Weerspiegeling: Mooie vissen in een mooi decor.

Het weer speelt me inmiddels wel parten. Ik ben ondertussen nog één keer alleen op stap geweest en wist toen toch weer een leuk aantal vissen te vangen. Het draait momenteel vooral om snoekbaarzen en af en toe een baars of snoek.

Zoals gezegd is het weer niet altijd uitnodigend genoeg om te gaan. Integendeel zelfs, het dwingt me ook wel eens om thuis te blijven, terwijl ik ontzettend graag wil vissen.

Mooie indrukwekkende vissen vandaag.

Vandaag heb ik uitgezocht, omdat het de beste dag van de week lijkt te zijn. Weinig regen en wat zon, bij een matige wind. De temperatuur zou ook nog redelijk moeten zijn. Ik vraag Oscar of hij zin heeft om mee te gaan. En deze keer lukt het hem om een dag vrij te plannen. De zaken van Lureparts gaan online immers toch wel door. De winkel is open terwijl hij afwezig is. Heel andere tijden dan vroeger bij mijn ouders in de winkel; zo'n zestig jaar geleden!

Ondertussen heb ik vernomen dat Jöran en Han dezelfde bestemming hebben gekozen voor deze dag. Met het oog op de toenemende stroming een logische keuze. Zodra er meer beweging in het water komt, is er doorgaans meer activiteit en dan moet je erbij zijn. Tenminste als dit mogelijk is. Nu ik alle tijd heb, kan ik een dergelijke situatie dus kiezen om te gaan. In mijn werkzame leven was dit ook anders.

Wanneer ik aankom bij de helling is Jöran al bezig de boot klaar te maken voor de tewaterlating. Terwijl ik hiermee ook aan de gang ga, arriveert Oscar en even later komt Han ook aanrijden. Het is direct al gezellig en we hebben er allemaal zin in. Toch vergt het weer nog wel wat doorzettingsvermogen. De regen blijft met vlagen komen en de eerste uren zullen we niet helemaal droog blijven. De dreigende luchten laten hier geen twijfel over bestaan.

De eerste is binnen.

Vrijwel tegelijk zijn beide boten gereed voor de afvaart. Omdat ik zie dat Jöran aanstalten maakt de eerste de beste stek te benutten, vaar ik door naar de volgende stek. De stroom valt me nog een beetje tegen, maar is toch aanzienlijk beter dan we de laatste tijd gewend zijn. Het duurt nog geruime tijd voordat we succes hebben. Tevens hebben we dan een betrouwbare indicatie over de diepte waar we actieve vis kunnen verwachten.

Oscar wijst ons de weg en haakt een fraaie snoekbaars rond de vijf meter diep. We zijn zo van de nul af en weten dat ons doorzettingsvermogen zich zal lonen. Zeker in het begin moeten we nog flink wat regen trotseren. In de wetenschap dat dit gaandeweg de dag minder moet gaan worden, zetten we nog een poosje door.

Een paar kanoërs passeren ons, om niet veel later terug te keren. Ik kijk enigszins verwonderd naar een stel blote benen van één van hen. Mij niet gezien hoor. Maar er zijn nog wel meer staaltjes van kou trotserende activiteiten te bedenken, zoals die van mijn echtgenote die op dit moment elders het water is ingedoken, om het jaar rond te zwemmen in natuurwater. Ik kies toch maar voor een flink pak warme kleren om te kunnen blijven vissen.

Zo'n vis zorgt wel voor een flinke dril.

Wanneer het een poos rustig blijft en we gestoord worden door passerende schepen, besluiten we te verkassen. Aangekomen op de volgende stek, vaar ik stroomopwaarts een talud op en daar slaat Oscar direct vast op een keiharde aanbeet. De hengel toont aan dat het om een serieuze vis gaat. Nadat ik de boot in de stroom voor anker heb gelegd, houd ik het schepnet gereed.

Daarin kan even later een indrukwekkende snoekbaars worden geland. Het doet ons denken aan pak weg twee jaren geleden op deze zelfde stek. Toen vingen we hier zelfs een negentiger. Deze vis zal rond de 70 cm zijn. We zijn helemaal in onze nopjes en weten direct dat er vandaag meer mogelijk is. Voor mij is het echter vooral veel varen. De wind in combinatie met de stroming verlangt veel aandacht. En die aandacht gaat ten koste van het vissen, zo merk ik wel.

Zo willen we wel even doorgaan.

Niet veel later is het al weer raak bij Oscar en kan hij de tweede snoekbaars van formaat binnen halen. Wij voelen ons weer in een gelukzalige flow. Hier hadden we ons op verheugd en dan is het helemaal super als het uit mag komen. Althans bij Oscar, want voorlopig ervaar ik geen enkele aanbeet. Het feit dat hij ze wel vangt, geeft in ieder geval aan dat de schipper wel de juiste stekken weet te vinden.

Omdat het bij deze twee vissen blijft, verkassen we opnieuw. En ook nu weet Oscar een mooie vis te vangen. Niet veel later raakt hij echter vast. En als ik probeer de boot goed te positioneren, raakt zijn lijn in de schroef. Het resultaat is een gebroken lijn en lijn in de schroef. Gelukkig slaagt Oscar erin om deze te verwijderen en kunnen we weer verder.

De verbazing over de formaten blijft.

We vissen hier een heel stuk uit en ervaren nu ook enkele aanbeten die we niet kunnen verzilveren. De diepte blijft wel kloppen, want tussen de vijf en zes meter krijgen we beet. Het duurt nog enige tijd voordat ik mijn eerste vis mag vangen. En dan is het direct een andere soort. Je blijft je verbazen. Ik ben blij met de snoek die mijn shad heeft weten te waarderen.

Dan ben ik enige tijd later weer aan de beurt. De beuk op de hengel heeft zich vertaald in een stevige dril, die uitmondt in de vangst van een mooie snoekbaars van 70 cm. Maar bovenal is het een hele stevige vis, die nog groter oogt dan die werkelijk is. Echt een vangst waar je weer super blij van wordt.

We doen er ook nog een snoek bij.

Hierna is het even buffelen. Er volgen nog een paar aanbeten, maar deze resulteren niet in een vangst. Even zo'n periode dus, waarin de vissen net niet hongerig genoeg zijn. En dit terwijl we vandaag meerdere vissen hebben gevangen waarbij de grote shads volledig waren geïnhaleerd. Het blijft dus vissen! Toch hebben we er ondertussen zo'n 10 stuks mogen vangen.

Terug naar de tweede stek van vandaag, ervaren we evenmin veel activiteit. Op het talud waar Oscar zijn tweede vis ving, ervaar ik een droge tik. Omdat het daarbij blijft ga ik op herhaling en nu haak ik een vis. Althans ik krijg de shad dubbel gevouwen terug. De derde keer is scheepsrecht en nu komt de boosdoener binnen. Weer een mooie snoekbaars, hoewel niet zo groot als de indrukwekkende exemplaren die we eerder hebben mogen verwelkomen.

Uiteindelijk ook loon naar werken.

Omdat het ondertussen donker begint te worden, varen we terug. De wind is ook verder afgenomen en de zon creëert een mooie horizon. Ik wil het eigenlijk nog een keer op onze eerste stek proberen, maar zie daar vanaf als blijkt dat we wind deze stek nog aardig in zijn greep heeft. Daarom stoom ik direct door in de richting van de helling.

Daar zien we Jöran en Han ook nog bezig. Zij blijken juist de andere richting te zijn gegaan en hebben ook een mooi aantal vissen kunnen vangen. Ze geven aan dat het allemaal kleinere exemplaren waren, terwijl wij wel enkele kneiters hebben mogen verwelkomen. Op deze plek weet Oscar prompt achter elkaar nog twee vissen te vangen en vinden wij het welletjes.

Mooier werd het niet.

Ik heb nog wat foto's genomen om de mooie afsluiting van deze dag in herinnering te kunnen houden. Bij de helling loopt alles weer gesmeerd en vertrekt Han als eerste. Een verstandig besluit, gelet op de reis die hij nog voor de boeg heeft. Oscar volgt even later.

Terwijl Jöran nog de laatste hand legt aan het vast zetten van de boot op de trailer, besluit ik te vertrekken. De zon is ondertussen zover gezakt dat de het donker begint te worden en dit is voor mij reden om de auto in beweging te brengen. Op naar huis, naar de kachel en een kop warme koffie. Een mooi vooruitzicht na een geslaagde visdag.