Omdat onze vorige afspraak geen doorgang kon vinden, kwam nu de vraag "Sind wir morgen zum Angeln verabredet?" Deze vraag kon ik volmondig met ja beantwoorden. Ik stond nog in twijfel waar we zouden gaan vissen, maar had besloten daags ervoor nog een water aan de tand te voelen. Omdat dit geen succes werd, qua vangst althans, stelde ik een andere locatie voor.
Daarmee kon JP instemmen, hoewel hij iets later zou komen dan normaal. Dit deed me aan mijn eigen werkzame leven denken. Een gepensioneerde vismaat kon het maar moeilijk verkroppen als ik te laat op kwam dagen. Voor mij was het na een drukke werkweek echter een hele opgave om vroeg uit mijn bed te komen, zelfs als het om vissen ging.
Ik heb er geen moeite mee om iets later te beginnen. Dan hoef ik me evenmin te haasten en zo stond ik mooi op tijd alles in gereedheid te brengen bij de helling. Toen ik een kijkje bij de helling had genomen en terugliep naar de auto, was JP ook gearriveerd. Hoewel hij niet zijn gehele uitrusting had meegenomen, raakte de boot behoorlijk vol, alvorens te water te gaan.
Het was koel en zeer aangenaam op het water, nauwelijks wind en bewolkt. We voeren naar onze hotspot, althans soms is het een hotspot. Nu bleek dit niet het geval. De vogelspotters hadden blijkbaar meer succes en hadden al verschillende roofvogels gespot. De roofvissen lieten zich helaas nog niet zo makkelijk spotten.
Gelijk aan de bak met een 95'er.
Het duurde geruime tijd tot de eerste aanbeet kwam en toen kon JP ook direct aan de bak. Een flinke snoek knokte voor wat die waard was. En dat was een heleboel, want het duurde geruime tijd voordat we de vis konden landen. De kop was indrukwekkend en niet er af, zoals figuurlijk wel het geval was. Bij het meten kwamen we tot 95 cm. Gewoon een vis van formaat en een welkome eerste vangst van de dag.
Hierna werd ons geduld weer enige tijd op de proef gesteld. We sleepten een stijle kant af en op het einde van deze oever loopt de bodem op, zo gaf ik van te voren aan. Dit betekent dat de pluggen iets omhoog gehaald moeten worden. Bij die ene plug hoefde dit al niet meer, die werd met geweld gegrepen. Terwijl ik de boot positioneerde draaide JP met zijn vrije hand een andere hengel binnen, waar een andere vis op reageerde. En dus moest ik ook aan de bak en nam deze hengel snel over.
Een double hookup met een flinke roofblei en een baars.
Ondertussen wisten we dat we met een flinke roofblei en een baars te maken hadden. De baars was snel binnen en even later kon ook de roofblei worden geschept. Wat een spektakel ineens! Met drie vissen en drie soorten zag de dag er prima uit en we waren nog maar goed en wel onderweg. Snel werden de benodigde vangsten vereeuwigd en konden de vissen terug.
Een beetje lastig om goed mee te poseren.
Hierna kwam er af en toe een baars binnen en een kleinere snoek. Het werpen en verticalen op een paar stekken, die onder andere omstandigheden dikwijls succesvol waren, leverde nu slechts één flauwe aanbeet op. Daarom besloten we weer verder te slepen. Hiermee waren we nog maar net weer onderweg, toen JP het aan de stok kreeg met een hele forse winde. Gelukkig kregen we deze kanjer keurig binnen, maar bleek het onthaken lastig.
De vierde soort van de dag: de winde.
Daarvoor hebben we een tamelijk rigoureuze oplossing, de haken kapot knippen. En zo werd de vis alsnog keurig onthaakt en kon na het poseren terug. Hierna werd de geknipte haak vervangen en konden we verder. Niet veel verder werd de plug in het schroefwater gegrepen, door alweer een winde. Alweer zo'n knoeperd. En zo hadden we al vier soorten binnen, iets waar wij best blij van werden.
Meerdere van dit slag baarzen, geeft flink wat sport.
Vervolgens werden we beiden blij gemaakt met een baars van formaat. Het blijven vangsten waar je blij van wordt, zulke beauty's. Het vechten is ook steeds weer indrukwekkend en als je denkt te kunnen scheppen, schieten ze dikwijls nog een keer weer weg. Maar dan gaat het net er onder, ook bij kleinere exemplaren, om te voorkomen dat de zachte bek uit scheurt.
Verderop pikten we nog een baars op en toen ging het door naar snel stromend water. Helaas gaven de roofbleien hier niet thuis. Daarop voeren we verder en sleepten stroomopwaarts terug. Ik bracht JP de dag in herinnering dat een vriend van hem hier een grote winde ving, jaren geleden. En warempel even later mocht ik hier weer zo'n schitterende vis vangen.
Een keiharde aanbeet in het hard stomende water leidde tot deze vangst.
Omdat verdere aanbeten uitbleven, aanvaarden we de terugreis. Omdat het hier niet stroomde, konden we ook in deze richting slepen. Het was wel een stuk rustiger met de aanbeten geworden. Toch kreeg JP opnieuw met een grote snoek aan de stok. Helaas loste deze vlak voor de boot. Ik probeerde nog het net voor zijn neus te steken, maar de vis schoot er net onder door. Vooruit dan maar, de dril was in iedere geval een succes op zich. Je weet dat zo'n klein plugje ook zijn nadelen heeft en de vis was hierdoor slechts licht gehaakt.
Tot besluit nog een snoekje.
Het voordeel weegt ons inziens ruimschoots op tegen het nadeel, namelijk dat je al die soorten en formaten er mee kunt vangen, zelfs tot meervallen toe. Deze bleven vandaag buiten ons bereik, hetgeen ook geen ramp is. Wel liep de teller wat baarzen betreft op tot tien vissen. En op het laatst wist ik nog een snoek te vangen en daarmee kwamen we op vier.
Vandaag bleven de snoekbaarzen buiten beeld. Best vreemd als er zoveel soorten gevangen worden, maar geen ramp, want al die andere soorten maakten deze dag toch tot een succes. Wat JP al jaren mist en mij kwalijk blijft nemen, is het ontbreken van een "Knotenfrau". Een dame, het liefst een jonge dame, die hem het ontknopen van in elkaar gedraaide lijnen en het bevestigen van wartels e.d. uit handen neemt. Misschien moet hij zelf eens een jonge dame meenemen in plaats van de diverse mannen die in de achterliggende jaren meekwamen.
Ineens hadden we zomaar een dag met 18 vissen. Dit was een tijd geleden! We hadden er wel een lange dag van gemaakt en daarbij weer leuke contacten gehad met bijvoorbeeld een dame die met haar hond en op blote voeten de stenen op de oever trotseerde. Wij spraken onze bewondering en respect uit. Het feit dat wij op dat moment twee snoeken hadden gevangen, daar feliciteerde ze ons mee.
Ook hadden we even een gezellig onderonsje met een jongedame die heerlijk aan het kanoën was. Twee mannen zochten met detectoren een strandje af en vonden een schat, dat wil zeggen een klompje lood. Ze gaven te kennen dat als je er maar genoeg van had, het toch een leuke waarde vertegenwoordigde. Mogelijk toch nog een oplossing voor onze loodkoppen wanneer onverhoopt dit materiaal in de ban wordt gedaan.
Een mooie afsluiter van de dag.
En met meer van dergelijke ontmoetingen en de vangst van drie windes en een roofblei, keken wie terug op een superdag, waarin het weer een groot aandeel had. Mooie luchten maakten dat we geen haast hadden om te traileren. Uiteindelijk waren we dan toch zover dat we in de auto's stapten en huiswaarts keerden. We hebben voorlopig even iets om op te teren.