Wanneer de puzzel in elkaar valt

Frankrijk, voor velen het beloofde land voor grote karper. Jammer genoeg staat Frankrijk tegenwoordig synoniem voor het gemakkelijk kunnen vangen van grote karper, waardoor een twintigponder helaas – wat ik ooit las – wordt gedegradeerd tot een streepje bij de rest. ‘Vissers’ die nog niet eens een onderlijn kunnen knopen vinden eveneens de weg naar een of ander Frans toevluchtsoord.

Onervaren ‘vissers’ nemen het op tegen grote karpers. Oh my God! Drillen, onthaken, foto’s nemen… een nachtmerrie, voor die arme vissen wel te verstaan. Basisregels? Nooit van gehoord en zo kan het niet verder…

Wanneer die grote vissen zich gemakkelijk laten vangen, vaak uit noodzaak, denken veel beginnende karpervissers dat het altijd en overal van een leien dakje zal lopen. Er zwemmen immers heel wat karpers op een kleine oppervlakte. Niets is minder waar.

Maar wat als het moeilijker wordt, is Frankrijk dan nog dat beloofde land? Komen deze mensen zich dan nog met zo veel branie aan de Franse waterkant nestelen of wordt er snel een toontje lager gezongen? Hoe groter de vis, hoe beter de visser?

Betaal of prive wateren

Wegens werkomstandigheden beperkt mijn tijd zich tot sessies in het najaar, tijdens de winter, april en mei. Naast privé-waters bevis ik eveneens veilig, openbaar water in Frankrijk. Mij maakt het niet uit. Er zullen altijd voor- en tegenstanders van betaalwateren zijn.

Hier worden andere normen gehanteerd. Frankrijk is België of Nederland niet. Een zekere mate van aanpassing met betrekking tot de benadering van een dergelijk water is niet onverstandig. Het wordt meestal druk bevist, op veel wateren wordt het moeilijker, zeker naar het einde van het seizoen toe.

De watertemperatuur is inmiddels een flink stuk gedaald. Bovendien speelt ook de vaak geringe diepte daarbij een rol. Je zit korter naast elkaar, leer respect voor de buurman te hebben. Lawaai en verlichting horen nu eenmaal niet thuis in het domein van de karpervisserij.

Frankrijk is vermaard om haar uitgestrekte reservoirs. Beginnende vissers en mensen die voor het eerst aan een Frans water komen hebben niets te verliezen. De gevorderde karpervisser moet voor zichzelf uitmaken welk type water in aanmerking komt: een relatief klein water waar het jagen via een verfijnde visserij aan bod komt of wordt het ‘the waiting game’ op groot water?

Ervaring van de eigenaar.

Wie voor de kleinere betaalwateren opteert, komt in contact met de eigenaar(s) of met de beheerder(s).

Een goede beheerder is meestal een goede gids. Op het domein van Rumilly maakte ik kennis met David Charpentier en David Cayn en op Lac Sebastian met Frank Cooper, die nu allen tot mijn vriendenkring behoren.

Ik spreek vloeiend Frans en Engels, waardoor de communicatie ook veel vlotter verloopt. Een goede talenkennis is een enorm voordeel.

Een beheerder weet wat er op zijn water gebeurt, weet waar bepaalde vissen zich graag ophouden, weet hoe je het water kunt aanpakken. Hij weet niet alles, maar wel meer dan jij.

Arrogantie als de bezoekende visser is dan ook totaal misplaatst. Probeer zijn taal te spreken, letterlijk en figuurlijk. Toon steeds respect en je verkrijgt alle info die je nodig hebt.

peilen en observeren.

Begin met op internet GOOGLE EARTH op te zoeken. Aan de hand van dit programma kun je digitaal naar alle plaatsen in Frankrijk reizen. Maak een fotokopie van het water wat je wilt bevissen.

Op ondiep water is peilen met een peildobber uit den boze, vooral wanneer je nagenoeg alleen aan het water bent. Een traag varende voerboot met visvinder is een veel betere optie.

Met een heel licht loodje (10 gram ) aan een heel licht spinhengeltje kun je de bodem voelen, wat Luc Coppens (roofvisautoriteit in de Benelux) me leerde. Zo ontdek je kleine plekjes kiezel tussen de zachtere gedeelten. Probeer zo weinig mogelijk de omgeving te verstoren. Je bent aan het jagen, weet je wel.

Op dieper water kun je wel met een opblaasbare boot en/of peildobber aan de slag. Beperk die tijd evenwel. Leer ook met het clip-systeem werken, waarbij de lijn na het vinden van een gewenste visafstand in de clip van de molenspoel wordt geklemd. Markeer met behulp van twee steunen op het droge die afstand.

De lijn uitwandelen en vastzetten in de clip voor je opnieuw werpt of uitvaart. Zo bevis je telkens de exacte afstand waarop je moet vissen,  zonder telkens weer te moeten peilen. Breng alles in kaart, zoals mijn maat Mike Debiassi zo graag doet.

Van observeren hebben blijkbaar maar weinigen kaas gegeten. Wie heeft er eigenlijk een verrekijker bij zich en wie loopt er rond, turend over en in het water? Let op allerhande activiteit, draaiende vissen, dat ene belletje. Te lastig? Op Lac Sebastian leverde het mij wel de zwaarste vis van het water op.

Ik viste er medio november ’09 in een uithoek waar de wind op stond. Het was aangenaam weer en in de namiddag stond de zon op onze oever. Ik gedroeg me als een reiger, in de kant vissend, zoekend naar een halte op hun route. Ik had genoeg aan één enkel moment om de situatie te begrijpen en correct in te schatten.

Bootverkeer

Velen menen dat een voerboot met visvinder niets meer met karpervissen te maken heeft, maar de tijd staat niet stil. Indien verantwoord gebruikt levert het je extra vissen op. Pas de snelheid aan, zodat je de vissen niet afschrikt.

Wat een opblaasbare boot betreft, kun je soms niet zonder. Vaak moet je vissen uit de waterplanten peuteren, wat ik al zo vaak in Rumilly deed.

Mijn boot heeft een groene kleur. Ik gebruik geen motor en verplaats me langzaam. Boten zijn een noodzaak en een handig hulpmiddel om extra vissen te vangen. Jammer genoeg zijn er een aantal spelbedervers die het nooit zullen snappen.

Nogmaals, maak enkel gebruik van een boot wanneer de omstandigheden dit vereisen.

Alleen vissen

Er zijn heel wat zogenaamde dubbele stekken aan een betaalwater. Dat zijn de eerste plaatsen die ik vermijd. Wie het op de grotere vissen heeft voorzien, heeft rust én stilte nodig om zich op zijn visserij te kunnen concentreren. Je bent op jacht, dus kun je elk oeverloos gelul missen.

Laatst riskeerde iemand het te hebben over de invloed van een ioniserende haak in het water op het aasgedrag van de karper. Grrr…

Die paar dagen alleen. Dan wil ik vissen. Dan wil ik mij concentreren om een verfijnde visserij op dressuurwater af te stellen. Ik ga op zoek naar die vierkante meter, of vierkante decimeter als het moet. Waag het dan niet om mijn omgeving met gezwets te verstoren.

Ik zie vissen rollen, hoor ze ’s nachts op het water ploffen, maar geen run. Ik sta op, in het holst van de nacht of niet, ik wil weten wat er gaande is, wat de oorzaak is waarom die karper mij uitlacht.

Is het mijn aas, de plaats, het systeem, het voer of hun gewoonte? Medio november ’09 schakelde ik enkel over op zoete maïs (sweetcorn) als voer om weer te vangen op de plaats waar ik dat belletje had gezien. Je tast de oever af, vindt hun restaurant, meerdere vissen binnen het uur, opnieuw een stuk wat in de puzzel past. Je moet er wel moeite voor doen…

Hoe meer nuttige tijd je in concentratie aan het water doorbrengt, hoe beter en sneller zich dat gevoel voor het vinden en vangen van karpers  ontwikkelt. Zo simpel is het.

Op Les Longues Fauchées (Franse Ardennen) werd verkast nadat ik het voorbije uur in de vrieskou twee runs had gehad. Een paar uur later lag een veertiger in het net. Er is dat gevoel wat niet iedereen begrijpt…

Aas is belangrijk, maar het is ook maar een onderdeel van de puzzel. Als eigenaar van een aasfirma blijf ik dat tot vervelens toe herhalen.

En ja, ik ben niet te beroerd om toe te geven dat ik, wanneer ik het nodig acht, op iets anders dan boilies overschakel om vis te vangen. In de eerste plaats ben ik visser…

Onthouden

Op Lac Sebastian krijgen ze het hele seizoen particles in de vorm van maïs, maples, tarwe, kemp en kikkererwten. Onthouden!

Het merendeel haalt hun neus op om er mee te vissen. Onthouden!

In het najaar tot het voorjaar is gezoete maïs een winner. Onthouden! Artificiële maïs in de kleuren fluo roze en geel wekt hun nieuwsgierigheid op. Onthouden!

Een combinatie van dit alles, zeer uitgebalanceerd aangeboden, voeren met sweetcorn en langere onderlijnen aan een slappe lijn is er zeer efficiënt. Onthouden! Op ondiep water is voorgeweekt aas en het niet gebruiken van dips een voordeel. Onthouden!

Ik vis hoofdzakelijk met klein aas, 10 millimeter boilies als bodemaas of snowman. Hoe hoger de kwaliteit van de boilies én vooral hoe dichter je bij hun snackbar vist, hoe minder voer je nodig hebt. Voer ook anders dan de heersende gewoonte. Je hebt slechts een paar dagen om een aantal vissen te vangen.

Begin november ’09 viste ik in het heldere Rumilly met uitgebalanceerde 10 millimeter snowman gele pineapple pop-ups aan een langere fluorocarbon onderlijn (enkel TNT multiply) bovenop en tussen het afstervende kruid.

Het kleine haakje 8 hield het aas net tegen de bodem, maar het bewoog op een natuurlijke manier. De resultaten logen er niet om. Maar ja, je moet er moeite voor doen…

Gespannen lijnen?

De Middeleeuwen zijn nu al een tijdje achter de rug en toch zijn er nog die zo nodig moeten tonen welke richting ze uit vissen en op welke afstand. Gespannen lijnen zijn dé doodsteek op dressuurwater.

Nooit gehoord van sliding back leads én toplood, waarbij de lijn vanaf de hengeltop naar de bodem loopt? Op ondiep, door de wind beschut en vrij van onderstroom, water is een licht toploodje van maximum 10 gram al meer dan voldoende.

Ik vis ALTIJD met een SLAPPE lijn. Hoezo, en wat met teruglopers? Wat dacht je van het gebruik van zwaarder lood? Tijdens de afgelopen jaren heb ik welgeteld één terugloper genoteerd.

Wat lijn betreft gaat mijn absolute voorkeur uit naar Illusion van Fox en de eveneens met fluorocarbon behandelde Trilene lijn van Berkley. Ze zijn doorzichtig en zwaarder in gewicht dan gewoon nylon zodat ze gemakkelijker op de bodem gaan rusten. Verder maak ik gebruik van leadcore en transparante leaders van Berkley en JRC.

Tot slot...

Velen durven het niet, maar moet je toch proberen. Waarom eens een nachtje niet vissen en enkel een kleinigheid voeren? Waarom niet met twee in plaats van met vier hengels vissen? De stek wordt voor een tijdje minder onder druk gezet.

Wanneer de puzzelstukjes in elkaar vallen, kan dat beloofde land onvergetelijke momenten opleveren. Karpervissen is nog altijd streven naar het voltooien van de puzzel.

Philip Dupont