Vanaf de kant op snoek! (Deel 8)
Door Sjak Kroet
De honger naar snoekvissen is door de eerste vissessie weer goed toegenomen en het snoekvirus stroomt weer door mijn aderen. Je wilt als kantvisser vooral geconcentreerd bezig zijn in de natuur. Alle details zijn van belang, wetende dat die informatie je snoekvangsten behoorlijk bepalen. Zo is de herfst een mooie tijd waarin moeder natuur haar schoonheid in al haar facetten laat zien.
Je kunt de snoek nu nog overal verwachten; ze liggen nu vaak kort langs de kant maar ook zeker in de buurt van objecten. De beste stekken in de herfst zijn toch wel de stekken waar het iets harder stroomt waardoor de snoek voor de hinderlagen voor het uitkiezen heeft en ze dodelijk kan toeslaan.
Ook de stekken waar veel waterplanten staan en die gedeeltelijk open worden gehouden door de stroming van een inkomende sloot (zijsloot), zijn nu echt een broeikast voor roofvissen. Ze liggen er echt midden onder en niets is mooier om dan je shadje zo kort mogelijk naast deze ‘Intratuin’ te pakeren, zodat een aanrijding met een sterke roofvis bijna opzet lijkt!
Broeikast voor roofvissen.
Ik ben al zeker een half uurtje aan het vissen. Het is net licht buiten en het geplons van mijn kunstaas is het enige geluid wat de doodse stilte doet doorbreken. De zon zal er vandaag goed bijkomen, want er zijn zomerse temperaturen voorspeld. Ik sta achter een stuw te vissen die gekenmerkt wordt door een groot gevarenbord “Levensgevaarlijk draaikolken”!
Levensgevaarlijk: draaikolken.
Nee, als kantvisser krijg je echt geen cadeautjes, dus kennis van je water waar je vist is wel zeer belangrijk. Je moet sowieso altijd de veiligheid als eerste prioriteit stellen voor mens en natuur. In de verte zie ik een boer op zijn tractor het land oprijden en het geknetter van zijn tractor zet de hele omgeving opscherp. De doodse stilte is voorbij en het gewone leven komt langzaam op gang.
Daar is ineens een eerste tik op mijn shadje, maar na het controleren blijkt het misschien wel geen aanbeet te zijn geweest. Er is wel de nodige activiteit in het water te bespeuren, want er springen om de haverklap visjes weg die in paniek de nooduitgang zoeken!
Heel even is daar weer diezelfde tik op mijn kunstaas. Ik twijfel, laat het shadje iets langer hangen en zie met verbazing hoe mijn vislijn langzaam wegloopt. Ik zoek contact en zet de haak. Een mooie baars verzet zich dapper en duikt onder de waterplanten om zo de strijd in zijn voordeel te beslechten. Helaas is de baars niet slim genoeg. Ik los het shadje. De schoonheid van de baars is oogverblindend mooi, puntgaaf getekend, echt geen schub verkeerd en in een topconditie.
Puntgaaf getekend!
Kort daarna zoekt de baars het ruime sop weer op en verdwijnt in de diepte. De voorspelde zon komt er al goed bij en ik verlaat de eerste stek waar de snoek geen krimp gaf. Bij een volgend stuwtje is de stroming iets krachtiger en lijken de waterplanten ook minder uitbundig aanwezig te zijn als op de vorige stek.
Eerst even rustig een boterhammetje eten en een kop koffie drinken, wat ik normaal op zaterdagochtend thuis doe omdat ik meestal zondagsochtend ga vissen. Nu hebben we zondag, morgen dus, een feestje op de kalender gepland staan. De buurtjes zijn 50 jaar getrouwd en daar moet het vissen even voor wijken.
Geconcentreerd vis ik de tweede stek uit. Ik laat de shad zelfs langer in de stroming hangen en iets dieper onder de stuw wegduiken. Maar er is geen rover die ook maar enigszins interesse toont. Misschien moet het nog kleiner en is zelfs deze shad nog te groot om de snoek los te krijgen. Ik hang er een kleine twister aan van 4 centimeter en begin de stek op nieuw uit te kammen.
Ook de eerste minuten wordt de twister voorkomen genegeerd, maar wanneer ik de twister kort onder de stuw laat wegzakkenen zodat deze bijna door de stroming tegen de bodem aan wordt geduwd, slaat de top van mijn spinhengeltje bijna in het water. Een snoek heeft de twister gegrepen en zo te voelen is dit geen kleine snoek.
Een prachtige dril volgt en het lijkt er even op of dat de snoek niet wil opgeven, zoveel power! Nog een sprint dwars door waterplanten als laatste offensief met een acrobatische sprong. Kopschuddend probeert ze het kunstaas alsnog te lossen, maar de enkele haak zit goed voorin de onderkaak vast. Kort daarna ligt de snoek voor de kant, klaar om geland te worden. Voor dit slootje is het een flinke snoek van 77cm die in een prima conditie verkeert.
Net als de baars, is de snoek prachtige getekend tot onder op de buik. Het zonlicht is fel wat het fotograferen met de zelfontspanner niet vereenvoudigd. Vlug schiet ik een plaatje met de ‘op hoop van zegen’, het is echt alles of niets, want het terugzetten van de snoek is nu de belangrijkste prioriteit als echte liefhebber.
De temperatuur stijgt en de activiteit in het viswater neemt met de minuut af. Zodra het rond het middaguur is, hou ik het voor gezien. De eerste ochtenduren waren weer super wat voorlopig vanaf de kant ook nog wel even zo blijft, zeker met deze zonnige omstandigheden.
Verkeert in een prima conditie.
Volgende week zondag ga ik vanaf de kant vissen in de omgeving van Appelscha. Kijk er naar uit, want het kleine water daar is voor mij onbekend viswater waar ook wel rovers rond zullen zwemmen! Of ze geïnteresseerd zijn in mijn kunstaas, dat is nog de vraag. Wat ik wel weet is dat ze gewaarschuwd zijn, want de haken zijn scherp!
