Vissoorten in vogelvlucht (1)
Tekst en fotografie: Geert Luinge
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: Het is niet gelukt. Ons plan om in een week meer dan 30 verschillende vissoorten te vangen in zuid Noorwegen viel grotendeels in duigen doordat de weergoden ons dagenlang hebben gestraft met harde wind en stromende regen. Maar ja, daar kun je weinig aan veranderen. "Het ligt zoals het valt".
Meeuw.
Makreel.
We zijn niet verder gekomen dan 23 verschillende soorten en dat was een beetje een teleurstelling, maar de aantallen maakten een hoop goed (wat vind je van honderd vissen per persoon per dag?). De foto's zijn ook wel het aanzien waard.
Schol.
Horsmakreel.
Je had de parelmoeren glans van de makreel, het bonte stippenpatroon van de schol en de verbaasde blik van een horsmakreel natuurlijk al herkend, maar kijk eens naar de kleurenpracht op de onderkin van een gevlekte lipvis.
Niet alleen mooi, maar ze zijn ook beresterk en ze namen keihard onze pilkertjes te grazen. Op sommige (meestal rotsige-) stekken barstte het echt van de lipvissen (we vingen ze tot 48 cm),
en daar haakte je ze aan de lopende band op allerlei kunstaas. Knokken die dingen!
Lipvisbuik.
Grauwe poon.
Maar dan ineens werd datzelfde pilkertje gepakt door een poon, en hoewel hij best mooie kleuren heeft is dit toch een grauwe poon.
Die kan dus meteen worden aangekruist op de scorelijst en levert voorlopig drie punten op. Onze telling ziet er zo uit: voor elke vissoort krijg je een punt en als je aan het einde van de week de grootste van die soort hebt gevangen krijg je daarvoor nog eens twee punten erbij.
Een soort die de andere vissers niet hebben gevangen levert dus drie punten op en als je achterstaat kun je twee dingen doen: proberen een nieuwe soort erbij te vangen of proberen een grotere van dezelfde soort te vangen. Altijd leuk.
Meeuw boven water.
Onze uitvalsbasis was weer het comfortabele Feriesenter in Tregde in zuid Noorwegen, waar we al vaker op speurtocht zijn geweest naar zoveel mogelijk vissoorten. Je kunt de foto's en de artikelen daarover vinden op TotalFishing.nl onder de naam: 'Vijftig vissoorten vangen?' en dit fotoverslag is dus eigenlijk het vervolg daarop.
Maar deze keer zouden we het anders aanpakken. Om te beginnen had vismaat Arie 'voor de wetenschap' een tel-apparaatje meegenomen, waarop hij de hele week heeft staan klikken zodra hijzelf een vis had gevangen. Om een lang verhaal kort te maken zal ik je onze eerlijke- en secuur bijgehouden scorelijst laten zien met daarbij de teller van Arie, aan het einde van de eerste visdag ... meer dan honderd stuks !
Scorebord.
Het grootste aandeel bestond weliswaar uit makrelen, maar je kunt toch zien dat we niet stil hebben gezeten om ook andere soorten aan de lijn te krijgen en 13 soorten op één dag vonden wij wel aardig.
Alleen het formaat was klein, maar dat werd aan het einde van de week wel anders. Eerst maar eens de stek bekijken en de waterkaarten bestuderen.
Landschap.
Waterkaart Tregde.
Het gebied rondom Tregde is bezaaid met eilanden die voor de kust liggen en daartussen liggen kommen en kuilen tot 50 meter diep waar het barst van de vis. Maar als je -zoals wij- een periode treft waarin het stevig waait, dan wordt het moeilijk om op dieper water te vissen (rond de 100 meter) en kun je de bijzondere soorten die daar leven op je buik schrijven.
De roodbaarzen, de zilversmelten, de doornhaaien, de lommen en de lengen die we hier op vorige trips vingen waren nu tijdelijk onbereikbaar. Wij moesten in de luwte van de eilanden ons ding doen, maar ... dat lukte wel.
Makreel vangen.
In principe begon elke dag met het (proberen te) vangen van een emmer vol makrelen, want dat is verreweg het beste aas. Vriend Arie, die een liefhebber is van wijze spreuken en oudhollandse gezegden, vatte het zo samen: "Het vissen wordt pas echt een feest, nadat de makreel is langs geweest'.
Een wapperend, glinsterend, geurend stripje uit de buik van een verse makreel is het aller-aller beste aas waar je mee kunt vissen. Dat lust elke vis die in zee zwemt.
Zwemmende makrelen.
Kromme hengel.
Behalve de duizenden makrelen die we hadden kunnen vangen (als we dat gewild hadden) kwamen er op dezelfde stek een paar aangename verrassingen boven water, want "Al zwemt het kunstaas nog zo snel, een koolvis achterhaalt het wel".
Koolvis aan de pilker.
Of: "Al is de wijting nog zo snel, een zeemeeuw achterhaalt hem wel".
Meeuw met gul.
Dit verslag in vogelvlucht heb ik in drie stukken moeten knippen vanwege het formaat van de foto's maar in de volgende afleveringen zullen we nog meer kleurrijke vissoorten van dichtbij gaan bekijken.
Tot dan.