Waarom wachten op succes?
door Mark Noorman
Mark Noorman laat in uitgave no. 65 van Dé Karperwereld op praktische wijze zien hoe je instant succesvol kunt zijn op wateren waar je nog nooit eerder hebt gevist. Want waarom eindeloos wachten als je meteen al succesvol kunt zijn!
Het bevissen van een onbekend water brengt de nodige uitdagingen met zich mee die je visvaardigheden danig op de proef kunnen stellen. Hoe bepaal je welk aas en rigs je zult gebruiken en waar de vis zich op zal houden? Met deze exacte situatie werd ik onlangs geconfronteerd bij het bevissen van een meertje vlakbij de Franse stad Orléans.
Voordat ik een voor mij nieuw water daadwerkelijk ga bevissen, zal ik altijd proberen een observatieronde te maken. Een korte wandeling kan enorm waardevolle informatie opleveren die tijdens de sessie zelf veel meer vis op de kant kan brengen. Ik kwam de dag voor we zouden beginnen met vissen rond vijf uur ’s middags met mooi zonnig weer aan bij het water. Omdat het tweede Pinksterdag was, had ik al wel vermoed dat er veel lokale vissers zouden zitten die hopelijk nog enkele vissen zouden landen.
Tijdens het observeren is het cruciaal om op te letten waar de karpers zich laten zien; zones waar de meeste activiteit waar te nemen is, kunnen immers een aanknopingspunt zijn voor de beste stekkeuze tijdens het vissen. Ik kijk ook graag naar de manier waarop de lokale vissers vissen. Het is daarbij belangrijk hen niet exact te kopiëren, maar probeer zeker als er gevangen wordt te analyseren waarom de een juist wel vangt en anderen niet. Komt dat door de stek die ze bevissen?
De soort of hoeveelheid aas die ze gebruiken? Omdat die ene visser een stuk verder kan werpen dan zijn collega’s? Dit alles is echter nog helemaal niet zo eenvoudig; je moet in een zeer kort tijdsbestek op basis van beperkte informatie conclusies proberen te trekken, maar zaken die je op dit moment opmerkt, kunnen je succes op de visdag zelf enorm beïnvloeden.
Normaal gesproken zou ik op dit moment al een of meer stekken uitkiezen om de volgende dag te gaan bevissen en die dan alvast licht aanvoeren, maar omdat er nog zoveel mensen aan het vissen waren, heb ik dat nu niet gedaan. Ik stel het ook niet op prijs als iemand boilies over mijn stek zwiept als ik zelf aan het vissen ben…
Tip 1: Lijnstuitjes zijn een essentieel hulpmiddel bij het keer op keer werpen van exact dezelfde afstand. Knoop een stuitje op je lijn zodat je keer op keer de juiste plek terug kunt vinden waar je de lijn achter de lijnclip moet doen, om vervolgens precies de juiste afstand te werpen!
De set up
De volgende ochtend loopt de wekker vroeg af en als we in de schemering bij het meer komen is de lucht helder en blaast de wind een mooi kabbeltje over het water. Er zijn geen vissers aanwezig en net als gisteravond laten de meeste karpers zich in het midden zien; ideale omstandigheden voor een -succesvolle sessie. Mijn stek kies ik op basis van de observatieronde van gisteren, die waar de meeste karpers zich lieten zien en vangen.
Blijkbaar is dat de zone waar de meeste vis zich ophoudt, of in ieder geval aast. Ik maak snel mijn drie hengels, plus een spod- en peilhengel in orde.Mijn eerste prioriteit is altijd om met de peilhengel een globaal beeld te krijgen van de diepte van het water, om vervolgens te kunnen bepalen waar ik de hengels precies ga vissen. Ik zou gemakkelijk een half uur kunnen besteden aan het minutieus verkennen van iedere vierkante meter, maar omdat dit een instant sessie is probeer ik het peilen te beperken om de vissen niet te verjagen.
Met enkele worpen in een waaiervorm van links naar rechts, waarbij ik het lood over de bodem naar me toe sleep en regelmatig de peildobber omhoog laat komen om de diepte te bepalen, krijg ik een behoorlijk goede indruk. Tegelijkertijd voel ik met het lood wat de bodemstructuur is; een gevlochten hoofdlijn is hiervoor onmisbaar. Gisteren zag ik dat de meeste vissers relatief dichtbij visten, terwijl veel karpers toch in het midden sprongen.
Derhalve en mede omdat ik geen duidelijke plateaus of taluds kan ontdekken, besluit ik op een meter of tachtig uit de kant op zo’n tweeënhalve meter diepte te gaan vissen. Met de peildobber op de plaats waar het voer straks wordt gedeponeerd en met de lijn voor de zekerheid achter de lijnclip op de spoel, maak ik eerst een hengel met een fluo pop-up klaar die ik als single hookbait zal vissen. Deze is binnen enkele minuten visklaar en werp ik een eind van de te maken voerplek in, zodat ik in ieder geval al met één hengel aan het vissen ben voor de grote voerplek helemaal gereed is.
Het maken van een PVA stick
Met een PVA stick krijg je een compacte hoeveelheid voer rond je haakaas. Zo kun je een goede PVA stick maken:
1. Neem een kleine hoeveelheid van je mix en doe deze in je PVA Funnel; ik gebruik hier Fox Network Mesh Anti-Ladder. Hier is de spodmix wederom de basis, waaraan ik nog wat Mainline Bag & Stick Mix en een scheut Dynamite Halibut oil toevoeg.
2. Neem de Plunger en duw de mix in de Funnel en op een harde ondergrond stevig aan.
3. Duw het voer voorzichtig naar buiten, zodat je een kleine stick overhoudt.
4. Knoop twee knopen achter de stick; de eerste om de stick dicht te maken en de tweede alvast voor de volgende stick.
Hierna begin ik met voeren met de spodhengel rond de peildobber. Door mijn observaties gisteren weet ik bijna zeker dat het water een flink aantal karpers herbergt, waardoor je flink wat voer kunt gebruiken om ze naar je stek te lokken. Een echte spodhengel met bijbehorende stevige molen is essentieel om de krachtige worpen en het vele binnendraaien goed uit te kunnen -voeren, ik gebruik hiervoor de nieuwe Fox SFD spodhengel en Stratos 12000MAG molen. En omdat ik van plan ben niet te zuinig te voeren begin ik in eerste instantie met de Fox TB1 Big Spod.
Mijn spodmix houd ik vrij eenvoudig en bestaat uit ingrediënten die erg attractief zijn en die de karper graag eet:
• gekookte hennep;
• gekookte gemengde granen;
• Mainline Response pellets;
• Dynamite Halibut pellets;
• hele en gebroken 14 en 18 mm -Mainline Activ-8 boilies;
• blikmaïs;
• Mainline High Impact Groundbait, voor wat extra binding;
• een flinke scheut Mainline Active Ade Particle & Pellet Syrup, voor extra attractie;
• Mainline Bloodworm Extract Stik pellets.
Deze mix biedt me de mogelijkheid diverse soorten haakaasjes te kunnen gebruiken, afhankelijk van de voorkeur van de karper: boilies in twee maten, de fluo pop-up, de gemengde granen, sweetcorn of elke combinatie van deze spullen.
Om het voer continu in dezelfde zone te droppen, plaats ik het Dyneema van de spodhengel op de juiste afstand achter de lijnclip. Om te zorgen dat mijn haakaas daadwerkelijk tussen het losse voer ligt, werp ik deze ook in met behulp van de lijnclip. Omdat ze tijdens het vissen niet achter de clip kunnen blijven zitten heb ik met wedstrijdelastiek op de juiste afstand een stuitje geknoopt. Is een vis gevangen, dan werp ik de rig ver van de voerplek in en draai binnen tot ik het stuitje tegenkom. Dan gaat de lijn in de clip, draai ik verder binnen, beaas de rig en werp weer in, zo ontzettend simpel!
Drie rigs = drie kansen
Mijn tactiek op een onbekend water als dit, bestaat uit een aanpak met drie hengels waarvan twee op dezelfde voerplek, maar stuk voor stuk verschillend qua rigs en haakaas. Dit zal me helpen de meest effectieve benadering te vinden waardoor ik hopelijk meer vissen zal weten te vangen. In ieder geval zal ik mijn spodmix enigszins in de breedte verspreiden en niet zo nauwkeurig mogelijk op een hoop deponeren.
Mijn doel is zoveel mogelijk vis in de zone aan het azen te krijgen en daarvoor is het juist beter als het voer enigszins wordt verspreid. Ik heb graag dat de karpers actief rondzwemmen, zoekend naar wat overgebleven voerdeeltjes, dat maakt ze een stuk makkelijker te haken.
Ik gebruikte de volgende drie rigs:
1. Zoals gezegd bevindt mijn rechterhengel zich buiten de voerplek, de haak beaasd met een enkele Mainline Fruit-Tella pop-up. Hiermee zal ik proberen grotere en schuwere vissen te vangen die zich wat verder van de voerplek -zullen ophouden. Mocht ik gedurende de dag vissen zien rollen of springen in een andere zone, dan geeft deze hengel me de flexibiliteit om hem bliksemsnel -binnen te draaien en richting de actieve vissen te werpen.
De ongeveer 15 cm lange rig is gemaakt van 20 lb Coretex in de kleur die het meest overeenkomt met die van de bodem van het water. Ik gebruik een maat 7 Arma Point SSBP haak, met een hair die net lang genoeg is om de pop-up tegen de bocht te houden. Een stukje krimpkous wordt gebruikt om de steel iets te verlengen en een kogelloodje daar enkele millimeters onder houdt het geheel tegen de bodem. Om met deze hengel indien nodig ook ver te kunnen werpen, gebruik ik Anti Tangle Tube met een lead clip en daaraan een Horizon Swivel Lead van 113 gram.
Tip 2: Een vrij glijdende slider boven de Anti Tangle Tube of leadcore voorslag helpt je lijn goed tegen de bodem te houden. Dit verkleint de kans dat vissen hierdoor schrikken en wegzwemmen. Het verkleint ook de kans dat een gehaakte en ‘scherende’ vis een van je andere lijnen oppikt.
2. Voor de middelste hengel gebruik ik The Method met een 14 mm Mainline Activ-8 boilie afwisselend met en zonder een gele, drijvende plastic maïskorrel als haakaas. De maïskorrel vergroot de zichtbaarheid van het haakaas, net als de blikmaïs in de spodmix, en heft tevens deels het gewicht van de haak op. Deze rig heb ik iets langer gehouden, ongeveer 20-25 cm, en geknoopt van 15 lb Snare soepel gevlochten materiaal.
De haak is een maat 7 Arma Point SR met wederom een stukje krimpkous, maar nu als -line-aligner. Omdat ik mijn allround hengels met een testcurve van 2,75 lb gebruik mag de methodfeeder niet te zwaar zijn. Enerzijds kan ik de benodigde afstanden dan niet halen, maar ik loop ook het risico dat de hengel breekt. Ik kies daarom voor een method feeder van 28 gram. De rig wordt verder afgemaakt met 60 cm leadcore leader. De method mix is in feite hetzelfde als de spodmix. Door het toegevoegde grondvoer krijgt het voldoende binding zodat het compact rond de feeder te kneden is.
3. Mijn laatste rig die naar de linkerzijde van mijn voerstrook wordt geworpen bestaat uit een PVA stick en een
18 mm boilie. Deze rig houd ik iets -korter: -ongeveer 13 cm, ook gemaakt van 20 lb Coretex en een maat 8 Arma Point LS haak. Ook hier gebruik ik weer een stukje gebogen krimpkous van 1 cm om de haak te helpen draaien als de vis met het haakaas wegzwemt. Zorg dat er zo’n 1 cm ruimte is tussen de haak en de -boilie, ook strip ik zo’n 3-4 cm Coretex boven de krimpkous om de haak flexibel te kunnen laten bewegen. Ik maak de rig af met een Flat Pear Inline lood en anti-tangle tubing.
Blijven voeren
Op goedbezet water is het van vitaal belang om regelmatig kleine hoeveelheden voer te introduceren en de spod is hiervoor de meest geschikte methode. Sommige vissers houden er niet van om met de spod bovenop de rig bij te voeren, maar ik ben van mening dat een spod die het water raakt in veel gevallen vis zal aantrekken. Ze zullen het geluid snel associëren met voer! Wanneer ik de eerste vissen heb gevangen of de actie volledig wegvalt, zal ik gauw een stuk of vijf volle spods bijvoeren.
In feite is dit identiek aan feedervissen, door regelmatig kleine beetjes voer te introduceren, zul je vis blijven lokken, net als witvis door het grondvoer wordt aangetrokken, ondanks dat de feeder keer op keer op de voerplek wordt ingeworpen. Ook dan weegt de aantrekkingskracht van het gebrachte voer meer dan op tegen de mogelijke verstoring.Een goede tip is om de pop-up rig buiten de voerplek te gebruiken als ‘zoekende’ hengel.
En wees niet bang naar een hele andere tactiek te switchen. Deze hengel was immers bedoeld om grotere vissen op te zoeken, dus probeer eens een zig rig om er achter te komen of de dikkere vissen zich misschien op half water bevinden. De spodmix bestaat hiervoor expres uit olieachtige en wateroplosbare ingrediënten die zich door de hele waterkolom zullen verspreiden.
Wat werkte er?
Mijn sessie van een hele dag leverde me ongeveer 15 karpers op plus enkele brasems. De meeste vissen op The Method en enkele aan de PVA stick. Een enkele vis viel voor de pop-up, waardoor ik deze hengel later ook naar The Method heb geswitcht en er nog enkele bonusvissen aan ving.
Het was absoluut een hectisch dagje met het continu spodden en opnieuw inwerpen om ervoor te zorgen dat er steeds voer op de stek lag. Het water had absoluut een goed bestand aan karper en het werd me snel duidelijk dat hoe meer voer ik bracht, hoe meer beet ik kreeg, iets dat de lokale vissers duidelijk niet deden.
Zij voerden slechts boilies met hun werppijpen, om vervolgens achterover leunend in hun comfortabele stoel te genieten van het uitzicht op hun glimmende rodpods en stille wakers…Deze sessie bevestigde voor mij wederom hoe belangrijk het is verschillende tactieken te proberen. The Method was vandaag de beste methode, echter geen van de lokale vissers viste op die manier. Mijn aanpak met drie verschillende hengels hielp me absoluut een effectieve methode te vinden. Probeer het zelf en zie je vangsten toenemen!
Dit volledige artikel en diverse andere zéér lezenswaardige artikelen zijn te lezen in uitgave no. 65 van het specialistische magazine Dé Karperwereld, dat zal verschijnen rond 24 maart a.s. Méér weten, o.a. over een aantrekkelijke abonnementsaanbieding?
In deze uitgave o.a. “Penvissen met
Leon Derksen” en “De start van een
nieuw seizoen “ maar ook andere lezens-
waardige artikelen zijn terug te vinden in
de medio Maart 2009 verschenen 65ste
editie van Dé Karperwereld.
Voor meer informatie:
www.hengelsporthuis.com
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
