Weerspiegeling 49 : In de loop der jaren kwam het één en ander langs.

Door Fishing Guide Johan

Nu we thuis "opgesloten" zitten, is het een goed moment om je te bezinnen op het leven. Wat allemaal normaal leek, is het ineens niet meer.  Het vooruit kijken en plannen is ineens geen vanzelfsprekendheid meer.

De boekingen voor het gidsen in de tweede helft van maart in 2020 worden allemaal geschrapt. Onze reis naar de Canarische Eilanden wordt tijdig in de koelkast gezet, zodat we geen schade oplopen wegens de onvermijdelijke annuleringen wegens de crisis. Onze agenda's worden volledig leeg gemaakt. Een ander leven heeft zich aan ons opgedrongen.

We kunnen weer jaren vooruit, ook al is het nu crisis.

Het terugkijken, daarvoor is nu wel volop gelegenheid. Niet om te blijven hangen in nostalgische verlangens, maar wel in het besef hoe snel alles voorbij ging en "wat het je heeft gebracht" of misschien wel "wat het heeft gekost".

Een blik die wel dertig jaar terug gaat en waarbij tien auto's en 6 boten (exclusief de belly boten) de revue passeren. Ongelofelijk toch! Iets waar je met het oog op de huidige wereldproblematiek betreffende duurzaamheid en milieu ook vraagtekens bij kunt zetten.

Op weg naar Denemarken in 1991

De Rana was de eerste boot, die van een particulier werd gekocht. De trailer was een zelf gebouwd exemplaar, die al snel verschijnselen van roest vertoonde. De motor bleek niet erg betrouwbaar en werd ingeruild.

Deze ervaringen waren belangrijk voor de keuzes die daarna werden gemaakt. Zo bleek dat ons gezin niet zat te wachten op een tochtje met de boot. Het was echt mijn ding en daardoor werden de keuzes daarna eigenlijk uitsluitend ingegeven door mijn behoeften.

In die tijd kwam het hoge water van 1995 voorbij en werd Tiel geëvacueerd. Het gaf eigenlijk wel een goed gevoel een boot bij huis te hebben, maar wij moesten vertrekken en namen mee.... zowel de boot als de caravan.

De evacuatie in 1995 in beeld.

De caravan werd uit de winterstalling gehaald, want je weet maar nooit. En zo gebeurde het dat de familie met twee auto's vertrok naar veiliger oorden. Wat een zotte vertoning eigenlijk. De boot achter de auto van Greetje, met in de boot onder meer onze fietsen en de caravan achter de Peugeot.

Omdat deze boot weinig werd gebruikt, mede bij gebrek aan een vaste vismaat, ging ze van de hand. Het was niet vanzelfsprekend dat er direct vervanging kwam. Maar op enig moment ging het er toch van komen. De "Oldtown" kano deed zijn intrede, Deze werd voorzien van een elektromotor. Het vervoer vond op de auto plaats, wat nog niet zo makkelijk was.

Een mooie combinatie om om mee op vakantie te gaan.

In combinatie met de caravan was het wel een mooie aanwinst. Ik had geen trailer nodig en kon er prima alleen mee op stap. Al hoewel!! Het bleek toch minder makkelijk dan gedacht. De wind speelde mij behoorlijk parten en er waren extra latten nodig op het dak, vanwege de breedte. Daarom kwam een lichte trailer in beeld. Maar wel eentje waar ook een kleine boot op moest kunnen. Een vooruitziende blik dus.....

In de vaart der volkeren, volgden de boten elkaar op.

Op zich was dit een goede oplossing, maar voor twee vissers niet de ideale oplossing om samen het water op te gaan. En dus kwam er een Quicksilver 410 met een 4 pk motor. Wat een vooruitgang! Harry, een inmiddels overleden achterbuurman en vismaat, maakte er een prachtige bodem van hardhout in en ik plaatste nog twee echte visstoelen. Na enige tijd werd de 4 pk Mariner vervangen door een 8 pk Mercury.

We konden de boot zo van de trailer pakken en door het riet schuiven. De buitenboordmotor erop en varen maar. We hebben veel plezier gehad van deze boot. Aan de auto's die toen nodig waren, hoefden nauwelijks eisen te worden gesteld en dat zou voorlopig ook zo blijven.

Inspectie door Piet Driessen van de Duroboot

Omdat de Quicksilver een heel laag boord had, was het op groter water toch een waagstuk en daar houd ik niet zo van. Bovendien werd de aantrekkingskracht van groter water steeds sterker. Vandaar dat er werd omgezien naar een boot met een hoger boord en daarmee kom ik bij de Duroboot. Andermaal een geweldige sprong vooruit, mede omdat het obstakel van de bank in het midden ontbrak.

Te water lating bij een Total Fishing dag.

En opnieuw bleek dat de lijst van wensen niet eindig was. De 8 pk werd vervangen door een 20 pk Honda. Zo, dat was me een combinatie! Zo'n lichte boot, twee personen erin en dan meer dan 40 km per uur kunnen varen. Samen met vismaat Luus hebben we jarenlang ontzettend veel plezier gehad van deze boot. Deze kon ook vrijwel overal vanaf het kantje het water in.

Toen kwam het moment dat ik besloot om visgids te worden. Tja en als je dan slechts één gast kunt meenemen, heb je wel een ernstige beperking. En zoals het vaker gaat bij mij, kwam de Princecraft op mijn weg. Yvo had deze van Han gekocht, maar deed hem weg toen een Tomasco bij hem in beeld kwam. Omdat er slechts twee stoelen in zaten, werd door een deskundige vismaten een derde stoel geplaatst en kon ik aan de slag.

Onderweg met de Princecraft.

Omdat de kortstaart buitenboordmotor niet voldeed, kwam er een 30 pk langstaart op de Princecraft en ging ik een jaar experimenteren met het gidsen. De auto's voldeden nog steeds. Toen ik een jaar bezig was en zag dat er potentie in het gidsen zat, keek ik bewust naar de beperkingen van deze boot en besloot op zoek te gaan naar een lange termijn investering.

Zoekende bij onder meer Lund, Alumacraft, Starwelt en Marcraft, kwam ik in gesprek met Henk Simonsz. Hij wilde nog eens een andere boot laten bouwen en de zijne wel verkopen. Deze Tomasco was enkele jaren eerder op de Visma onthuld en daar stond ik me toen aan te vergapen met de gedachte "dit is voor mij niet weggelegd". Maar toen ik mijn lijstje met de vergelijking tussen de verschillende boten had uitgebreid, kwam de Tomasco wel heel duidelijk boven drijven.

De perfecte stal voor de Tomasco

En zo kon het gebeuren dat ik een paar maanden later met de Tomasco op de trekhaak van de Peugeot 406 uit Stiens vertrok. Dit had ik tot voor kort nooit voor mogelijk gehouden. Het gidsen ging een nieuwe fase in. De boot paste qua breedte nog net in de schuur die ik had laten bouwen. Wel was deze inmiddels langer en dicht gemaakt. Een perfecte stal voor deze nieuwe aanwinst.

Een droom is in vervulling gegaan.

Mijn gasten waren ook enthousiast en welgemoed ging ik onderweg. Tot die keer bij de Mookerplas. De geweldige trailerhelling was met fijn zand overdekt en daar had de voorwiel aangedreven Peugeot serieuze problemen mee. Het gewicht van de boot vroeg duidelijk om meer trekkracht. Met wat hulp van omstanders lukte het wel, maar zo wil je niet gidsen.

En zoals eigenlijk altijd, breng ik dit bij de garage ter sprake, waarop de receptionist zegt, kijk daar buiten staat de auto die je zoekt. Een vierwiel aangedreven Subaru die op gas reed. En zo kon het gebeuren dat ik niet veel later met Subi onderweg was. Alweer een gigantisch stap vooruit. Een jongensdroom was uitgekomen: een soort jeep met een boot er achter.

Met deze combinatie werden meer dan 500 tewaterlatingen gerealiseerd.

En zoals altijd ontwikkel je nieuwe wensen tijdens het gebruik en werden zowel de Minn Kota als de Honda vervangen. De co-pilot functie van Minn Kota is perfect. De 30 pk Honda werd ingeruild voor een nieuwe Honda 50 pk om sneller in plane te komen.

Toen sloeg het ongeluk toe. De motor van Subi had teveel geleden onder het gebruik van gas als brandstof. Dit resulteerde in vervanging van de motor en het uitbouwen van de gasinstallatie. Dit was een forse tegenvaller, maar daarmee was het probleem wel verholpen.

Die AWD is inmiddels wel onmisbaar gebleken. Geen enkele helling hoeft buiten beschouwing te worden gelaten. Slechts één keer, op een hele stijle helling, ging de auto glijden bij het oplieren van de boot. Met een paar blokjes achter de achterwielen was dit euvel verholpen.

Later werd de Min Kota Ulterra aangeschaft en heb ik de mogelijkheid om ook het te water laten en het inhalen van de motor op afstand te regelen. Ideaal ook bij de 1,5 meter economie.

Ondertussen gaan de jaren voorbij en kijk je vooruit, althans voor zover het ons mogelijk of dat zinvol is. Nu we midden in deze crisis zitten, weten we beter. Niets is zeker!!  Dit neemt niet weg dat ik heb besloten nog een aantal jaren door te gaan met het gidsen en dat het niet verkeerd zou zijn om de auto te vervangen. En zie daar! Deze auto dient zich gewoon aan en betekent een zoveelste mijlpaal in mijn bestaan.

Wij wilden bij het ingaan van de "intelligente lockdown" een wandeling maken in een rustig gebied.  En in die flow overkwam ons de ontmoeting met onze nieuwe auto. Zo heb ik het althans ervaren. We parkeerden op een zondag bij een garage om vandaar uit onze wandeling te beginnen.

Ik ben nauwelijks in auto's geïnteresseerd, maar "moest" daar ineens toch even in de showroom kijken. Toen zei ik tegen Greetje: "volgens mij staat onze nieuwe auto daar". En twee weken later hebben we onze Subaru Forester van dertien jaar oud omgeruild voor het exemplaar dat acht jaar jonger is en bovendien onze eerste automaat.

Het traileren getest.
Helaas maken we er wegens de lockdown nog weinig gebruik van.  Omdat testen momenteel heel belangrijk wordt geacht, hebben we de lockdown wel benut. We hebben het traileren getest en dat ging perfect.

Samengevat komt het er op neer dat in dertig jaar heel veel is gebeurd wat het vissen met de boot betreft. Inmiddels is het dus gidsen met de boot geworden en kun je zien dat er heel veel mogelijk is en achteraf gezien eigenlijk nauwelijks te bevatten.

Ten slotte zou ik willen zeggen: Keulen en Aken zijn niet in één dag gebouwd. Met andere woorden, heb geduld en benut de kansen die zich voordoen. Houd verder rekening met tegenslagen en realiseer je dat deze weer nieuwe stappen mogelijk maken. Het leven bestaat uit kansen en keuzes. Die benutten vanuit een gerichte focus, kan heel veel opleveren.

Aan één voorwaarde ontkom je echter nooit en dat is een goede gezondheid. Wees daar heel erg zuinig op. Je ziet nu met Covid 19 hoe zorgvuldig je daar mee om dient te gaan en dan nog heb je geen garanties. Carpe Diem dan maar.

(Carpe diem is een Latijns spreekwoord dat Pluk de dag betekent. De zinsnede is afkomstig van de Romeinse dichter Horatius)