Weerspiegeling 25: Een cum laude geslaagde visdag, inclusief catering.

Door Fishing Guide Johan.

Omdat ik deze week nog een keer het water op wilde, vroeg ik Jöran of hij/zij zin en of tijd hadden om een dag samen te gaan. Deze vraag resulteerde er in dat Ann-Christin en Jöran deze dag om 7.15 uur voor de deur stonden. Ik had de auto en boot al klaar staan en toen hun spullen waren overgepakt, reden we naar onze bestemming.

Gek eigenlijk dat de drang om te gaan vissen zo groot kan zijn. Morgen staat er al een afspraak met Luus gepland en donderdagmiddag was ik ook niet meer te houden. Daaraan waren dagen van intensieve administratie en dergelijke vooraf gegaan. Veel binnen zitten dus, maar ook wel in de tuin bezig geweest. Enfin, ik geef er maar aan toe, want ik ben gepensioneerd.

Gisteren was ook wel leuk, even in de wijk met wat kunstaas wezen werpen. Eerst was er helemaal niets te beleven in erg ondiep en helder water. Aan een groter en minder helder water zat een karpervisser. Voordat ik daar was, had ik al een aanbeet van een klein snoekje. Nadat ik de karpervisser was gepasseerd en geïnformeerd had waar zijn lijnen lagen, ging ik opnieuw aan de slag met een skitterbait. En warempel een snoek van zo'n 65 cm hapte genadeloos toe. Na meerdere sprongen kon ik de vis met de kieuwgreep landen.

Het vervolg bleef zonder succes. Toen ik terug was op de plek van de eerste vangst, ving ik op een ander stukje kunstaas weer een snoek. Ik ben er eigenlijk wel van overtuigd dat het dezelfde was.

Terug bij de karpervisser, raakten we in gesprek. Prompt liet hij me een foto van een grote goudkarper zien, die hij in de nacht had gevangen. Daarna had hij hem in een sierwater in het winkelcentrum gezet...............??

Maar nu verder met deze visdag. Na een half uur rijden, kwamen we op onze bestemming. Met een paar ervaren bootvissers was de Tomasco even later te water gelaten en konden we direct aan de slag. Later bleek dat er meer collega's hun auto en trailer hier hadden achtergelaten.

Twee top vissers, die ook het kleine eren.

Ann-Christin en Jöran kennen het water ook goed en weten dan ook welk kunstaas succesvol kan worden ingezet. Met als gevolg dat ze al na enkele meters allebei een baarsje vingen. Tja kennis van het water is wel degelijk relevant.

Nadat we nog enkele baarzen hebben gevangen, komt daar plotseling die klapper op de hengel waar we van dromen. Ik kan zelf aan de bak en na een mooie dril kan de forse snoekbaars worden geland. Zo dat is een mooie opsteker, want zo vaak vangen we hier geen snoekbaarzen.

We krijgen heel wat aanbeten en onze verwachtingen nemen toe. Zeker als Jöran de vissen uit de lucht gaat plukken. Als vogels, als futen en aalscholvers,  onder water gaan zwemmen, waarom dan geen vissen die in de lucht vliegen.

Wel zo gezellig.

Al snel wordt mij cappuccino en een heerlijk appeltaartje voor gezet. Dat is nog eens een verwennerij. En het zou alleen maar erger worden. Het was echt genieten en daar deed de regen niets aan af. Mijn nieuwe pak lijkt het allemaal goed te doorstaan en Jöran en Ann-Christin hebben altijd nog een paraplu. Wel zo gezellig toch.

Ook het aantal snoeken stijgt

Terwijl we zo bezig zijn, zien we ook het aantal snoeken stijgen.  Ook bij het verticalen laat een snoek zich verleiden, evenals een baars. Het is wel zo leuk als je gevarieerd kunt vissen en dan ook nog verschillende soorten kunt vangen.

Geleidelijk wordt het droger en kunnen we meer ontspannen. De wind is echter wel erg stevig. Dit wisten we van te voren en mede daarom hebben we gekozen voor dit water, waar je eigenlijk altijd voldoende beschutting vindt. Bij het verticalen was het wel eens lastig, maar tegen de wind in varen met de Minn Kota is dan een prima oplossing. Het verticalen was overigens geen prijsschieten, want er moest veel geduld worden uitgeoefend.

Het moment van de lunch dient zich aan en de keuken wordt ingericht. Ik kan kiezen uit (heerlijk) brood met diverse soorten beleg. Ann-Christin deelt uit en ik neem al het lekkers dankbaar aan. Een sapje erbij en het is helemaal volledig. Later herhalen we dit ritueel om de hongerige magen stil te houden. Als ze te veel gaan knorren, zouden de vissen immers verjaagd kunnen worden.......

Zo ziet een echte baarsvisser er dus uit.

Hoewel we veel met klein kunstaas vissen, gaan er af en toe grotere stukken te water. Zo presenteert A-C de vissen een grotere Wobshad. En hoewel er ook een vis verloren gaat, weet ze er ook een vis mee te arresteren.  En zo glijdt de dag voorbij. En de catering gaat maar door, Candy's en cappuccino worden verorberd.

Omdat er candy's over zijn stelt Jöran voor deze toe te kennen aan degene die de volgende snoekbaars vangt. Blijkbaar hebben A-C en ik hem niet goed begrepen, als blijkt dat onze vissen, een baars en een snoek, niet opwegen tegen de "nul" van Jöran. Blijkbaar telt een snoekbaars dan voor nul!? Wij gunden hem deze zoete hap echter van harte omdat wij er één genoeg hadden.

Gedeeld plezier telt dubbel.

Een verticaal gevangen snoek geeft ons aanleiding om samen te poseren en Jöran lijkt de beste baarsvisser. Hij vangt dan ook forse exemplaren, althans voor dit water. We weten dat elders grotere baarzen zwemmen, maar hebben vandaag dus heel bewust voor dit water gekozen. En we zijn hartstikke blij dat we deze keuze hebben gemaakt.

Op herhaling.

Want ook wat het aantal soorten betreft, hebben we niet te klagen. Naast de snoeken, baarzen en een fraaie snoekbaars, weet Jöran ook nog een roofblei te vangen. Omdat we niet alle vissen fotograferen, komt deze in dit verhaal niet in beeld. In mijn vangstregistratie wordt de vis wel vermeld.

Terug bij de helling hebben we onze spullen al snel ingepakt en kan de boot weer uit het water. Vele handen maken ook nu weer licht werk. En dan kunnen we weer naar huis, waar de boot vrijwel droog weer de schuur in kan. De accu's weer aan de opladers en op naar de volgende visdag. De herinnering aan deze dag zal nog lang blijven. Voor de statistieken: de teller stond op 29. We vingen 6 snoeken, één, snoekbaars, één roofblei en 21 baarzen. Iets dat ons niet alle dagen lukt.

Goed ingepakt houden we het lang uit en anders is er altijd nog een paraplu.