Door Fishing Guide Johan
Door het slechte weer een paar weken terug, kwamen we op deze datum uit. Het zou droog en zonnig zijn. Dit was de ene kant van het weer. De andere kant was de harde en koude wind. We lieten ons niet weerhouden. We spraken af bij een rivier. De nieuwe helling lag mooi beschut en daar moest het gaan gebeuren.
Ik was mooi op tijd en had de boot reeds naast de steiger liggen toen de mannen arriveerden. Ik vroeg hen de auto zo te parkeren dat er nog een auto met trailer bij kon. Toen we van het water kwamen stond daar natuurlijk wel een personenauto geparkeerd en een auto met trailer langs de smalle toegangsweg. Ach ja, je kunt niet alles regelen.
Wij zaten even later op het water. De mannen hadden het e.e.a. aan materiaal meegebracht en zo voeren we de rivier op. Deze stroomde nog enigszins en dit stond mij wel aan. We gingen eerst slepen op het midden van de rivier. Dit bood de gelegenheid nader kennis te maken en te ervaren wat trollend vissen inhoudt. Dit vanwege het gegeven dat deze dag vooral in het teken stond van ervaren en leren.
Ik had geen hoge verwachtingen van het slepend vissen, omdat de vissen nog diep lagen de laatste tijd. Bovendien liggen de meeste vissen waarschijnlijk nog op de diepe gaten langs de rivier. In ieder geval leverde het slepen niets op, behalve dan dat we op deze manier mijn volgende stek bereikten. Daar waar we konden verticalen of wel diagonalen.
Daar is die dan en o zo welkom.
Een andere boot deed het ons voor en wij zagen een snoekbaars geland worden. Niet veel later haakte ik ook een vis, maar deze ging verloren. Bij nader inzien doordat de stinger, van gevlochten lijn, was door gebeten. Tja op oudere shads laat ik de vroegere montage vaak zitten. De nieuwe stingers zijn van stalen onderlijnen gemaakt en daarmee loop ik dit risico niet.
Niet veel later haakt één van mijn gasten een vis en deze komt wel binnen: een snoekbaars. Ik ben er blij mee, want de omstandigheden zijn niet optimaal. De harde wind vereist stuurmanskunst om goed te kunnen vissen. Helaas blijft het bij deze ene vis en daarom vaar ik een heel stuk terug. Dit moet met een flinke snelheid tegen de wind in, om te voorkomen dat we kletsnat worden.
Dan proberen we het met ondiep slepen, iets waar ik niet echt in geloof. De vissen zitten mijns inziens nog niet in de oeverzone. Hoewel er één aanbeet wordt verondersteld, vangen we niets. Voor de zekerheid proberen we hetzelfde traject nog een keer, maar ook nu zonder respons.
Wolken, zon, wind en golven: hierbij kun je echt uitwaaien!
Dan zoek ik het verderop en gaan we werpen, een plek een beetje uit de wind. Maar ook dit levert niets op. En daarom gaan we andermaal diep slepen op het midden. Dit houden we geruime tijd vol en dan besluiten we terug te gaan naar de stek waar in de ochtend wel actie was. Helaas vertoont deze stek nu dezelfde passiviteit als elders en besluiten we terug te slepen naar de helling.
Vlak voor de helling loopt er nog een plug vast en deze gaat helaas door lijnbreuk verloren. Dan vinden we het welletjes. We meren de boot aan aan de steiger en even later kan deze het water uit. We hebben een heerlijke dag op het water gehad. De juiste kleding droeg daar aan bij, want anders was het erg koud geworden. De vissen hopen we in juni nog eens aan de tand te gaan voelen, om te vernemen wat hen er nu had weerhouden onze aasjes te belagen.
Twee dagen later, na twee gidsdagen geschrapt te hebben, belsloot ik het er alleen op te wagen. De wind maakte de tocht naar de stek in de luwte wel even een dingetje. Ik moest de regels van RWS oprekken. Het ging echt niet anders, met de harde wind tegen. Als je dan vooruit wilt kunnen kijken, moet de boot toch echt in planee en dus harder dan de meetinstrumenten van RWS toestaan, c.q. de betreffende ambtenaren.
Gelukkig ging alles goed en bereikte ik de beoogde stek. En ik was niet de enige. Kort na mijn aankomst vertrokken er achter al weer een paar boten. Wat had dit te betekenen? Daar kwam ik snel achter. Op die ene aanbeet op de steunhengel na, die wel een snoekbaars opleverde, gebeurde er de hele dag niets meer.
Slechts één snoekbaars per dag, dit is slecht voor het gemiddelde.
Ik sprak nog een andere "kapitein", die ze vandaag evenmin kon vangen, terwijl het een dag eerder juist heel goed was, zo liet hij weten. Terug bij de helling, hielp ik een collega de boot op de trailer te krijgen, want met die harde wind viel dat niet mee. Een touw aan de achterzijde was daarbij een handig hulpmiddel. Dan merk je ook weer wat al die achterliggende jaren aan ervaring hebben opgeleverd.
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
