Vanaf de kant op snoek! (deel 3)
Door Sjak Kroet
Een vaal ochtendzonnetje schijnt en weerkaatst de woonkamer binnen. De dooi zit er goed in. Het nieuwe jaar is nog maar net ingeluid, maar mijn planning voor vandaag is helder: een 2011-snoek vangen zodat de kop er weer af is. Hebben we dat vast gehad!
Onder het genot van een tweede kop koffie bekijk ik de aantekeningen van de laatste winters, waar en hoe ik succesvol was op snoek. Wat duidelijk opvalt is het gebied de Hulst, daar waar een beek stroomt door een mooi natuurgebied. Dit wordt omringd door vele landerijen, bossen en bewoond door veehouders.
Het aantal snoeken dat werd gevangen begin januari is op deze beek aanzienlijk. Ook de haakkans van een vette wintersnoek is aanwezig. Reden genoeg om nu te gaan. Het is dan ook net of er een belletje gaat; zo snel ben ik dan gepakt en gezakt en zit ik klaar in de auto en ben onderweg.
De drive is enorm en het avontuur lonkt. Een nieuw jaar, dus nieuwe kansen en hopelijk goede snoekvangsten. Bij het water aangekomen staan een aantal bruine schapen nog al slaperig te kijken in een mooie, winterse omgeving.
De bruine schapen…
Het water in de beek ziet er goed uit. Het stroomt rustig en het eerste stuwtje zorgt meteen voor een eerste hotspot daar waar het net even iets dieper is. Vandaag ga ik opnieuw met shads aan de gang, alleen de loodkop is nu geen 5 maar 10 gram. Dit is omdat ik dan iets meer kan remmen op de actie van de shad in de stroming. De shad heeft dan een langere hangtijd waardoor de snoek keihard zal toeslaan als ie de shad ziet!
Deze techniek werkt uitstekend en kan vanuit de kant prima toegepast worden. De gevlochten lijn is nu echt super belangrijk, elke tik op de shad wordt direct verraden. Geconcenteerd vis ik het eerste stuwtje uit. Het ziet er goed uit, het water is niet eens zo troebel als het lijkt te zijn, want ik kan mijn shad die helder van kleur is, goed volgen.
Er gebeurt helaas niets achter het stuwtje wat het water onder de weg door laat lopen. Stroomafwaarts ga ik met mijn shad de snoek verder proberen te zoeken. Een kleine 15 meter vanaf de weg zie ik vanuit het midden, net daar waar mijn shad omhoog komt, een kolkje. Ik laat mijn shad iets langer hangen tegen de stroming in en laat deze vervolgens weer langzaam wegzakken.
Kort daarna tik ik de shad weer iets omhoog en bang, bang! Ik zet de haak. De snoek heeft de shad goed gegrepen en rost tegen de stroming in. Dit is echt prachtig, wetende dat de techniek met het hangen van de shad weer succes vol is. Het is geen grote snoek maar dat maakt de sport niet minder leuk op licht materiaal. Ik pak de zestiger uit het water, prachtig getekend. Wat een indrukkwekkende kop heeft dit rovertje al.
Indrukkwekkende kop heeft dit rovertje al…
Ik zet het beestje snel terug na een fotootje en vervolg mijn pad. De snoek heeft de shad goed lek gebeten, hij had er dus echt zin in. Ik vervang mij shad door een soortgenoot, 12cm lang, baars getekend en helder van kleur. De loodkop is weer 10 gram die zeker nog, met het hangen in de stroming, de nodige reactie gaat geven.
We zijn al weer een paar uurtjes verder, de tijd gaat altijd snel als je iets doet wat je leuk vindt om te doen. Het zonnetje komt er zo nu en dan goed door en het is een graad of 6. Ik ben nu in het gebied waar verschillende zijsloten binnenkomen. Hier gaan de hakken altijd iets dieper in de grond, uitkammen die handel!
Het viswater biedt hier voor de snoek nog meer hinderlagen waar ze kunnen gaan liggen, loerend op een prooi. Bij de vierde inkomende zijsloot is het raak! Een 20 meter van mij vandaan komt een wandelaar aanlopen, terwijl ik met een gigantisch kromme hengel een snoek sta te drillen. De snoek knalt de stroomnaad in, daar is het net iets dieper. Hij schiet van links naar rechts en zo af en toe blijft de snoek stilhangen en slaat wild met de kop om de shad te lossen.
Dan zie ik ze voor het eerst een mooie kantvis. Het zonlicht weerkaatst via het water op haar flanken. Langzaam komt ze naar de kant. De shad zit mooi met de enkele haak in de bovenlip vast. Doordat ik met een stalen onderlijn vis van 70cm creëer ik genoeg speelruimte om de snoek achter de kieuwdeksel te pakken. De snoek opent haar bek en het handvat is gevonden. Mooie snoek en ook weer prachtig getekend.
Als ik de kant weer op loop staat de wandelaar met grote ogen te kijken naar de snoek. “Zwemt dat hier rond in dit slootje?!” “Jazeker mijnheer, en nog een hoop andere mooie vissen ook!” Ik onthaak de vis, meteen even meten. Tweeëntachtig centimeter… een prima kantvis.
Even meten. Tweeëntachtig centimeter… een prima kantvis.
Ik laat de wandelaar druk om zich heen praten en zet de snoek terug waar hij ook al niets van snapt! Zodra de snoek wegzwemt controleer ik mijn materiaal, trek een blikje cola uit mijn tas en proost naar de wandelaar. Een prima start van 2011. Ik geniet even van mijn colaatje en ondertussen vervolgt de wandelaar zijn route. Die was druk zeg!
Het blikje is leeg, stop deze weer in mijn tas en krijg een sms’je van mijn vrouw: “We hebben thuis bezoek gekregen.” Het is ook al half vijf, wat gaat de dag toch snel. Ik stuur haar een sms’je terug dat ik binnen een half uurtje thuis ben.
Met grote passen loop ik langs de beek terug naar de auto, die zeker nog een kilometer of twee verder terug staat. Met een tevreden lach op mijn gezicht kom ik bij de auto aan. Ik laad mijn spullen in en geniet nog na van die prima snoeken die vandaag mijn hengel lieten doorbuigen. I’ll be back…
Tot volgend deel…
