Weerspiegeling 65 :  De zomer komt terug, de vissen zijn weer met vakantie.

Het is al weer twee jaar geleden dat Georg voor het laatst bij mij instapte, samen met Mark. Ondertussen hebben we elkaar wel ontmoet, maar het vissen zat er even niet in. Nu zijn verhuizing achter de rug is, kan hij er weer op uit en is er bovendien ook wel aan toe. En daarom maken we er een echt uitstapje van.

Om vooral niet te laat te zijn, is hij vanochtend vroeg vertrokken en staat hij een half uur eerder dan gepland voor de deur. Tja met zoveel "Baustellen" is het lastig plannen en neem je het zekere voor het onzekere. Nu eerst aan de koffie en bijpraten. Dit kunnen we voortzetten op het water en dus vertrekken we niet veel later.

Aangekomen bij het water, constateren we dat hij hier niet eerder is geweest. Toch leuk om weer eens een andere stek te leren kennen. De wateren waar we eerder zijn geweest, leveren op dit moment slechte resultaten en dan ga je dus daar heen waar je meer vertrouwen in hebt. En zo beginnen we slepend onze weg te zoeken. Overigens in de andere richting dan de voorgaande keren dat ik hier was.

Zonder geluid is het al erg genoeg, zoveel vogels zijn het er.

Hetgeen we voorlopig niet kunnen is vangen. Er gebeurt helemaal niets daar onder water. Boven water zien we een geheel ander beeld en dit is toch wat strijdig. Het is boven water een herrie van hier tot ginder. Duizenden vogels vliegen voor ons op. Om de grote schepen en jachten geven ze geen zier, maar met ons vissers hebben ze het niet op.

Op enig moment gaan we, evenwel bij gebrek aan signalen, over op verticalen. En ook nu laten de vissen het afweten. Talud op, talud af, naar het midden van de rivier, het maakt allemaal niets uit. Dus weer slepen om elders ons geluk te beproeven. En warempel er komen twee mini baarzen te voorschijn. Maar het blijft kneuterig. De vissen zijn blijkbaar weer met vakantie.

Een flinke vis, toch wel.

Bij een zandput aangekomen, goot ik het over een andere boeg. We slepen met groot en dieplopend aas. Ondertussen zet ik waypoints op de plaatsen waar ik veel vis bij de bodem zie liggen. Dan komt er plotseling de dreun waarnaar we hebben uitgezien en kan ik aan de bak. De hengel die achter in de boot staat, moet nu de strijd aan gaan met een hard vechtende vis.

Wanneer deze in de oppervlakte komt, valt het formaat een beetje tegen. Tegelijkertijd dwingt zo'n vis dan extra respect af, want knokken kan deze vis wel! Wanneer deze in het net naast de boot ligt, maken we in de boot alles gereed voor de finale landing. Dan kunnen we platen schieten en laten het daar  bij. Gemeten wordt er niet; het is gewoon een schitterende vis, die al snel weer het diepere water opzoekt.

Boven water was er voldoende leven in combinatie met vele kleuren.

Wanneer verdere aanbeten uitblijven, vissen we verticalend de waypoints af. Ook nu levert dit helaas niets op en daarom verlaten we de put en slepen verder. De stugge hengel van Georg vertaalt de aanbeten echter niet altijd even goed en dit veroorzaakt wel eens twijfel. Zodoende gaan er vissen verloren en komen er een paar baarzen binnen, die desondanks zijn blijven hangen.

Dan klapt mijn hengel langs de oever dubbel en kan ik een flinke baars drillen. De boot is inmiddels stil komen te liggen en daarbij heeft een snoek de stijgende plug van Georg gegrepen. Zo staan we beiden met een kromme hengel. Dan mag Georg twee vissen aan de camera showen, want dit is hem wel toevertrouwd.

Daar staan we dan weer met een double hookup.

Hierna moeten we weer geruime tijd geduld hebben. Omdat we bij de helling nog tijd over hebben vaar ik nog een stuk door. Daar ontmoeten we een veerboot, die enigszins in de weg ligt en dus haal ik de snelheid uit de boot. Ook nu levert dit direct actie op, want andermaal wordt een stijgende plug gegrepen door een snoek, Hier valt dus een les te leren!

Blijkbaar zijn we gadegeslagen door veerbaas "Herman". Wanneer ik een vrachtwagen de pont op zie rijden, staat daar iemand te gebaren. In eerste instantie denk ik dat de vrachtwagenchauffeur aanwijzingen krijgt, tot het tot mij doordringt dat het het voor mij is bedoeld. Herman staat enthousiast te zwaaien en ik reageer niet minder enthousiast terug.

Ook een vis die er mag zijn toch!

Dan bedenk ik dat de veerboot in de weg ligt en gebaar dat hij uit de weg moet gaan, omdat ik er langs moet. De reactie is passend. Herman laat me weten dat hij toch groter en sterker is dan ik. Inderdaad met zo'n schip kun je walvissen gaan vangen. We begrijpen elkaar heel goed en vermaken ons.

Niet veel later keer ik de boot en gaan we terug. Het is mooi geweest en bovendien wacht ons een reservering bij een restaurant. Een heerlijk vooruitzicht na zo'n visdag. Thuis gekomen wordt er van kleding gewisseld om in gezelschap van Greetje naar ons eet-adres te gaan.

Het blijven indrukwekkende bekken, vol met tanden!

We worden gereden in de nieuwe aanwinst van Georg, een indrukwekkende BMW met ontelbare toeters en bellen. Het heeft wat gekost, maar dan heb je ook wat. Na een heerlijk diner kunnen wij relaxed onderuit zakken, terwijl Georg zich in zijn droomauto huiswaarts beweegt. Na een hele lange dag is hij ook blij weer thuis te zijn