Weerspiegeling 104: Eindelijk breekt de zon door!

Na twee dagen met moeizame resultaten, zie ik een beetje op tegen deze dag. André, een ervaren visser heeft geboekt en komt samen met zijn vriend Sebas en diens zoon Pim.

Dit betekent een volle boot. Je wilt als gids natuurlijk graag dat de gasten terug kunnen kijken op een gedenkwaardige dag en daarbij helpt het als de vis meewerkt. Of dit vandaag zou gaan lukken, was ook voor mij de vraag.

De mannen stonden al te wachten bij de helling. De ontmoeting was hartelijk en ik besloot om direct een paar presentjes uit de delen, omdat het me al een paar keer is gebeurd dat ik er aan het einde van de dag niet aan dacht. En zo kon ik Pim helemaal blij maken met een zakmes.

Later op de dag leerde hij met dit mes, dat je adviezen van ouders maar beter kunt aannemen. Pim koos echter voor eigen ervaring, waarbij de schade aan zijn hand beperkt bleef tot een sneetje. Pim is een slim en leergierig joch, zo bleek wel gaandeweg de dag en in combinatie met de ervaren visser André en zijn vader, die een minder fanatiek visser is, was het een heerlijk enthousiast en genuanceerd gezelschap.

We zaten al snel op het water en ik had het plan opgevat veel te gaan slepen, omdat dit in de huidige omstandigheden het meest effectief is. Je maakt heel veel meters en hebt de meeste kans om actieve vis tegen te komen. Bovendien is werpen met zoveel mensen tegelijk geen optie. En gelukkig slaagde mijn plan.

Een echt grote baars, daar droomde Pim van.

We zaten in een voor André bekende omgeving, waar hij vanaf de kant en ook vanuit zijn bellyboat vist. Met de boot is het natuurlijk toch anders, omdat je je veel makkelijker kunt verplaatsen en stromend water niet uit de weg hoeft te gaan. En zo was het opwindend om al snel de eerste baars te vangen. Pim deed het drilwerk en liet zien dit onder controle te hebben. Het vissen vanaf de kant had hem al flink wat ervaring bijgebracht. Maar dit slag baars was wel een nieuwe ervaring!

En het bleef hier niet bij. De zon liet zich regelmatig zien en dit was een hele verbetering ten opzichte van de voorgaande dagen en bovendien bleef het droog vandaag. De vraag die dan rest is: hoe reageren de vissen hierop? En dit ging dus goed, hoewel het aantal gevangen soorten zich beperkte tot twee.

Ook André mag zich verheugen op zo'n kapitale vis.

We sleepten interessante plekken af en beseften dat het wel werken zou worden. Gelukkig wist André nu zijn grootste baars ooit te vangen, een prachtige 47'er. Hij was er wat blij mee en zag bovendien veel nieuwe stekken en mogelijkheden.  Maar met die kapitale baars op de foto, is een mooie herinnering.

Ik gooide nog een element in de strijd om de feestvreugde extra te verhogen. De appeltaart kwam te voorschijn. Vooruitlopend op de verjaardag van Pim, de volgende dag, was de timing perfect. Zowel gebak als een cadeau en bovendien nog veel vissen in de boot, dan kan de zon niet anders dan schijnen.

Wij sleepten voort en er kwamen nog een paar mooie baarzen in de boot. Pim was razend enthousiast en dit maakte het voor Sebas ook een feestje. Deze gunde het zijn zoon zo zeer dat de lach op zijn gezicht die van Pim oversteeg. Maar het was niet alleen dit waar Sebas oog voor had. De omgeving zette hem er toe aan om naast foto's van zijn zoon ook veel filmpjes van die omgeving te maken.

De totale beleving, daar gaat het hier om.

Wat is het heerlijk als de gasten niet alleen oog hebben voor de vangsten, maar ook voor het landschap en de sfeer waarin deze gehuld is. Dit verandert immers voortdurend gedurende de dag. En Sebas maakte er veel opnamen van. En ook stak hij de GoPro in het water om gehaakte vissen te kunnen filmen.

Met zo'n brede belangstelling voor het vissen en alles erom heen is het nooit saai of vervelend in de boot. En zeker niet als de windes actief worden. De mannen waren best verbaasd over het roofgedrag van deze grote voorns. Ze doen niet onder voor de roofblei. Toen we nog even een kijkje namen op de snelst stromende rivier in Nederland, moest Sebas het gevecht met zo'n vechter aan en dit was niet zomaar beslecht. Gelukkig kregen we de vis wel in de boot.

Over de hele dag hadden we talloze stekken bezocht en ik heb André nog kunnen wijzen op een interessante stek om met de belly op snoekbaars te vissen. Zeker wanneer deze zich terug trekken op de diepere winterstekken. Het verticalen vandaag was echter zinloos, evenals gisteren.

Deze herinnering neemt niemand hen meer af.

Vele kilometers hebben we afgelegd en goed verdeeld over de hele dag kunnen vangen. Ook waren de vangsten mooi verdeeld over de vissers. Een paar keer hebben we Sebas aangespoord om de hengel ter hand te nemen. Tenslotte was het voor Pim ook fijn zijn vader zo bezig te zien. Ze hebben er allebei zo van genoten en met hen André, die de aanstichter was.

Zo kwamen we uit op twaalf vissen. 8 baarzen en 4 windes konden we landen. De foto's die we hierbij hebben geschoten, stralen de beleving wel uit. En als er dan bovendien nog ruimte is voor intieme momenten tussen vader en zoon, dan weet je: dit pakt niemand hen meer af.