TotalFishing

Watermill Restaurant, Iers Roofvisresort met succesgarantie (deel 5)

Een dagje vissen, het vervolg

Door Berthil Bos

Ook voor Pascal was het een verassing dat deze manier van vissen met streamers zoveel actie teweeg bracht en hij vroeg meteen om een paar streamers op te sturen.

Bij normale weersomstandigheden zijn de ondieper platen midden op het wijd perfect te bevissen met allerlei kunstaas zoals jerkbaits, swimbaits, pluggen en shads. Vaak liggen er planten op deze ondieptes en dan weet je dat Esox er ook huist.

Wat Pascal graag mag doen en ik ook, maar dan anders, is het volgende. Tijdens het werpend vissen heeft hij één of twee hengels uitstaan, waar hij een dode aasvis aan heeft bevestigd met daarboven op ongeveer een meter een dobber.

De aasvis zit iets krom in de takel, waardoor deze attractief door het water gaat. Vaak levert dit een bonusvis op die er qua afmeting en gewicht vaak bovenuit steekt.

Dit wilden wij natuurlijk ook in de praktijk zien dus voeren we naar een rivier die uitkomt in het Upper Loch Erne, waar de Fransman enkele goede stekken wist voor deze techniek.

Ook had de wind hier minder grip op het water, dus met de Bass Boat met 100 PK zaten we in een poep en een zucht op weer een andere locatie.

Uit de wind en bij een talud van twee naar vijf meter was een grote wolk met aasvis te zien. Om de wolk liet Pascal de Bass Boat met behulp van de elektromotor rustige driften maken, terwijl wij de omgeving werpend onveilig maakten.

De aasvis had net de bodem bereikt en Willem stond al met een kromme hengel.

De aasvissen, die nog geen meter onder de dobber zaten, zouden volgens hem wel een aanbeet uitlokken, ook op vier meter water. En warempel, na een tijdje, waar bij er werpend naar de kanten ook een paar vissen waren verschalkt, verdween de drijver.

Door de takel werd er gelijk aangeslagen en Pascal had het bewijs geleverd. Toch vond ik, omdat de vis behoorlijk vast lag op de bodem, dat ook een andere techniek met doodaas nu succesvol kon zijn.

De Vectra loodkop was ook hier succesvol.

Ik had gelukkig zware Fireball loodkoppen meegenomen en deze moesten, samen met de dode aasvis, ook mijn denkwijze bevestigen. Willem liet Pascal de montage zien van de Vectra loodkop en de eerste stinkende aasvis ging richting bodem.

Daar aangekomen was er geen tijd om over dit syteem met Pascal te praten, want Willem stond al met een kromme hengel. Dit heeft zich diverse keren herhaald, zodat er zich weer een wat andere techniek op de Upper Loch Erne heeft gemeld.

Al het 'Hollandse' kunstaas kan je hier gebruiken.

Dit is ook het mooie van deze waterpartijen, je kan hier werkelijk alles uit de kast halen. Zoals ik al eerder zei, kan je ieder kunstaas die je in Nederland gebruikt ook op Upper LE gebruiken.

Waar ik wel rekening mee zou houden, is de kleur van het water. Dit veenwater heeft meestal een goed doorzicht maar bij veel wind en/of regenval kan dit veranderen.

Kunstaas met gele of oranje tinten al dan niet fluorserend kunnen het dan erg goed doen. In de heldere stukken of als de wind en regen er niet is, zijn natuurtinten vaak beter en halen de argwaan bij de snoek weg.

Geel en oranje zijn in veenwater altijd wel goede kleuren.

Baars zit er volop dus wat let je om kunstaas met dit motief te kiezen. Pascal is helemaal weg van kunstaas met de kleuren en tekening van de bruine forel. Snoek is hier dol op en dat heeft de Fransman de afgelopen jaren op het water maar ook in zijn aquarium heel vaak meegemaakt.

De snoeken in zijn aquarium moeten natuurlijk gevoed worden en daarom wordt er om de tijd een aantal aasvissen uitgezet.

Door goed te observeren kwam hij erachter, dat als hij tegelijkertijd een aantal bruine forellen, voorns en baarzen in de bak plaatste, de forel steevast als eerste opgepeuzeld werd en dat zegt voldoende. Snoek is nog niet zo dom en weet dat deze vissoort erg vet en voedselrijk is.

Het water is uitermate geschikt om al werpend te ontdekken, maar trollend gaat dit natuurlijk ook. Hou rekening met waterdieptes tot zes meter, waar veel kunstaas wel kan komen.

Ondanks het erbarmelijke slechte weer, een vakantie om nooit te vergeten.

In de laatste aflevering gaan we de afgelopen dagen nog eens na en komen tot de conclusie dat dit een unieke ervaring was die deze visvakantie tot de mooiste belevenis maakte tot op heden.