Vanaf de kant op snoek! (deel 33)
Door Sjak Kroet
Het is vrijdagochtend 24 februari en moeder natuur toont verraadt dat de laatste snoeksessie voorlopig is aangebroken. Het milde weer, de vogelgeluiden en het feit dat de dagen al zichtbaar lengen, liegen er niet om! De gesloten tijd op snoek zal aankomende week aanbreken, dus reden genoeg om vandaag nog een aantal uurtjes te gaan struinen vanaf de kant.
Een grote stuw midden in het natuurgebied van de Maasheggen, verdeelt het water in tal van aanliggende slootjes, die stroomafwaarts in de rivier de Maas verdwijnen. Deze slootjes vormen een centraal punt in de eindfase van het snoekseizoen, waar de groenjassen een bijeenkomst houden voor de paaitijd die komen gaat. Het viswater in een dergelijk slootje is een half metertje diep. De laatste plantenresten én het feit dat het ondiepe water sneller opwarmt, creëren de perfecte condities om een broeikaseffect op te wekken. Prima voor het nageslacht!
De snoek jaagt hier vooral op jonge baars, dus vis ik vandaag met baarsgetekende shads van 7cm. De eerste meters liggen al achter mij en het baarsgetekende shadje fladdert verleidelijk op en neer. De actie is fantastisch en zo af en toe is het effe stilhangen van de shad een extra verleider om de snoek te activeren. Een waterig zonnetje zet de stuw mooi in de schijnwerpers. Maar al snel worden de waterige zonnestralen verdreven door de bewolking. De rest van de dag wordt voornamelijk gevuld met een grauw dek en lichte motregen.
Een waterig zonnetje zet de stuw in de schijnwerpers.
Koud is het niet, 12 graden. Scheelt een dikke jas met afgelopen periode, dus geen koude vingers vandaag! De omgeving is hier wild begroeid en als je hier de weg niet kent, dan verdwaal je zeker, het lijkt wel “The Middle of Nowhere”. Karakteristiek voor de Maasheggen is dat het landschap verdeeld is in een groot aantal kleine percelen die gescheiden worden door tal van slootjes en greppels. De Maasheggen liggen in de uiterwaarden van de Maas en zijn verdeeld over de aanliggende kerkdorpen van de gemeenten Boxmeer.
Het eeuwenoude landschap is uniek in West-Europa. Het is een bijzonder ecosysteem waar een aantal zeldzame planten en diersoorten voorkomen. Kort onderaan de kant volg ik mijn weg en kam elke meter viswater uit. Peuteren, dat is het, wetende dat het elk moment raak kan zijn. Een vierde duiker die op mijn pad de route breekt en waar een grote tak het water afremt, is een plek om meerdere malen uit te vissen. Bij de tweede inzet is het raak en een grote zandwolk ploft uiteen. De sport is fantastisch en de snoek die het maximale uit de dril haalt, zet het ondiepe slootje in rep en roer! Na een aantal minuten is ze uitgeraasd, landingsklaar. De baarsgetekende shad zit mooi voor in de bek!
Baarsgetekende shad mooi voor in de bek!
Een prachtige rover wordt direct teruggezet zodat ze binnenkort haar rol kan gaan vervullen in het paaigeweld! Later vang ik nog twee snoeken en een dikke baars die daar wel heel gevaarlijk huist tussen al die groenjassen. Met een lek gebeten shad en de Cheetha-R tot drie keer toe heerlijk krom heeft gestaan, komt de laatste visdag in een prima snoekseizoen vanaf de kant tot zijn eind…
Ik hoop jullie vanaf september 2012 weer te verrassen met de mooiste snoekavonturen. Het materiaal gaat even in het vet en “Vanaf de kant op snoek” op het kleine water, staat voorlopig eventjes in de wachtkamer! Maar de tijd gaat snel zoals je weet, dus het moment dat die hengel weer wordt kromgetrokken volgt spoedig!
Het moment dat die hengel…
Geniet allemaal van het voorjaar en de zomer …
September 2012 is ‘my time’!
