar zeggen. Hoeveel vertrouwen kun je daar nog in hebben?
Dromen van droomvissen.
Hoe wordt het als er een grote groep (bijvoorbeeld sportvissers) bedreigd wordt in de realisatie van zijn dromen. Zijn we dan in staat om gemeenschappelijke belangen te bundelen? Hebben we die bereidheid? Wat dat betreft, zijn er bij mij ook al heel wat dromen in duigen gevallen. Al snel ziet men elkaar als bedreiging. Kleinschalig denken in een complexe problematiek drijft 'gelijkgestemden' blijkbaar makkelijk uit elkaar.
Oh ja en dan hebben we te maken met vrijheid van meningsuiting. Dan kun je alles in volledige vrijheid naar buiten brengen om te bewerkstelligen wat jou zo na aan het hart ligt. Mocht je het idee hebben dat je niet gehoord wordt, maar het wel bij het rechte eind hebt, dan kun je naar de rechter stappen, die dan een uitspraak doet volgens de geldende waarden en normen en in de geest van wat rechtvaardig zou moeten zijn!
Helaas heb ik zo langzamerhand het idee dat veel van onze dromen nooit levensvatbaar zullen blijken. Ondanks de aantoonbare onrechtvaardigheid van veel zaken, blijken er voortdurend krachten actief die de '(financiële) dromen' van enkelen verheffen boven die van een veel grotere groep. De complexiteit van de maatschappij die we hebben ontwikkeld maakt rechtvaardige dromen tot kansloze missies, althans zo blijkt het vaak te gaan.
Het korte termijn denken, waartoe we de maatschappij haar toevlucht zien zoeken, is wellicht een oplossing om de complexiteit te omzeilen. Slagvaardig en daadkrachtig optreden, met in stand houding van alle misstanden, is een veel voorkomend verschijnsel. En als dan het kalf verdronken is….., dempt men de (beer)put. Het IJsselmeer heeft als zodanig blijkbaar onvoldoende invloed op het beleid en de verstrekkingen van vergunningen elders. Volgende beerputten dienen zich al aan.
Hoe bestaat het toch dat vergunningen, zonder restricties, worden afgegeven aan beroepsvissers terwijl we niet weten hoeveel vis er nog aanwezig is? Hoe kunnen overheden vergunningen afgeven voor delen van een groter systeem (bijvoorbeeld Benedenrivierengebied), zonder oog te hebben voor het totale systeem. Hoe bestaat het dat (zandwin) bedrijven eveneens vergunningen af kunnen geven, terwijl het om dezelfde populaties vissen gaat?
Hield het hier maar op! Nee het is nog erger, want de instanties die inspecties uit moeten voeren op het nakomen van de regels die wel zijn gesteld, functioneren niet en dus weet men helemaal niet wat er allemaal gebeurt onder water. En onder die blinde overheidsinstanties is één oog koning. En wie mag dat dan wel zijn? Onze alwetende staatssecretaris?
Vangen we over enige tijd alleen nog dit formaat visjes?
Oh ja, die staatssecretaris heeft ook een baas; de minister van economische zaken. Wat zei hij één dezer dagen ook alweer? Het spijt me verschrikkelijk wat er nu allemaal gebeurt, maar aardbevingen of niet, het gas moet eruit! En als het daar niet meer kan, dan maar elders of anders (schaliegas). Kortom het moet er allemaal uit, want het gaat om geld! Dan alle vis er ook maar uit?
Natuurlijk klopt dit niet helemaal, maar het geld is wel doorslaggevend en dat is precies waar het bij de beroepsvisserij ook om draait. Alleen dan wel 'penny wise en pound foolish'!
De economische belangen van de hengelsport worden vanwege politieke motieven weggemoffeld ten behoeve van de instandhouding van iets dat nostalgisch is. Het veen is weg; lang leve de veenkoloniën. De vis is weg; lang leve de beroepsvisserij (en de dood aan de sportvisserij).
Zijn het de onzichtbare krachten die de geschiedenis heeft achtergelaten in de relevante burelen? Het heeft er alle schijn van. Maar wat erger lijkt te zijn, is de halfslachtige houding die de georganiseerde sportvisserij vervolgens aan neemt. En mocht het al zo zijn dat zij wel duidelijke standpunten in zouden nemen, dan vernemen de sportvissers hier weinig van. Blijkbaar is transparantie bij deze materie een onrealistisch woord.
En wij sportvissers maar blijven dromen van betere tijden. Waarbij Nederland wordt geprezen vanwege de mogelijkheden om schitterende hengelsportavonturen te beleven. Het land waar mensen graag naar toe gaan om hun hengelsportvakanties door te brengen. Het land van catch & release, waar de visstand veelbelovend is en blijft. Het land waar duizenden mensen intensief bezig zijn met het in stand houden en verbeteren van de visstand.
Het grote werk waarvoor zonder restricties vergunningen worden afgegeven door een slapende overheid.
Hoe zit dit bij de beroepsvissers? Wellicht dromen zij van geweldige vangsten, netten vol glinsterende en spartelende vissen. Of zien zij in gedachten geld in plaats van vis? Of is er geen plaats voor dromen? Gedane investeringen en benodigde inkomsten om te voorzien in levensonderhoud etc. vereisen immers tonnen vis.
Vis die grotendeels voor een paar centen naar het buitenland wordt verkocht! Wanneer er onvoldoende vis boven water komt heeft men geen bestaansrecht. Of zoals de vissersvrouw uit Urk het zegt: “Wij moeten er van leven”. Wat is het verschil met de hengelsport?
En de mensen die er van dromen dat we alles en iedereen menselijk moeten benaderen, treden mijns inziens ook in een illusie. Door iets te geloven, er welgevallige wetenschappelijke bewijzen aan te knopen (het heilige bewijs!) en dan ieder anders denkend mens als 'vijand' te beschouwen.
Een woordvoerder van de PvdD die de volgende een vergelijking maakt! “Hoe het zou zijn als we onze honden met een haak in de bek aan de lijn zouden hebben…………….” Ooit een vis met een halsband om gezien?
Een vis zonder dromen, zonder ilusies.
In ieder geval denk ik te mogen veronderstellen dat vissen niet dromen, geen illusies hebben. Anderen beslissen over hun lot en ze worden niet gehoord, want dat wordt een lastig verhaal. Temeer daar de meeste mensen geen idee hebben van wat zich onder het oppervlak afspeelt en je hoeft er je hoofd er niet eens voor in het zand te steken om niet te zien.
Dromen is mooi, maar legt het altijd af tegen slinkse politieke en juridische steekspelletjes. Weten hoe de hazen lopen en op het juiste moment schieten, levert in deze wereld aantoonbaar meer op. Zeker op de korte termijn. Dus moeten wij sportvissers het doen met de situatie van het moment. Dat betekent niets anders dan 'dagdromen'.
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
