TotalFishing

Verslag Doodaas 2009

Het is nog vroeg als ik opsta. Vandaag is de dag van Doodaas 2009 en ik moet op tijd aanwezig zijn. Er is nog het een en ander te regelen voordat de deelnemers komen. Terwijl de koffie in de keuken doorloopt kijk ik slaperig uit het raam. Sh*t, nee toch…

Mijn auto ziet er stijf wit bevroren uit! Ik ben gelijk klaarwakker en sprint door mijn huis richting het slaapkamerraam waar ik zicht heb op een sloot. Phoe… gelukkig geen ijs! Er moet immers gevist worden. Als we aan komen op de jachthaven zijn we niet de eersten. De snoekfanaten uit België zijn er al! Snel de kantine in en een bakkie.

Wachten op de aanbeet…

Het is dit jaar een internationale happening; 3 Duitsers, 4 Belgen en Nederlanders waarvan er drie zelfs uit Friesland zijn gekomen. De stemming zit er al vroeg in, tips en trucs worden al snel uitgewisseld en het is een gezellige drukte. Om 08.45 uur nog even een klein praatje van Ron Mansveld met de laatste organisatorische dingetjes.

Gezellige drukte.

Om 09.00 uur zal het startschot klinken. Er wordt dan gevist in twee ploegen: één ploeg met de oneven nummers op de Noordvliet en de even nummers op de Zuidvliet. Om 12.00 uur keert iedereen vervolgens weer terug naar de jachthaven voor de lunch en om 12.30 uur wordt er gewisseld.

Na het startsein vliegen de eerste dode aasvissen door de lucht. Haringen, Wijtingen, Voorns en Makrelen in alle formaten hebben we voorbij zien komen. Wat te denken van een takel met twee aasvissen! Eén voorntje met daarbij een sardien voor de geur…

Bram zat goed en had het goed naar zijn zin.

Bram Bokkers, een gewaardeerde visfotograaf, vaart met één van de mannen van het Dutch Fishing Team mee door de vlieten om alles op de gevoelige plaat vast te leggen. Het weer houdt zich super, een zonnetje en niet teveel wind, geweldig. Alles verloopt goed.

Toch is er dan een puntje waar we geen vat op hebben… De snoek! Tot aan de lunch is er nog niks gevangen. Slechts een paar volgers en een losschieter, meer niet. De vis wil helemaal niet bijten vandaag. Het zal toch niet gebeuren dat er geen vis gevangen wordt, dit zou een ramp zijn!

Internationaal gezelschap.

Na de lunch en de groepsfoto gaan de deelnemers er weer warm tegenaan. Gelukkig duurt het niet lang, dan komt het verlossende woord… Er is een dikke dame gevangen van 106 hele centimeters! Om 4 uur uur is het “snoekenbelagen” voorbij. We gaan weer met z’n allen terug naar de kantine op de jachthaven.

De prijzentafel is “gedekt” met veel leuke dingen. Als alle koude vissers binnen weer warm zijn volgt de prijsuitreiking.

Thijs gaat er vandoor met de wisselbeker.

Rein Wijnands, de winnaar van vorig jaar, moet de Doodaas-wisselbeker afstaan aan Thijs de Groote, die met een snoek van 1,06 meter Doodaas 2009 wint. Helaas is hij de enige met vis. 29 Fanatieke deelnemers en dan komt er maar één vis boven water, dat is best wel bitter, maar ja, dat is vissen!

Sardientje happen.

Hier kan ik nog heel veel theorieën op loslaten maar laat ik het er maar op houden dat het de koudste januari sinds 12 jaar was? De rest van de prijzen worden onder de deelnemers verloot en niemand gaat met lege handen naar huis. Na een aantal borrels gaan de deelnemers weer huiswaarts met een ervaring rijker of een illusie armer. Toch hoor ik ze zeggen tot de volgende keer!

Thijs met zijn winnende dame van 1,06 meter.

Rest mij nog de dames en de heer achter de bar van de jachthaven te bedanken voor hun hele goede zorgen. Ook de sponsoren bedankt voor jullie gulle giften.

Volgend jaar weer? Tot aan de waterkant! Ron Stolk.