Blijven of vertrekken.
Door Berthil Bos.
We kennen allemaal wel het gevoel dat je hebt als je een mooie vis verspeelt. Je wilt hem graag blijven bestoken met kunstaas, net zolang tot het beest weer toehapt. Je gezonde verstand zegt wat anders.
Ten eerste heeft de snoek de haak gevoeld en tweede het is hem duidelijk dat er iets niet pluis is. Vaak wordt er geadviseerd om de vis een tijdje met rust te laten, helemaal als groenjas de haak heeft gevoeld. Maar de visdag is al zo taai en nu heb je eindelijk die aanbeet, waarbij je hem ook nog eens verspeelt. Balen, balen, balen en eens b…… Ik had kortgeleden een dergelijke visdag, die dit scenario had.
Deze super vis is en blijft ondoorgrondelijk.
Lekker struinend door een voor mij onbekend stuk polder, was ik uiterst tevreden over mijn kunstaaspresentatie. Dit was ook het enige, want snoekmans wilde niet meewerken. Het enige wat mij te doen stond was doorzetten. Op een bepaald ogenblik kwam ik een stukje water tegen, waar het wat dieper was, met iets stroming. Uiterst geconcentreerd viste ik dit stukje af en plots was daar de aanbeet. Ik viste op dat moment met een nieuwe ProFigther plug van Spro die veel commotie onderwater maakt. Ondanks de twee scherpe Gamakatsu dreggen, wist deze groene bandiet na een korte dril zich toch te bevrijden. Slim beest dacht ik nog en ging snel verder met de gedachte om deze vis even rust te gunnen en het later nog eens te proberen, ook al had hij de haken gevoeld. Tijdens mijn vervolgwandeling langs de waterkant, bleef deze gebeurtenis in mijn bovenkamer spelen. Aangezien het volledig stil bleef, wat aanbeten betreft, besloot ik toch weer wat sneller terug te keren naar de plek des onheils. Ondanks de wetenschap dat het moeilijk zou zijn om deze snoek nogmaals te foppen, probeerde ik het weer.
De drie Musketiers die de hulp nodig hadden van een klein Swimmbaitje.
Deze keer geen plug, maar iets totaal anders. Een streamer werd gluiperig langzaam terug gevist en warempel deze snoek had er zin in. Het was dezelfde, aangezien de kleur, de afmeting en de plek hetzelfde waren. Voor de tweede maal was deze snoek mij te slim af, door de spinstreamer met enkele haak en dreg netjes te lossen. Krijg ik een tweede kans, laat ik hem weer onbenut. Ik verweet mijzelf allerlei dingen, maar dacht ook dat deze vis erg hardleers was. Een klein jerkbaitje, gemaakt door Erik de Lange, werd aan de speld gehangen en subtiel terug gevist.
Een prachtig gezicht een dergelijk jerkbaitje onder de oppervlakte en zeer verleidelijk. Tik, tik, tik, tik, boem en vast zat het kunstaasje tussen de kaken. Dacht ik althans, want voor de derde keer stond ik alleen een kunstaasje te drillen. Nou moet het niet gekker worden dacht ik en wie speelt er met wie? Ik heb heel wat meegemaakt bij het vissen op roofvis, maar dezelfde vis driemaal echt vastzitten en weer lossen.
Mijn remmen waren los, bedenkende dat ik hier waarschijnlijk te maken had met een wel erg domme groenjas. Op zoek naar een wat kleiner snackje kwam ik een Swimmbaitje tegen van nog geen 10 cm. Eén dreg onder aan de buik die vlijmscherp was. Dit lekkernijtje moest wel helemaal naar binnen gezogen worden met dit formaat. Ik moest even weer wennen aan de actie van dit beestje, omdat hij al tijden niet meer aan mijn spelt had gehangen.
Na een paar meter had ik de slag alweer snel te pakken en met kleine pittige tikjes kwam het Swimmbaitje naar mij toe. Enkel meters voor mijn voeten brak het water wederom uiteen en was het aasje verdwenen. Een tik op mijn hengel was het sein om de haak te zetten, wat goed aanvoelde. Direct kreeg ik het gevoel dat het nu wel goed zat en een mooi dril was het gevolg. Ik geniet van elke dril, maar deze had wel een gouden randje. Na het onthaken heb ik mijn tegenstander hartelijk bedankt voor deze les en met alle respect teruggezet.
Waarom was deze vis zo hardleers en viel hij constant mijn kunstaasjes aan. Hij zat goed in het vlees met een mooie volle buik, waardoor honger geen rol speelde. Blijft over de agressiviteit of was deze vis gewoon ontzettend dom. Ikzelf hou het op het laatste, omdat er net als bij mensen er natuurlijk ook bij dieren erg slimme als zeer domme exemplaren bestaan. Deze vis geeft aan dat je soms alles uit de kast moet halen om een aanbeet te verzilveren. Jij en ik kunnen gelukkig niet van tevoren weten of we te maken hebben met een intellectueel of een hardleerse vis, dus doe je voordeel met deze gebeurtenis.
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
