TotalFishing

Watermill Restaurant, Iers Roofvisresort met succesgarantie (deel 4)

Een dagje vissen

Door Berthil Bos en Willem Moorman

Na een heerlijke nachtrust lopen we van de lodge naar het restaurant, waar een heerlijk ontbijt op ons staat te wachten. De Franse stokbroden, croissantjes en andere broodjes komen warm uit de oven en als je een echt Engels ontbijt met bonen en spek wilt hebben kan dat ook.

We gaan met Pascal het water op en dat zou ik iedereen aanraden als je voor het eerst op een dergelijk grootwater aan de slag gaat. Overal zijn hotspots te zien, maar ook hier heb je hotspots en Hotspots.

Zoals ik al eerder heb aangegeven worden we wederom naar de trailerheling gereden en daar aangekomen heeft de wind er nog een tandje bovenop gezet. Er blaast nu een dikke zes over het water. Volgens Pascal is er geen probleem maar de zwarte wolken die onze richting opkomen beloven barre tijden.

Donkere wolken voorspellen niet veel goeds.

Het eilandendoolhof is imposant, gelukkig kunnen we met Pascal en de waterkaart toch de in- en uitgangen vinden. Op het open water kunnen we niet terecht, maar in de luwte van de vele eilanden en baaien is er genoeg rustig water te vinden voor onbeschrijfelijk mooie sport.

Luwte plekken te over tijdens slecht weer en windkracht zes.

Je hoort van mensen die al eerder in Ierland zijn geweest, dat de Ierse snoek zo ontzettend sterk is en diverse malen uit het water komt om aan zijn arrestatie te ontkomen.

Nu dacht ik altijd dat het wel allemaal een beetje zou meevallen en dat die sterkte vooral aan het feit zal liggen dat het water hier niet zo warm wordt als in Nederland en de Hollandse snoek ook in kouder water meer energie heeft.

Nadat de eerste mooie Ierse snoek er met mijn Swimbait vandoor probeerde te gaan, wist ik gelijk hoe laat het was. Deze mosrug zette mij lekker voor joker bij onze gastheer.

De acrobaten uit Ierland maken er een volledig circus van.

Terwijl ik geconcentreerd aan het drillen was, waarbij de snoek dicht bij de bodem bleef, zei mijn diep gebogen hengel en de slip van de reel mij dat het hier ging om een mooie metervis.

Natuurlijk gaf ik dit door aan Pascal, die wel erg rustig bleef met een grijns om zijn mond. Na een machtig gevecht in de diepte kwam deze 'metervis' naar de oppervlakte.

Was hij nu gekrompen door al die energie die de snoek in het gevecht had gelegd? De vis die ik te zien krijg is ongeveer 80 centimeter en is nog niet klaar met mij. Met deze afmeting is natuurlijk niets mis, maar ik kon zweren dat het om een groter exemplaar zou gaan.

Deze afmeting snoeken doen je geloven dat je een mega vis aan het drillen bent.

Nu begrijp ik de lach van Pascal ook en het volgende 'probleem' met de Ierse snoek kondigde zich aan. Ik vis met een behoorlijk zware Swimbait en dan kan dit tijdens de dril leiden tot het verspelen van de vis.

De snoek heeft er nog geen genoeg van en begint te springen en schudden met de kop. Even later is de vis aan mijn lijn wederom gekrompen naar de afmeting van mijn kunstaas.

Het plastic visje van ongeveer 120 gram is als een raket uit de bek geslingerd en hier zal ik rekening moeten houden. Ik ben ontmaagd en weet nu dat deze Ieren een slag apart zijn.

Je ziet dat veel lokale vissers en mannen die regelmatig naar Loch Erne komen, vaak wat kleiner (lees lichter) kunstaas gebruiken om dit te voorkomen.

Willem had de smaak te pakken en de roze kip was zijn favoriet.

Dit brengt mij bij een ander opvallend kunstaas dat het uitzonderlijk goed heeft gedaan in het veenkleurige water.

Omdat we door de weersomstandigheden gedwongen waren om de luwte op te zoeken, kwamen we geregeld in prachtige baaien en baaitjes terecht. Deze inhammen zijn allemaal voorzien van grote velden met waterlelies. In het voorjaar zitten hier nog veel gaten in, die goed te bevissen zijn.

Bij goede weersomstandigheden kan je prima de ondiepere platen bij het wijd afvissen.

Op een gegeven moment zeg ik tegen Willem dat we het eens midden tussen deze lelies moeten proberen. Het water is hier nog wat helderder en ik besluit om een streamer te gebruiken.

Willem gebruikt een shad. Na de tweede worp vergrijpt een mooie rover zich aan deze bucktail- en bontcombinatie.

Als je het dan hebt over spectaculaire gevechten met Ierse snoeken op openwater, dan moet je dat eens dan in deze velden doen. Het lichte aasje met enkele haak wordt niet zo snel uitgeschud en blijft ook niet achter de stengels haken.

Ook Pascal was blij verrast met de roze streamer.

Willem, die deze manier van vissen nog niet eerder heeft gedaan, is gelijk om en vraagt ook om een streamer.

Ik geef hem een roze, die het in Nederland op veenwater vaak goed doet. Om een lang verhaal kort te maken, dit roze kipje is er niet meer af geweest bij hem, ook niet op wat opener water.

Het is natuurlijk ook een schitterende visuele techniek en met een spinhengel kan je dit kunstaas ook wat sneller vissen indien nodig.

Wat opviel was dat deze roze kleur beduidend meer aanbeten opleverde dan de andere kleuren.

Wordt vervolgd in deel 5.
Klik hier voor deel 1, deel 2 en deel 3.